tag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post8945440982498540254..comments2023-09-01T07:27:16.869-04:00Comments on Locus Publicus: Ανω κάτω και πλαγίωςLocus Publicushttp://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-54053374627853229362008-10-10T23:49:00.000-04:002008-10-10T23:49:00.000-04:00Φίλε Ψούξ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Εννοώ ό...Φίλε <B>Ψούξ</B> ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Εννοώ όσα λέω. Κάποια μέρα, θα εγκατασταθώ και εγώ σε κάποια επαρχία με ήλιο και λουλούδια. Εχω τόσα βιβλία να τελειώσω..<BR/><BR/><BR/>----------------------------<BR/><BR/>Φίλε <B>seagull,</B> ξέχασα να απαντήσω στη δεύτερη ερώτησή σου. Το όνομα του μπλόγκ, <B>Locus Publicus </B> είναι το όνομα απο ένα μπαράκι στην Ολλανδία. Μού άρεσε σαν όνομα. Σημαίνει βέβαια "κοινός χώρος", όπως και το ίντερνέτ εν γένει. Στο μέλλον, θα ανεβάσω ένα ποστάκι για την υπέροχη πόλη του Delft. Με τα ελληνικά ονόματα δεν έχω κανένα πρόβλημα. Η απόφαση, όπως και όλα μου τα πόστ, ήταν αποφαση της στιγμής.Locus Publicushttps://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-32764555440725570852008-10-10T19:16:00.000-04:002008-10-10T19:16:00.000-04:00Ωραίο και το ποστ ωραιότερο όμως βρήκα αυτο αυτό τ...Ωραίο και το ποστ ωραιότερο όμως βρήκα αυτο αυτό το κομμάτι απο σχόλιο σου <BR/>φίλε Locus.<BR/><BR/>"Αυτονομία", για μένα, σημαίνει η δυνατότητα να ελέγχω τον χρόνο μου, και να είμαι "εκτός συστήματος" όσο το δυνατόν περισσότερο. <BR/>Το οποίο προυποθέτει -κατα τη γνώμη μου, κατα μεγάλο μέρος, μια οικονομική ανεξαρτησία. Ενα δικό μου σπίτι χωρίς δάνεια, και μία δουλειά που αγαπώ, την οποία θα ασκώ, χωρίς άγχος και άλλες υποχρεώσεις. <BR/><BR/><BR/>Η "εκτός συστήματος" αναφορά, πρακτικά σημαίνει να έρχομαι σε επαφή με το οργανωμένο κράτος όσο το δυνατόν λιγότερο. Ελάχιστη επαφή με τις τράπεζες, τους νόμους, κλπ.<BR/><BR/><BR/>@περαστικός<BR/><BR/>Συμφωνώ...<BR/>"Η αυτάρκεια είναι ευγενικό ιδανικό!"γ.κ.https://www.blogger.com/profile/04332108385603269406noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-48910074833438716262008-10-10T12:07:00.000-04:002008-10-10T12:07:00.000-04:00Δεν ξέρω φίλε Ελκυστή μέχρι ποιό σημείο με έχει επ...Δεν ξέρω φίλε <B>Ελκυστή </B>μέχρι ποιό σημείο με έχει επηρρεάσει η ζωή της προηγούμενης γενιάς. Εχω δεί ζωές ανθρώπων που έζησαν σχετικά ανεξάρτητα απο το σύστημα γύρω τους, και προσωπικά με έλκουν. Έκράζω εδώ τις δικές μου προσωπικές φιλοσοφικές θέσεις, όπως πραγματικά τις αισθάνομαι. Δεν πιστεύω σε οργανωμένες ευημέριες. Πιστεύω στην προσωπική ευτυχία, κατα δική μας συνταγή. Τα συστήματα γύρω μας, αυτά που δίνουν οράματα και όνειρα στους ανθρώπους καταρρέουν. Πως λοιπόν να μην σκεφτώ μια αυτονόμηση? <BR/><BR/>Κράτα την απόδρασή σου στην Κρήτη. Μπορεί μια μέρα να την χρειαστείς. <BR/><BR/>-------------------------------<BR/><BR/>Δεν επιθυμώ ατομισμό μακριά απο το κοινωνικό σύνολο φίλε <B>side21</B>. Απλά επιθυμώ αυτονόμηση. Ελάχιστη σχέση με το οργανωμένο κράτος, τους νόμους του, τις ιδεολογίες του, τις δυναμικές του. Και πάντα κοινωνικός.Locus Publicushttps://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-13869850208608537952008-10-09T16:05:00.000-04:002008-10-09T16:05:00.000-04:00Όλοι μας κάποτε εκδηλώνουμε τάσειςαπομόνωσης κι αν...Όλοι μας κάποτε <BR/>εκδηλώνουμε τάσεις<BR/>απομόνωσης κι αναχωρητισμού...<BR/>Είναι λογικό μια κι η κοινωνική πραγματικότητα μας πληγώνει ...<BR/>Ο ατομισμός δεν είναι όμως λύση<BR/>κατά την ταπεινή μου άποψη ...<BR/>Πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθεια<BR/>να αντιδράσουμε όσο τουλάχιστο μπορούμε.<BR/>Διαφορετικά θα καταλήξουμε σαν τους<BR/>2 στους 10 Αμερικανούς που δεν στρεσσάρονται<BR/>απ' την τρέχουσα κατάσταση γιατί σαφώς<BR/>δεν έχουν τίποτα να χάσουν ...Side21https://www.blogger.com/profile/01088346083080992786noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-34051549662297266712008-10-09T14:35:00.000-04:002008-10-09T14:35:00.000-04:00Κατανοώ τον παππού σου και κατανοώ και τη δική σου...Κατανοώ τον παππού σου και κατανοώ και τη δική σου προδιάθεση. Κι εγώ συχνά - πυκνά σε περιόδους μεγάλου στρες ή απογοήτευσης λέω να τα παρατήσω όλα και να πάω σ'εκείνο το χωράφακι που χουμε στην Κρήτη να μαζεύω ελιές. Αλλά, ρωτάω, θα είχες εσύ κι εγώ την ίδια προδιάθεση αν δεν είχαμε τις παραστάσεις των παππούδων μας; ή δεν θα καταλαβαίναμε ποτέ την άλλη πλευρά της ζωής ,αυτή μακριά από τον άκρατο καταναλωτισμό και την επιδειξιομανία;Παράξενος Ελκυστήςhttps://www.blogger.com/profile/14608586947652859957noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-19690860016477824122008-10-09T13:05:00.000-04:002008-10-09T13:05:00.000-04:00Aγαπητέ μου seagull, χαιρετώ. "Αυτονομία" και "απο...Aγαπητέ μου <B>seagull</B>, χαιρετώ. "Αυτονομία" και "απομονωτισμός" δεν είναι όροι ταυτόσημοι, συμφωνώ. Σε προσωπικό επίπεδο, μια και η ερώτησή σου είναι σαφής, θα απαντήσω πως η "αυτονομία" με ενδιαφέρει άμεσα, ενώ "απομονωτισμό" εχω επιδιώξει μερικές φορές στη ζωή μου, για συγκεκριμένους λόγους. <BR/><BR/>"Αυτονομία", για μένα, σημαίνει η δυνατότητα να ελέγχω τον χρόνο μου, και να είμαι "εκτός συστήματος" όσο το δυνατόν περισσότερο. Το οποίο προυποθέτει -κατα τη γνώμη μου, κατα μεγάλο μέρος, μια οικονομική ανεξαρτησία. Ενα δικό μου σπίτι χωρίς δάνεια, και μία δουλειά που αγαπώ, την οποία θα ασκώ, χωρίς άγχος και άλλες υποχρεώσεις. Η "εκτός συστήματος" αναφορά, πρακτικά σημαίνει να έρχομαι σε επαφή με το οργανωμένο κράτος όσο το δυνατόν λιγότερο. Ελάχιστη επαφή με τις τράπεζες, τους νόμους, κλπ. Έίμαι και τώρα διαθετιμένος να ζήσω σε ένα μικρό μέρος (ελληνικό νήσί κατα προτίμηση), παρά σε μεγάλη πόλη. Τον κοσμοπολιτισμό τον έχω βαρεθεί.Locus Publicushttps://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-90785670976118551202008-10-09T08:57:00.000-04:002008-10-09T08:57:00.000-04:00"Αυτονομία" και "απομονωτισμός" δεν είναι, νομίζω,..."Αυτονομία" και "απομονωτισμός" δεν είναι, νομίζω, όροι ταυτόσημοι, έτσι δεν είναι;<BR/><BR/>"Κατανοείς", λες, τον παππού σου, αγαπητέ Locus Publicus. Να υποθέσω ότι θα μπορούσες να ακολουθήσεις και το παράδειγμά του; (Διότι η κατανόηση -ακόμα και η αποδοχή- δεν σημαίνει αυτονοήτως πως συμφωνούμε με τον άλλο και ακολουθούμε τον δρόμο του).<BR/><BR/>Είχα κι άλλες ερωτήσεις και σχόλια αρκετά για το κείμενό σου (για άλλη μία φορά ιδίαίτερα αξιόλογο), επίτρεψέ μου μία ερώτηση (κι αν θέλεις απαντάς!): Υπήρχε λόγος που επέλεξες λατινογενή τίτλο για το ιστολόγιό σου (και όχι, για παράδειγμα, έναν αρχαιοελληνικό;)<BR/><BR/>Την καλησπέρα μου... (...για σας εκεί: "καλημέρα!")Seagullhttps://www.blogger.com/profile/08530191920264088260noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-6216807854067906942008-10-08T11:45:00.000-04:002008-10-08T11:45:00.000-04:00Ηλεκτρολόγε μου καλωσήρθες. Σκεφτόμουνα που νάσουν...<B>Ηλεκτρολόγε</B> μου καλωσήρθες. Σκεφτόμουνα που νάσουνα τόσο καιρό. Ό Σωκράτης δεν είχε πεί πως μια ζωή μη φιλοσοφημένη δεν αξίζει κανείς να τη ζεί? Εκεί κινούμαι. Πάμε δηλαδή ολοταχώς στο θέμα της αυτογνωσίας. Αν κάποιος θέλει ένα κόττερο, και το δικαιολογεί φιλοσοφικά, δέν έχω πρόβλημα. Τουλάχιστον το σκέφτηκε. Προσωπικά, πάντα μου άρεσαν οι διάφοροι αυτονομηστές, που τα βρήκαν με τον εαυτό τους και ζούν ευτυχισμένοι. Καλό σου χειμώνα. <BR/><BR/>-----------------------------<BR/><BR/>Δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου φίλε <B>Χασοδίκη.</B> Αν δεν είχε πάθει τις καταστροφές, ο παππούς δεν θα είχε απομονωθεί. Ναι, η τάση του ανθρώπου είναι η κοινωνικοποίηση. Η αυτάρκεια απαιτεί επίγνωση, θεώρηση ζωής. Οπως είπα και πιο πάνω, δεν "προτείνω" κάποιον τρόπο ζωής, απλά καταγράφω ιδέες και θεωρήσεις.<BR/><BR/>------------------------------<BR/><BR/>Πως να νοιώσει ενα παιδί, τη ζωή ενός ώριμου γέρου <B>Ria</B> μου. Ειδικά όταν δεν έχει ωριμάσει ακόμα να κάνει αυτόχθονες προσωπικές σκέψεις, πριν ακόμα βιώσει τις εναλλαγές της ζωής. Για μένα, ο παππούς ήταν απλά μια περίπτωση γραφικού. Τώρα όμως καταλαβαίνω, πως εκείνος έζησε απλά όπως εκείνος επιθυμούσε. Απο τη ζωή του, προσπαθώ να πάρω κάτι που έχει για μένα κάποια αξία σήμερα. Την καλημέρα μου.Locus Publicushttps://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-82983681087659185642008-10-08T11:31:00.000-04:002008-10-08T11:31:00.000-04:00Φίλε Βασικέ, σ' ευχαριστώ. Το πόστ αυτό βγήκε απο ...Φίλε <B>Βασικέ, </B>σ' ευχαριστώ. Το πόστ αυτό βγήκε απο μια ανάγκη να βρώ και εγώ μια διέξοδο απο τον κοσμοπολιστισμό μέσα στον οποίο έχω μπλέξει. Παρατηρώ και καταγράφω. Νοιώθω πως έρχεται μια κρίση, τις διαστάσεις της οποίας δεν μπορώ να καθορίσω, και η οποία θα μας δοκιμάσει σε αντοχές επιβίωσης. Στο μυαλό μου ήδη, έχω απο καιρό αρχίσει να μειώνω συνειδητά τις "τεχνητές ανάγκες" του καταναλωτισμού, νοιώθοντας πως πρέπει να προετοιμαστώ για τα επερχόμενα. Δηλαδή προετοιμαζομαι. Ισως να έρθει η στιγμή που το σύστημα που ζούμε καταρρεύσει. Η περίπτωση του παππού (επιστροφή στα βασικά), πάντα υπήρχε ως κίνημα. Το ίδιο έκαναν και οι χίππυδες στην Καλιφόρνια, ή οι άνθρωποι των Κιμπούτς. Ο βαθμός επίδρασης στον καθένα μας, είναι εντελώς προσωπικός.Locus Publicushttps://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-59284282363941605692008-10-08T11:18:00.000-04:002008-10-08T11:18:00.000-04:00Μια περισσότερο φιλοσοφημένη ύπαρξη είναι νομίζω υ...Μια περισσότερο φιλοσοφημένη ύπαρξη είναι νομίζω υγιής <B>Γεράσιμε.</B> Δεν συνιστώ βέβαια τα άκρα, αλλά η τρελή κούρσα των τελευταίων χρόνων (που μάλλον καταλήγει σε δυστύχημα), θα μας δώσει την ευκαιρία να ξανακοιταχτούμε στον καθρέφτη. Το θέμα είναι προσωπικό, όπως και η δράση. Οι μάζες θα συνεχίσουν να άγονται και να φέρονται ανάλογα με τις μόδες.<BR/><BR/>--------------------------------<BR/><BR/>Φίλε <B>glenn</B>, καλή διάγνωση. Γυροφέρνω τον αυτονομισμό, γιατί έτσι κινούμαι φιλοσοφικά. Παρακολουθώ γύρω μου παραδείγματα και σενάρια αυτονομίας, που άλλοτε είναι απομονωτικά, άλλοτε κοσμοπολίτικα. Σκοπός μου είναι να είμαι αρκετά αυτάρκης ώστε να ελέγχω τον χρόνο μου. Δεν τα έχω ακόμα καταφέρει, αλλά σ' αυτή τη γραμμή κινούμαι. Αναμφισβήτητα, η αυτονομία έχει πολλές συνιστώσες, και η μία είναι οικονομική. Εκεί, τα πράγματα είναι δύσκολα. <BR/><BR/>--------------------------------<BR/><BR/>Φίλε <B>Περαστικέ</B>, η αυτάρκεια, όπως γνωρίζεις, απαιτεί πρώτα μια φιλοσοφική προετοιμασία, μια ευαισθητοποίηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν την έχουν, γιατί η ζωή τρέχει γρήγορα, και δεν προλαβαίνουν να σκεφτούν. Δεν είναι θέμα εξυπνάδας νομίζω, είναι θέμα στρατηγικής. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω τους άλλους, αλλά τουλάχιστον χαίρομαι που έχω τουλάχιστον φτάσει στο σημείο να παρατηρώ διάφορους τρόπους ζωής, που τους θεωρώ φιλοσοφημένους (δηλαδή έχουν σκοπό).Locus Publicushttps://www.blogger.com/profile/14680549719038021459noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-31815424142475776162008-10-08T09:48:00.000-04:002008-10-08T09:48:00.000-04:00κάτι ήξερε ο παπούς σου!και όταν μας τα λενε, δεν ...κάτι ήξερε ο παπούς σου!<BR/><BR/>και όταν μας τα λενε, δεν τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία αλλά όταν έρχονται τα σκούρα, τότε τους καταλαβαίνουμε απόλυτα!riahttps://www.blogger.com/profile/17728807235321927265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-84880616685502394622008-10-08T09:08:00.000-04:002008-10-08T09:08:00.000-04:00Το ποστ είναι πράγματι πολύ όμορφο, αλλά θα μου επ...Το ποστ είναι πράγματι πολύ όμορφο, αλλά θα μου επιτρέψετε να κάνω λίγο τον συνήγορο του διαβόλου ελπίζοντας ότι δεν θα παρεξηγηθώ.<BR/><BR/>Αν ο παπούς του Locus δεν είχε αντιμετωπίσει τις αναποδιές που του τύχανε, άραγε θα επέλεγε ποτέ τον αναχωρητισμό; Θέλω να πω, η φυσική τάση του ανθρώπου είναι η κοινωνικοποίηση και όχι η απομόνωση.<BR/>Και η κοινωνικοποίηση επιβάλει την αποδοχή κάποιων κανόνων και συνθηκών που ενδεχομένως, αν είχαμε απεριόριστη δυνατότητα επιλογής, να μην ακολουθούσαμε.<BR/>Για να ζήσουμε πιο ανθρώπινα δεν χρειάζεται να γίνουμε όλοι ερημίτες. Περισσότερο μέτρο και περισσότερη συναίσθηση των πραγμάτων νομίζω ότι αρκεί...xasodikishttps://www.blogger.com/profile/17240165817031458387noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-90692405034282525282008-10-08T07:59:00.000-04:002008-10-08T07:59:00.000-04:00Η γιαγιά μου είπε στην μητέρα μου κάποτε: και το ν...Η γιαγιά μου είπε στην μητέρα μου κάποτε: και το νερό από το ποτάμι να λυπάσαι. <BR/>Φαινόταν πολύ παράξενο να τσιγκουνεύεται κανείς το απέραντο νερό του ποταμού για να πλύνουν μερικά ρούχα ή στρωσίδια στην όχθη του.<BR/><BR/>Πόσο δίκιο είχαν...Δημήτρης ηλεκτρολόγοςhttps://www.blogger.com/profile/12148479960048547518noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-69662313453472307442008-10-08T06:17:00.000-04:002008-10-08T06:17:00.000-04:00Αυτό ακριβώς αγαπητέ φίλε μας λείπει. Τα κότσια να...Αυτό ακριβώς αγαπητέ φίλε μας λείπει. Τα κότσια να ξεφύγουμε από το καθεστώς του καταναλωτή, του σκουπιδομαζώχτη και να περάσουμε στην ελευθερία που διακρίνει τον πολίτη, αυτόν, που αναγνωρίζει ακόμα τον άνθρωπο βαθειά μέσα του παρά τις παραμορφώσεις που έχει υποστεί.<BR/><BR/>Ωραίο ποστ φίλε βαθιά προσωπικό. Οι ευαισθησίες είναι η πηγή της ομορφιάς που εν τέλει θα μας σώσει.vasikos metoxoshttps://www.blogger.com/profile/15136570299617347447noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-77878852885667072362008-10-08T03:23:00.000-04:002008-10-08T03:23:00.000-04:00Πολύ όμορφο κείμενο και αυτό που έκανε ο παππούς σ...Πολύ όμορφο κείμενο και αυτό που έκανε ο παππούς σου είναι το όνειρο πολλών, ακόμη και "παιδιών της πόλης" που αποταμιεύουν θάρρος για να το αποτολμήσουν. Η αυτάρκεια είναι ευγενικό ιδανικό ελεύθερων ψυχών.Περαστικόςhttps://www.blogger.com/profile/07874969058650539035noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-50227463345614662102008-10-08T01:00:00.000-04:002008-10-08T01:00:00.000-04:00Wow! Δυνατή απόφαση του παππού σου.Αυτή την αυτονο...Wow! Δυνατή απόφαση του παππού σου.<BR/><BR/>Αυτή την αυτονομία όμως την είπες και σε προηγούμενο post. Πολύ τη γυροφέρνεις...glennhttps://www.blogger.com/profile/16563902285349824273noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9110665772531725318.post-36709462937164706302008-10-08T00:10:00.000-04:002008-10-08T00:10:00.000-04:00'Τον θυμάμαι να κάθεται δίπλα στο μικρό τζάκι του ...'Τον θυμάμαι να κάθεται δίπλα στο μικρό τζάκι του σπιτιού του, παιδί εγώ, και να σκαλίζει τα ξύλα στη φωτιά. Στο τραπέζι του φαγητού, έβγαζε κόκκινο κρασί που έφτιαχνε ο ίδιος, ψωμί ζυμωτό απο το φούρνο του, λαχανικά απο τον κήπο. Φρούτα, τομάτες και κρεατικά, απο την δική του παραγωγή. Ο παππούς, έβγαζε το δικό του φαγητό, απο τη δική του γή. Και σ αυτή επέστρεφαν και τα σκουπίδια. Μετά το φαγητό, οι φλούδες στις κότες, τα κόκκαλα στο σκύλο, τα υπόλοιπα στους λαγούς και στις κατσίκες. Η τέλεια ανακύκλωση.'<BR/><BR/>Να ένας άνθρωπος αυτόνομος και αυτοδύναμος, που δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που δεν τον ζηλεύει. Και όπως λες στο τέλος, ζούσε μέσα στην ανακύκλωση και μέσω αυτής, όχι στην σπατάλη όπως εμείς σήμερα. Μια σπατάλη που μας κάνει όχι αυτόνομους όπως ο παππούς σου αλλά ετερόνομους, εξαρτημένους από χίλια-δυο άχρηστα πράγματα: κινητά τηλέφωνα, εξοχικά, σκάφη, αυτοκίνητα, ξυριστικές μηχανές, ασύρματα πληκτρολόγια και ό, τι άλλο θες. Τα οποία βεβαίως δε φέρνουν καμιά ευτυχία ούτε 'ανάπτυξη', απλώς βοηθάνε να τα κονομήσουν αυτοί που τα παράγουν και τα εμπορεύονται. Τίποτα περισσότερο...gerasimoshttps://www.blogger.com/profile/06106849713388805562noreply@blogger.com