Tuesday, November 20, 2007

Αίτηση Εργασίας - Θα υπογράφατε;


-------------------------------------------------------
Και μια και γίνεται πολύς ντόρος τις τελευταίες ημέρες για τα προσωπικά δεδομένα στην Ελλάδα, θα σας δώσω ένα τέστ. Δεν είναι βέβαια υποχρεωτικό. Αλλά για αυτό είμαι σ' αυτό το blog, για να κάνω συζήτηση.

Είναι μια αληθινή αίτηση, που ζητάει την υπογραφή σας για παράδοση προσωπικών σας δεδομένων. Σημειωτέον πως τη δουλειά σας την έχουν ήδη δώσει, απαιτείται όμως αυτή η υπογραφή.

Θα υπογράφατε;
-----------------------------------------------------
Release Form

I,_______, have applied for employment with ______ (company).

I understand that a condition of employment is verification of my full employment and education backgrounds and histories from any source and of all data provided on my resume and/or application, and completion to the satisfaction of _____ (company) of any criminal record, credit, and driver record searches.

I hereby grant authorization to the holder(s) of information relating to the above items to disclose this information at anytime to ______ (company) and/or to its authorized agent, First Adventure.

I understand that _________ (company) will use the results of its inquiry into my full employment and education backgrounds and histories from any source and all data provided by me on my resume and/or application, and of its criminal record, credit, and driver record searches, in order to confirm my suitability for employment.

Should a criminal record be identified, I authorize the holder of the criminal record information to release the following to ________ (company), First Adventure, and to myself:

(a) RECORDS OF CRIMINAL CONVICTIONS FOR WHICH A PARDON HAS NOT BEEN GRANTED, AND CONDITIONAL AND ABSOLUTE DISCHARGES WHICH HAVE NOT BEEN REMOVED FROM THE CPIC SYSTEM IN ACCORDANCE WITH THE CRIMINAL RECORDS ACT;

(b) PROHIBITED PERSON INFORMATION; WHICH IS INFORMATION RELATING TO PERSONS AGAINST WHOM AN ORDER OF PROHIBITION IS IN EFFECT WITH RESPECT TO FIREARMS, LIQUOR, DRIVING, HUNTING, ETC.;

I hereby release and forever discharge the holder(s) of information relating to the above items, First Adventure, and ________ (company), and their respective affiliated entities and all of their former, current, and future partners, directors, officers, employees, agents, successors and assigns, including those belonging to their respective affiliated entities, from any actions, claims, and demands of any kind whatsoever in any way relating to the collection, disclosure, or use of this information by the holder(s) of information relating to the above items, First Adventure or _______(company).

I further declare that the information presented on my resumé and/or application, and information provided verbally by me to _______ (company), is complete and accurate.

I understand that a false statement will disqualify me from employment and give _______ (company) cause for my dismissal if I am employed by it.

May we contact your references/HR Dept. at your current employer at this time?
• Yes • No

M or F Name:__________ (circle one)
First Name _______________
Middle Name _____________
Last Name _______________

Maiden/Previous Last Names: ________
Social Security Number: ________(Required for US Criminal Check)

Birth Date: MM______ DD______ YYYY_____

Driver’s License _____________________
(Required for Criminal Check) (Required for driver record search)

Address:__________________________
Number &Street Name City Province/State Postal/Zip Code

(USA residents only) Please list any other cities and counties where you have resided:______________________

Applicant’s Signature: _________
Date: MM_____ DD_____ YYYY ______

Witness Name: ____________Witness Signature: _________

---------------------------------------------------------

The job offers:
Salary - $120.000 / year
Βοnus(es) - $10 -$15.000 / year
Complete Medical & Dental Insurance (est. annual cost $17.000)
Brand new & fully equipped Toshiba laptop
Gym Membership - $2.000 / annual fees
Internet Allowance - $175 / month
401 k plan - 100% match (επενδυτικό αφορολόγητο πακέτο, για κάθε $ του εργαζομένου, η εταιρεία επενδύει ακόμα ένα, αφορολόγητα)
5.000 shares of stock (μετοχές τις εταιρείας)
Required International Travel - 30-50% of employment time

---------------------------------------------------------

Φίλοι bloggers, σας ακούω...

---------------------------------------------------------

UPDATE - 24 Νοεμβρίου 2007 - Σάββατο

---------------------------------------------------------

Φίλοι μου,

Εχω βεβαίως την ηθική υποχρέωση να πάρω και εγώ το «τέστ». Και θα το κάνω, αφού πρώτα κάνω μια εισαγωγή.

Επέλεξα αυτό το «τέστ» για δύο λόγους. Πρώτον για να καρπωθώ την επιχειρηματολογία σας που με ενδιαφέρει, και δεύτερον για να μπορέσω να συνεισφέρω μερικές πληροφορίες για την Αμερική, στην οποία ζώ, και έχω μια κάποια βιωματική εμπειρία.

Το «τέστ» σκοπίμως προσφέρεται λίγο άγαρμπα, δημιουργώντας μια αρνητική προδιάθεση στον συμμετέχοντα. Ο τρόπος παρουσίασης είναι τέτοιος που δημιουργεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο σκέψης, δίνοντας μεγάλη έμφαση στο δίλημμα «υπογράφεις και παίρνεις τη δουλειά, ή μένεις απέξω».

Απουσιάζουν μερικές πληροφορίες όμως, τις οπόιες σκόπίμα άφησα έξω για συζήτηση.

Μερικές λοιπόν διευκρινήσεις:

(1). – Οσο πιο ψηλά, τόσο πιο υπεύθυνα.
Μια εργασία για τη θέση ενός υπαλλήλου τραπέζης πληρώνει $15.000 το χρόνο. Ενας δάσκαλος γυμνασίου παίρνει απο 30-$50.000 το χρόνο, ανάλογα με το σχολείο. Ενας μέσος μάνατζερ μιας μεσαίας εταιρείας κυμαίνεται μεταξύ 50-$80.000. Οσο πιο υπεύθυνη η θέση, τόσο μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις, νομικές και επαγγελματικές. Οσο πιο ψηλά ανεβαίνετε, τόσο πιο πολύ ο διαχωρισμός επαγγελματικής και προσωπικής ιδιότητας εξαφανίζεται. Ο λόγος απλός: αυξάνουν οι απαιτήσεις για την αξιοπιστία του εργαζομένου σε όλα τα επίπεδα. Ενας υποψήφιος υπάλληλος τραπέζης, για παράδειγμα, κατα πάσα πιθανότητα δεν θα αντιμετώπιζε ποτέ το δίλημμα του «τέστ».

(2). – Είδος εργασίας.
Η εν λόγω περιγραφή εργασίας του «τέστ», δεν αναφέρει περί τίνους δουλειά πρόκειται. Και αυτό είναι σημαντικό. Πρόκειται για την εργασία ενός Financial Database Administrator, ενός ανθρώπου που είναι υπεύθυνος για την αποθήκευση, κατανομή, διατήρηση και προστασία των προσωπικών δεδομένων 5 εκαττομυρίων επενδυτών μιας εταιρείας που χειρίζεται 160 δισεκαττομύρια δολλάρια.

(3). – Εργασιακές δυναμικές
Στις εργασιακές δομές και δυναμικές της Αμερικής, το εν λόγω «τέστ», δεν δίνεται μόνον απο εταιρείες. Είναι δημοφιλέστατο και μεταξύ των πολιτών. Απλοί πελάτες, μπορούν ανα πάσα στιγμή να απαιτήσουν απο τον ελεύθερο επαγγελματία πληροφορίες για το οικονομικό ιστορικό του, ποινικό μητρώο, κλπ. Δεν εξαιρείται κανείς. Γονείς μπορούν να τσεκάρουν το μητρώο μιας οικιακής βοηθού. Ενας πελάτης μπορεί να ζητήσει απο τον αρχιτέκτονά του, ό,τι μπορεί να συνιστά ενα ολοκληρωμένο ιστορικό εργασίας και συμπεριφοράς. Οι ορκωτοί λογιστές των ΗΠΑ, οι πιλότοι, και όσοι δουλεύουν σε κρατικές υπηρεσίες, οικονομικές δοσοληψίες, και προσωπικούς ρόλους (οικιακοί βοηθοί, γιατροί, νοσοκόμες, κλπ), έχουν υπογράψει πολυ χειρότερα συμφωνητικά απο το μικρό αυτό τεστάκι.

(4). – Προσωπική εμπειρία (και επιχειρηματολογία)
Τέλος, μια υπεύθυνη δήλωση στηριγμένη στην προσωπική μου εμπειρία. Χωρίς να θεωρώ τίποτα τέλειο, και έχοντας μια εργασιακή πείρα 15 χρόνων σε μεγάλες πολυεθνικές, αλλά και πολυ μικρές εταιρείες, και δουλεύοντας πια σαν ελεύθερος επαγγελματίας, θεωρώ τις ΗΠΑ σαν την πιό δίκαια, τίμια και αξιοκρατική αγορά εργασίας στον κόσμο.

Οι εμπεδωμένες δυναμικές του αμερικανικού εργασιακού συστήματος είναι πια τέτοιες, που η τιμιότητα θεωρείται απαραίτητο προσόν εργασίας. Το χτίσιμο της προσωπικής αξιοπιστίας έχει, και απαιτείται να έχει μεγάλη προεραιότητα στη ζωή κάποιου που επιθυμεί να προοδεύσει. Η ηθική συμπεριφοράς, συμπεριλαμβάνεται στη θεματική ύλη όλων των Αμερικανικών πανεπιστημίων.

Συγχρόνως, ο εργατικός νόμος είναι σκληρός και αμίληκτος. Με τεράστιες νομοθετικές διατάξεις για τα δικαιώματα του εργαζομένου, ο εργατικός νόμος (labor law), μεριμνά για εργατικά ατυχήματα, αντιδικίες, υποθέσεις άνισης ή άδικης πληρωμής, σεξουαλική παρενόχληση, κλπ.

Στις διατάξεις των εταιρειών, συνήθως υπάρχει και κείμενο με κώδικα δεοντολογίας που υπογράφουν όλοι. Ενδεικτικά θα αναφέρω, πως ο μέσος γιατρός στην Αμερική πληρώνει ιδιωτική ασφάλεια μέχρι και $100.000 το χρόνο, για την περίπτωση που θα μηνυθεί απο πελάτη. Η απαίτηση για τίμια συμπεριφορά είναι βαθιά εμπεδωμένη στον μέσο αμερικανό πολίτη. Δεν αποτελεί πια στρατηγική μόνον των εταιρειών. Αποτελεί απαίτηση του μέσου πολίτη που θα συναντήσετε στο δρόμο. Η αγγλοσαξωνική θρησκευτικότητα των Αμερικανών, σιγοντάρει την ηθική απαίτηση σιωπηλά. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, ο εργαζόμενος έχει πολλούς διεξόδους για απονομή δικαιοσύνης σε περίπτωση αδικίας.

Με αυτή λοιπόν την (χρήσιμη θα ήθελα να πιστεύω) εισαγωγή, επανέρχομαι για συζήτηση στα σχόλια.

Locus Publicus



26 comments:

Anonymous said...

Eίμαι ελεύθερη επαγγελματίας εδώ και 10 χρόνια, δεν θ' άλλαζα την εργασιακή μου κατάσταση με τίποτα :)Έτσι " σνομπάρω " με χαρά την ερώτηση :)Βέβαια, όταν έχεις δικό σου γραφείο δουλεύεις πάντα περισσότερο, αλλά χαίρομαι την ασνεξαρτησία μου :).

Δημήτρης ηλεκτρολόγος said...

Δεν θα με ενοχλούσε τα προσωπικά μου δεδομένα να είναι καταγραμμένα και περασμένα σε μια βάση δεδομένων. Αρκεί να την έχω φτιάξει εγώ και να την ελέγχω μόνο εγώ κατά βούληση.
Το σημαντικό με αυτά τα δεδομένα είναι ποιος θα τα διαχειρίζεται και με τι κριτήρια, εκεί είναι το ζουμί. Αυτοί που θα έχουν τα στοιχεία μου ελέγχονται από κάποιον; Από μένα; Εκεί χάνω την ελευθερία μου ,εκεί γίνομαι δούλος ,υπόδουλος εργαζόμενος μιας εταιρίας ή οργάνωσης ή κράτους.
Επομένως:
Δεν θα υπέγραφα, δεν πρέπει να οδεύουμε ως άνθρωποι σε ανελεύθερες συνθήκες σε οποιεσδήποτε έκφανση της ζωής.
Η ελευθερία είναι σημαντικότερη από τα χρήματα.

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Locus Publicus said...

Ολα τα σχόλια δεκτά.
Φίλοι μου θα επανέλθω.

ΒΤW - μόλις έσβησα ενα ενοχλητικό διαφημιστικό μήνυμα που ήρθε στο πόστ. Ελπίζω να μην συνεχιστούν..

Anonymous said...

Εκ πρώτης όψεως τα πράγματα φαίνονται απλά. Ποιος θα είχε πρόβλημα να φανερώσει ποινικό μητρώο, οδηγικό μητρώο και λοιπά προσωπικά δεδομένα, ειδικά αν δεν είχε να κρύψει τίποτα; Και προκειμένου για μια τέτοια καλή δουλειά; Κανείς.
Τι θα γίνει όμως αύριο αν αρχίσουν να προστίθενται και άλλα δεδομένα, πιο ''σκοτεινά; Αν π.χ. η εταιρία αποκτήσει πρόσβαση στο γονιδιακό ''αποτύπωμα'' του υπαλλήλου, που κάποιο ΄΄ελάττωμα'' τον καταστήσει ανεπιθύμητο πλέον για την εταιρία και τον ασφαλιστικό φορέα; Σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Θα δείξει.

Εν κατακλείδι, στο πολύ ενδιαφέρον ζήτημα που θέτεις locus, νομίζω ότι το θέμα έχει τα χαρακτηριστικά του Ιανού.
Από μία άποψη, η απρόσκοπτη πρόσβαση των αρχών σε προσωπικά δεδομένα συμβάλει στην απονομή δικαιοσύνης. Πράγματι,η επίκληση των προσωπικών δεδομένων υποκρύπτει πολλές φορές σκοπιμότητα κουκουλώματος.
Αν όμως τα δεδομένα πέσουν σε λάθος χέρια, υπάρχει πρόβλημα. (Πρόσφατο το παράδειγμα στην Μ. Βρετανία). Και η ευκολία στη μαζική διακίνηση της ψηφιακής πληροφορίας τρομάζει.
Πιστεύω ότι το θέμα εντοπίζεται στην οριοθέτηση της περίφημης ''λεπτής κόκκινης γραμμής''. Έχω πάντως την αίσθηση ότι την έχουμε ξεπεράσει και γιαυτό δεν θα δεχόμουνα τη θέση. If you tolerate this...Το κουτί της Πανδώρας θα έχει ανοίξει.

bidibis said...

Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.

Για αυτό και δε θα υπέγραφα ποτέ.

By the way, ως καλός πατέρας που είμαι σίγουρος ότι είστε, κύριε LocusPublicus, δε νομίζετε ότι θα έπρεπε πρώτα από όλα να είχατε ενημερώσει το γιό σας για την ύπαρξη του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΗ.

Εύχομαι να επανορθώσετε γρήγορα και να σας δούμε μια μέρα παρέα στη Θεσσαλονίκη στο γήπεδο

:-)

vassper said...

Δυστυχώς, φτάσαμε στο σημείο που η ασφάλεια να ανταγωνίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ θα έπρεπε να περιέχεται σε αυτά.Και, ενώ η ασφάλεια υπονομεύεται απο τις ενέργειες των ταγών της εξουσίας και όχι απο εμάς, μας πετάνε το μπαλάκι. Αφήνουνε εμάς να αποφασίσουμε, ο καθένας για τον εαυτό του, τι θα επιλέξουμε. Πόσο θα αμβλύνουμε την συνείδησή μας για ενα καλό αντίτιμο. Το δίλημα είναι δύσκολο, ιδιαίτερα άν είσαι γεμάτος υποχρεώσεις και έχεις ανάγκη την δουλειά. Εγώ, πάντως θα προβληματιζόμουνα για το ύφος της εταιρείας και τις εργασιακές συνθήκες, γιατί κανεις δεν τους υποχρέωσε να το κάνουν. Και αν αποφάσιζα να μην πάω, θα το έστελνα στην αρμόδια ανεξάρτητη αρχή (αλήθεια, υπάρχουν στις ΗΠΑ?)ή Σύλλογο.
Αυτά, για να είμαι ρεαλιστής και να μην λέω, εκ του ασφαλούς, μεγάλα λόγια.

Unknown said...

Πάντως πόσες φορές μπορεί δεν του ζητάνε την άδεια να ψάξουν..
Κάτι είναι και αυτό..
Ένας μακαρίτης θείος μου πάντως μου έλεγε "ανιψιέ η γυναίκα σου δεν πρέπει να μάθει πόσες φορές μπορείς και πόσα λεφτά βγάζεις..
Αλλιώς καταστράφηκες..".

vasikos metoxos said...

Επειδή δεν με αφορά θα μπορούσα να γράψω ότι θέλω κάνοντας τον μάγκα. Με καλύπτουν απολύτως οι θέσεις του Tristan και του Vassper. Ως ελεύθερος επαγγελματίας είμαι απαλλαγμένος από τέτοιου είδους δηλώσεις. Αλλά αν χρειαζόμουν δουλειά στην Αμερική τι θα έκανα, τον μάγκα? Σιγά...Εγώ θα βάλω ένα άλλο ζήτημα locus. Θυμάται κανείς ΤΙ υπογράφει για να πάρει βίζα για την Αμερική?
Μία φίλη αρχιτέκτων από χρόνια λέει ότι εάν η δουλειά ήταν καλό πράγμα δεν θα μας πλήρωναν για να την κάνουμε!!!

Locus Publicus said...

Αγαπητοί μου φίλοι καλημέρα σας!

Μετα απο ένα πολύ ευχάριστο διήμερο γεμάτο φαγητό, κρασί, και καλή μουσική παρέα, επανέρχομαι στο blog για να σας καλωσορίσω.

Σας ευχαριστώ όλους σας για τη συμμετοχή σας στο «τέστ». Τα σχόλιά σας με χαροποιούν, μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίσω.

Ελπίζω βέβαια και σε άλλες συμμετοχές, και τις καλωσορίζω.

Εχω βεβαίως την ηθική υποχρέωση να πάρω και εγώ το «τέστ». Θα ήθελα όμως να σας προτρέψω να διαβάσετε το UPDATE που έχω βάλει στο post. Είναι νομίζω πληροφοριακό. Επανέρχομαι...

Locus Publicus said...

@all,
Χωρίς ειλικρινά να διαφωνώ φιλοσοφικά με κανέναν, και με ιδιαίτερη χαρά που βλέπω τα σχόλιά σας, σας δηλώνω πως εγώ θα υπέγραφα.

Υπάρχουν πιστεύω τρίς πιθανές κατηγορίες απαντήσεων στο τέστ.

(1) - Αυτοί που ποτέ δεν θα υπέγραφαν γιατί θεωρουν την αίτηση παραβίαση της προσωπικής τους ζωής.

Δεν διαφωνώ μαζί τους, απλά θα ήθελα να υπογραμμίσω πως στην Αγγλοσαξωνική Αμερική, θα αντιμετώπιζαν κάποια προβλήματα. Εδώ η γενική νοοτροπία απαιτεί απόδειξη ηθικής συμπεριφοράς παντού και πάντοτε.

(2)- Αυτοί που θα υπέγραφαν εξ ανάγκης, λόγω χρημάτων, θεωρώντας πως έχουν παραβιασθεί ηθικά.

Αυτοί θα είχαν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, γιατί θα έπρεπε να ζήσουν με κάποια πράξη που την έκαναν χωρίς τη θέλησή τους.

2)- Αυτοί που θα υπέγραφαν συμφωνώντας με τη λογική της αίτησης.

Ανήκω στην κατηγορία (3).

Γνωρίζω την Αμερική και την αγγλοσαξωνική της νοοτροπία καλά. Εχω εδώ 20 χρόνια. Η απαίτηση για ηθική συμπεριφορά έχει γιγαντωθεί τα τελευταία 10 χρόνια. Παλαιότερα δεν ήταν έτσι. Οσο όμως το έγκλημα μεγαλώνει σε όλους τους τομείς, τόσο μεγαλώνει και η απαίτηση να γνωρίζει ο ένας το ποιόν του άλλου.

Θα υπέγραφα λοιπόν, διότι -
(1) - Δεν έχω τίποτα να κρύψω. Εχω αγωνισθεί όλη μου τη ζωή να μορφωθώ, και να κτίσω την αξιοπιστία μου. Να έχω σοβαρούς φίλους και συνεργάτες. Ανθρώπους που να μπορούν να με εμπιστευτούν, στο λόγο μου, στη συμπεριφορά μου. Σε εταιρικό επίπεδο, το ίδιο πράγμα. Κοιτάξτε το πόστ. Η δουλειά πληρώνει τεράστια ποσά. Απαιτεί εργασιακή πείρα, απόδοση. Δίνει τα πάντα. Ταξίδια στο κόσμο, γυμναστήρια, καλό μισθό. Και τί απαιτεί? Να αποδείξω πως δεν είπα ψέματα για τη μόρφωσή μου, δεν είμαι εγκληματίας, δεν μεθάω όταν οδηγάω, και οτι δεν έχω φεσώσει τους πάντες στα οικονομικά. Παράλογη η απαίτηση τιμιότητας προς έναν εργαζόμενο που θα πληρωθεί τόσο αδρά?

(2) - Είμαι υπερήφανος που δεν έχω τίποτα να κρύψω. Είναι μέρος της συμπεριφοράς μου. Μέρος της αξιοπιστίας μου. Εργάζομαι με επαγγελματίες όλων των ειδών, σε όλο τον κόσμο, και πρέπει να ξέρω - όπως και αυτοί, το ποιόν των άλλων. Σε οποιαδήποτε συναλλαγή, κυρίως οικονομική, θεωρείται δεδομένο πως τα οικονομικά και ποινικά δεδομένα είναι διαθέσιμα. Good rules, make good business.

(3) - Δεν έχω τίποτα να χάσω. Οταν λέω Credit Check ξέρετε τι εννοώ? Δεν εννοώ πόσα χρήματα έχετε στην τράπεζα. Είναι τα δεδομένα πληρωμής δανείων, και πιστωτικών καρτών, που πηγαίνουν στο Credit Bureau, ενα γραφείο οικονομικών ερευνών που διατηρεί και ένα database. Bάσει του νόμου, όλες οι τράπεζες και οικονομικοί οργανισμοί, στέλνουν εκεί πληροφορίες. Αν κάποιος φεσώσει μια τράπεζα, θα φανεί εκέί. Το database δεν λέει πόσα λεφτά έχει ο καθένας. Αναφέρει όμως πόσες φορές κάποιος ΔΕΝ πλήρωσε το δάνειο.

Επανέρχομαι..

Locus Publicus said...

@Αγαπητή μου sea,
Βεβαίως και σέβομαι την επιλογή σας. Αλλά στην Αμερική, ούτε οι ελεύθεροι επαγγελματίες μπορούν να ξεφύγουν τέτοιες ερωτήσεις. Το απαιτεί μεγάλος αριθμός πελατών. Τι θα κάνατε εσείς αν όλοι οι πελάτες του αρχιτεκτονικού γραφείου σας απέσυραν τις παραγγελίες τους διότι δεν γνωρίζουν το παρελθόν του γραφείου σας?

Locus Publicus said...

Αγαπητέ μου ηλεκτρολόγε,

Κανείς βεβαίως δεν θέλει να γίνει δούλος. Αλλά φυσικά και η απαίτηση να ορίζετε εσείς το database δεν είναι μάλλον τραβηγμένο? Νοείτε οικονομικό σύστημα χωρίς τσεκάρισμα?

Η λογική του συστήματος δεν στηρίζεται απαραίτητα σε κάποια νοοτροπία να στερηθεί η ελευθερία κάποιου. Στηρίζεται στη αποδοχή πώς οι καλές κουβέντες κάνουν τους καλούς φίλους.

Βεβαίως, όπως λές και εσύ, θα συμφωνήσω πως αν κάτι βρωμάει στην υπόθεση (το ποιόν της εταιρείας, ποιοί ζητούν τα δεδομένα, κλπ), ούτε εγώ θα υπέγραφα. Υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις και θα επανέλθω πιο κάτω με παράδειγμα.

Locus Publicus said...

Τι θα γίνει όμως αύριο αν αρχίσουν να προστίθενται και άλλα δεδομένα, πιο ''σκοτεινά; Αν π.χ. η εταιρία αποκτήσει πρόσβαση στο γονιδιακό ''αποτύπωμα'' του υπαλλήλου, που κάποιο ΄΄ελάττωμα'' τον καταστήσει ανεπιθύμητο πλέον για την εταιρία και τον ασφαλιστικό φορέα; Σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Θα δείξει.

Ωραία ερώτηση φίλε μου
tristan και καλωσήρθες στο blog μου!

Εχεις δίκιο. Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αυτό γίνεται ήδη, και έχει ηθικές διαστάσεις. Στην Αμερική, οι ασφαλιστικές εταιρείες, ζητούν απο τους υποψήφιους ασφαλισμένους, τον ιατρικό τους φάκελο. Αλλες πληροφορίες τις παίρνουν από το ΜΙΒ, Medical Information Bureau, μια βάση δεδομένων που διατηρεί το Tufts University Medical School στη Βοστώνη. Ολοι οι αμερικανοί γιατροί, στέλνουν πληροφορίες των ασθενών τους εκεί. Αυτό βέβαια είναι λίγο διαφορετικό απο αυτό την αίτηση του πόστ.

@all,
Πάνω σ' αυτό το σημείο, μια προσωπική εμπειρία. Ηταν κάποτε να μπώ σε ένα project πληροφορικής. Καλά λεφτά, καλή δουλειά. Μου ζήτησαν ό,τι έχει και το "τέστ". Τους το έδωσα χωρίς πρόβλημα. Ξέρετε τι άλλο μου ζήτησαν? Εξέταση ούρων για να δούν αν πέρνω ναρκωτικά. Δεν υπερβάλλω. Τους είπα πως έχουν ό,τι χρειάζονται για να πάρουν απόφαση, η εξέταση ούρων ήταν γελοία. Επέμεναν. Αρνήθηκα να συνεχίσω. Η δουλειά απ' ότι έμαθα πήγε σε Ινδούς.

Locus Publicus said...

Φίλτατε bidibis!,

Η λακωνικότητα της απάντησης, δείχνει γρήγορη απόφαση. Χαίρομαι που μπορείς και το κάνεις. Αλλωστε αυτό είναι και το ιδανικό.

Οπως σου είπα, ναι, είπα στο γιό μου, να βάλει και ένα πόστ για τον Αρη. Συμφώνησε. Δεν είναι βέβαια ο πιο φανατικός blogger, αλλά του αρέσει το ποδόσφαιρο. Θα σε ενημερώσω!

Locus Publicus said...

Φίλε μου vassper!,
Νοιώθεις πιστεύω τις διαστάσεις του προβλήματος. Με τα παραπάνω σχόλια, καλύπτω όσες πτυχές μπορώ.

Εχεις δίκιο, δεν έχουν υποχρέωση να το κάνουν. Και δεν γίνεται παντού και πάντα. Αλλά γίνεται συχνότερα τώρα από ποτέ.

Τις πιο πολλές φορές, το μόνο που χρειάζεται να κοιτάξεις είναι το ποιός το ζητάει. Συνήθως, στην εμπερία μου τουλάχιστον, οι λόγοι είναι σοβαροί, δεν υπάρχει σκευωρία στην απαίτηση.

Οι περιπτώσεις απάτης λίγες. Εγραψα και ενα UPDATE στο πόστ. Κοίταξέ το. Δίνω εκεί μια μικρή περιγραφή της αμερικανικής πραγματικότητας.

Ολες οι εργασιακές υποθέσεις είναι στη δικαιοδοσία του Labor Department (Υπουργείο Εργασίας). Αυτό χειρίζεται τα πάντα. Το καλό είναι οτι το νομικό σύστημα της Αμερικής είναι καλό. Αν κάνεις καταγγελία στο Labor Department για υπόθεση, θα τη ξεκοκκαλίσουν. Το ξέρω αυτό καλά απο άλλες υποθέσεις. Δεν παίζουν. Ουαί και αλλίμονο αν η εταιρεία έχει κάνει τίποτα στραβές με τα δεδομένα. Υπάρχει τιμωρία.

Βεβαίως, πουθενά δεν είναι τέλεια. Υπογράφεις κάτι γιατί το θεωρείς αξιόπιστο, και μετα σου βγαίνει λάθος. Είναι μέρος κι' αυτό, των ρίσκων που παίρνουμε στη ζωή.

Locus Publicus said...

...Ως ελεύθερος επαγγελματίας είμαι απαλλαγμένος από τέτοιου είδους δηλώσεις....

Φίλε μου Βασικέ!
Σέβομαι αυτά που λές, άλλωστε δεν είναι θέμα διαφωνίας εδώ, απλά θέλω να δώσω μερικές πληροφορίες για την Αμερική.

Η απάντηση που έδωσα στη sea, πιστεύω σου πάει και εσένα γάντι. Δυστυχώς ούτε και εσύ είσαι απαλλαγμένος. Ερχονται οι πελάτες σου και σου λένε "για να συνεργαστούμε, απαιτούμε αυτά κι' αυτά, αλλιώς χάνεις το συμβόλαιο". Τα τσεκαρίσματα δεν γίνονται μόνον σε προσωπικό επίπεδο, γίνονται και σε επίπεδο εταιρειών.

Στο μέλλον θα βάλω μερικά πόστ για το Corporate America blog. Νομίζω πως εδώ μπορώ να συνεισφέρω κάτι. Πιστεύω πως οι πιο πολλοί Ελληνες δεν έχουν ακόμα διανοηθεί σε τι επίπεδο οργάνωσης βρίσκεται η Αμερική. Και αυτό είναι καλό, και κακό μαζί.

Στο μέλλον θάθελα να αναφέρω και τα μαύρα σενάρια. Οχι τις φανταστικές συνωμοσίες. Αληθινά κόλπα. Απο "μέσα". Σαν ΙΤ person. Και με όλες τις νομικές και ηθικές καλύψεις τακτοποιημένες.

Εγώ θα βάλω ένα άλλο ζήτημα locus. Θυμάται κανείς ΤΙ υπογράφει για να πάρει βίζα για την Αμερική?

Εφυγα απο την Ελλάδα πριν 20 χρόνια. Η πρεσβεία τότε μου ζήτησε χαρτί συναλλάγματος, εγγραφή σχολείου, κλπ. Λογικά πράγματα. Τώρα φαντάζομαι πως η πρεσβεία θα έχει γίνει κλειστό φρούριο.

Locus Publicus said...
This comment has been removed by the author.
Locus Publicus said...

Aγαπητέ μου κύριε Βαρδάκα,
Σαν νομικός που είστε, αυτό το πόστ ίσως σας δίνει μερικές χρήσιμες πληροφορίες.

Επέλεξα το θέμα γιατί στην Έλλάδα τα προσωπικά δεδομένα έχουν γίνει καλαμπούρι. Η Αμερική δεν είναι βέβαια η τέλεια χώρα (προς θεού, αυτό πιστεύω να το δείχνει και το blog μου), αλλά έχει τουλάχιστον καλό νομικό πλαίσιο.

θυμάμαι μικρός, στα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας απο όπου κατάγομαι, ιστορίες απο συνοικέσια. Κατέβαινε το πατέρας στο καφενείο του χωριού, και έλεγε "ποιός είναι αυτός που ζητάει την κόρη μου;" Και μέσα σε λίγες ώρες νάσου τα μαντάτα. Είναι απο καλή οικογένεια, εχει αυτό κι' αυτό, αρχές, το ένα το άλλο. Ολες οι πληροφορίες στο καφενείο του χωριού. Ολα τα προσωπικά δεδομένα στη φόρα.

Κοιτάξτε αν έχετε βέβαια χρόνο και το UPDATE που έχω βάλει στο πόστ.

Με ενδιαφέρει η δική σας γνώμη, ειδικά ως νομικού, γιατί αγνοώ τα της Ελλάδος.

Παρεπιπτόντως, παρακολουθώ το blog σας και μου αρέσει. Θα πυκνώσω την παρουσία μου και σαν σχολιαστής.

Φοιτητης Φαρμακευτικής said...

Θα συμφωνήσω μαζί σου locus. Οι απαιτήσεις δεν είναι παράλογες και ούτε αναφέρονται σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Δεν σου ζητάνε αν είσαι παντρεμένος ή αν είσαι ρεπουμπλικανός ή αν έχεις παιδιά ή αν πηγαίνεις εκκλησία κάθε Κυριακή.

Ίσως αν εφαρμόζονταν και εδώ τέτοια μέτρα να είχαν αποφευχθεί γεγονότα όπως αυτό του γιατρού με το πλαστό δίπλωμα ειδικότητας, όπου η κλινική του είχε ποσοστό θνησιμότητας 24% όταν το διεθνώς αποδεκτό είναι 3% (σκότωνε δηλαδή έναν στους τέσσερις)...




Σημαντικό όμως θέμα είναι το πώς διαχειρίζονται και το πώς διασφαλίζουν οι εταιρείες αυτές τα προσωπικά δεδομένα των υπαλλήλων τους. Θα πρέπει να εφαρμόζονται και να τηρούνται αυστηρότατα πρωτόκολλα ασφαλείας, ώστε επίδοξοι κακοποιοί να μην τα επιβουλεύονται.

Ελάχιστα και μόνο προσωπικά στοιχεία, μπορούν να αποτελέσουν πρόσφορο έδαφος για απάτες. Φανταστείτε να δεχόσασταν ένα mail, από την τράπεζά σας που να ζητούσε τον αριθμό της κάρτας σας για επαλήθευση. Αν αυτό το mail, είχε πάνω όλες τις πληροφορίες της ταυτότητάς σας, δεν θα ήταν αρκετά πειστικό?

Univers said...

Ανήκω ανεπιφύλακτα στην κατηγορία 3. Θα υπέγραφα (εννοείται την αίτηση μιας κατά τεκμήριο σοβαρής εταιρείας) χωρίς να αισθάνομαι ότι η προσωπική μου ζωή έχει (παρα)βιασθεί.

giant13 said...

Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η άποψη του οικοδεσπότη και θα υπέγραφα ανεπιφυλακτα την αίτηση.
Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.

Locus Publicus said...

univers & giant13,
Κάπως ετσι το βλέπω και εγώ το θέμα εδώ. Πιο πολύ φοβάμαι την υποκλοπή αριθμού πιστωτικής κάρτας. Εκεί τα πράγματα είναι λίγο πολύπλοκα.

lampa, καλωσήρθες!
τι ιστορία και αυτή με τον μαιμού γιατρό! Πρίν τρία χρόνια, συνελήφθει και μαιμού αρχιεπίσκοπος "Μολδοβλαχίας" στην επαρχία, που πουλούσε διορισμούς!!
Κωμωδία και δράμα μαζί.

Γράψε και κανένα πόστ για να σε επισκεπτόμαστε.

mickey said...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Κι εγώ συμφωνώ εν γένει με τις απόψεις του οικοδεσπότη. Και σε δυο περιπτώσεις που χρειάστηκε να υπογράψω παρόμοια έγγραφα, το έκανα χωρίς επιφυλάξεις (αλλά πάντα με προσεκτική ανάγνωση του εκάστοτε κειμένου).

Αλλά γενικά προτιμώ να μην είμαι υπάλληλος. Όσες φορές το επιχείρησα κι όσο καλά κι αν ήταν τα χρήματα ή οι εργασιακές συνθήκες γενικότερα, κάπου μέσα μου αισθανόμουν ένα βάρος (ας μη χρησιμοποιήσω τις "βαριές" λέξεις "καταπίεση", "υποδούλωση" κλπ, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ). Μπορεί να φταίει και η γενικότερη νοοτροπία των επιχειρήσεων στη χώρα μας, που συχνά μοιάζει με το... Δημόσιο. Μπορεί να φταίει και η δική μου ιδιοσυγκρασία.

Όταν ο μισθός ήταν καλός πάντως και είχα ανάγκη από τα χρήματα, έβαζα νερό στο κρασί μου, δούλευα σκληρά και συνειδητά κι όταν ένιωθα πως είχα πάρει αυτά που ήθελα (χρήματα, γνώσεις κλπ) ή πως η κατάσταση δε με ικανοποιούσε, έφευγα αξιοπρεπώς με έγκαιρη προειδοποίηση και χωρίς να δημιουργήσω προβλήματα στις εταιρείες με την παραίτησή μου. Συχνά μάλιστα συνεργαζόμουν στο μέλλον ξανά μαζί τους ως freelancer ;)

Locus Publicus said...

Φίλτατε Mickey!,
Καλή ανάκαμψη! Αρρώστηκες για λίγο και κόλλησε η μπλογκόσφαιρα. Παρατήρησα κλάματα, κρίσεις πανικού και ερωτικές ζήλειες!

Η κατάσταση στην αγορά των ΙΤ είναι όπως ξέρεις πολύ δυναμική. Καλά είναι τα νταραβέρια με σοβαρές εταιρείες μόνον. Προσωπικά έκανα ένα μεγάλο κύκλο, και όπως αναφέρεις και εσύ, κατέληξα freelancer. Σου γράφω τώρα απο την Νέα Υόρκη. Λίγο εδώ, λίγο εκεί, έχει και ενδιαφέρον.

Παραπιπτόντως, επιχείρησα να σου στείλω ενα email, αλλά απο ότι φαίνεται δεν χρησιμοποιείς το google, αλλα το Logginet το οποίο μου ζητάει user id και password που δεν διαθέτω.

Το τέστ του πόστ είναι αληθινό. Κλασική περίπτωση απαιτήσεων, ειδικά στο χώρο του ΙΤ.

Δημήτρης ηλεκτρολόγος said...

Με πείσατε.

Κι εγω θα υπέγραφα

:)