Wednesday, March 5, 2008

Βαλκανιάδα

Μια φωτογραφία που μου αρέσει ιδιαίτερα. Απεικονίζει χαρτογραφικά τη σταδιακή ανάκτηση εδαφών στη περιφέρεια της Ελληνικής επικράτειας (1832 – 1947).

Για εκατό και πλέον χρόνια, η πατρίδα μας καταναλώθηκε στον αγώνα της «Μεγάλης Ελλάδας». Στρατηγικός της στόχος η ενοποίηση όλων των Ελλήνων μέσα στο νέο Εθνικό Κράτος της Ελλάδας. Ξεκίνησε με το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος που βγήκε απο τις στάχτες της Τουρκοκρατίας το 1830. Συνεχίστηκε με μια σειρά πολέμων (Τουρκικής, Βαλκανικής και Διεθνούς εμβέλειας) και διεθνών συμφωνιών. Για μια μικρή περίοδο (1920-1922), η Ελλάδα όριζε και ένα κομμάτι της σημερινής Τουρκίας. Η Μικρασιατική Καταστροφή ανέτρεψε τη Συνθήκη των Σεβρών και έστειλε και τους περισσότερους Έλληνες της Τουρκίας μέσα στο εθνικό κράτος της Ελλάδας. Ηταν το ιστορικό τίμημα της ενοποίησης. Ο Ελληνισμός της Βορεία Ηπείρου έμεινε απέξω. Τελευταία ανάκτηση τα Δωδεκάνησα, το 1947. Εκατό και πλέον χρόνια πολέμων (1832 – 1947) για ένα σκοπό – το δικαίωμά μας να έχουμε πατρίδα μέσα στην εποχή του Εθνους-Κράτους.

Βήμα Πρώτο – Εθνικό Κράτος με εθνική συνείδηση

Καθώς παρατηρώ τη διεθνή και ελληνική ειδησεογραφία για το Μακεδονικό και την απόσχιση του Κοσόβου, και διαβάζω τις ανησυχίες για τη «Μεγάλη Αλβανία», αναρωτιέμαι γιατί οι Αλβανοί δεν έχουν το δικαίωμα να επιθυμούν αυτό που για 100 και πλέον χρόνια ζητούσαν και οι Ελληνες. Ενα Αλβανικό κράτος για τους Αλβανούς. Γιατί η ιδέα της «Μεγάλης Ελλάδας» αποτελεί σωστό και δίκαιο αγώνα, ενώ η ενοποίηση όλων των Αλβανών μέσα σε ένα εθνικό έδαφος αποτελεί απαράδεκτο αίτημα και κατακριτέο σχέδιο συνομωσίας. Γιατί ενώ εμείς εδραιώσαμε την εθνική μας ύπαρξη με τη βοήθεια των Μεγάλων Δυνάμων, η Αλβανία να μην μπορεί να επιθυμεί το ίδιο.

H πολιτική που εφαρμόζεται αυτη τη στιγμή στα Βαλκάνια, έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της realpolitik : η στρατηγική και άσκηση πολιτικής εχει άμεση σχέση με τον ρεαλιστικό συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχουν στο έδαφος, και με την αξιολόγηση συσχετισμών βάσει μερικών καθαρά μετρήσιμων μεγεθών.

Ποιά είναι αυτά τα μετρήσιμα μεγέθη που καθορίζουν την κατεύθυνση της διπλωματίας;
Η γλώσσα και η συγκεντρωτικότητά της (εδώ οι Σέρβοι χάνουν το Κόσσοβο και οι Σκοπιανοί το παλεύουν), τα δημογραφικά (στο Κόσσοβο το μετρήσιμο σκόρ είναι 90-10, ενω στα Σκόπια 75 -25), οι υπάρχουσες συνθήκες συνύπαρξης μεταξύ των ομάδων (άθλιες και γεμάτες βία στο Κόσσοβο, σχετικά καλές στα Σκόπια, και οι Οικονομικές & Κοινωνικές προοπτικές της περιοχής (μηδαμινές σε όλες τις περιοχές αυτές, με την ανεργία να καλπάζει στο 50%, και χωρίς κανένα σαφή μακροχρόνιο προσανατολισμό).

Στην διπλωματική σκηνή προστίθεται και η Αμερικανική έννοια του «προληπτικού χτυπήματος» (αναγνώριση του Κοσσόβου για να προλάβουν τα χειρότερα, όπως στρατιωτική επέμβαση της Σερβίας), και αφού οι δυναμικές έχουν παράγει νικητές και ηττημένους, οι ενδιαφερόμενοι οδηγούνται για απλή υπογραφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Θα προτιμούσα να δώ μια ενωμένη Αλβανία τώρα, παρά να μετατεθεί το πρόβλημα για άλλα 20-30 χρόνια με κίνδυνο να χαθεί αντιπαραγωγικά άλλη μιά γενιά ανθρώπων που βυθισμένοι στο μίσος της αδύνατης συνύπαρξης έχασαν το όραμα της Ευρώπης και καταναλώθηκαν σε έναν ακόμα πόλεμο.

Οσο για την Ελλάδα, κανένα απο τα 4 κριτήρια που παραθέτω, αν αξιολογηθούν σωστά, δεν αποτελούν απειλή για την Ελλάδα. Τα σύνορα της Ελλάδας δεν κινδυνεύουν απο πουθενά. Η Ελλάδα κερδίζει σε όλα τα κριτήρια της realpolitik. Σε οικονομική, στρατιωτική, και πολιτική δύναμη. Στη γλώσσα, στα δημογραφικά, σε συνθήκες συνύπαρξης καθώς και σε όλες τις μελλοντικές προοπτικες. Η χώρα μας έχει σαφέστατο μακροχρόνιο προσανατολισμό, σταθερή δημοκρατία, ισχυρή οικονομία και τάξη επιχειρηματιών. Στο πλαίσιο αυτής της λογικής, φαντάζεστε πόσο γελοία ακούγονται τα μυθεύματα του Τύπου που περιμένει τους Αλβανούς να μας πάρουν τα Γιάννενα, και τη Πρέβεζα!

Τι να αναμένουμε στο μέλλον; Μια πιθανότατη ένωση Κοσσόβου – Αλβανίας, και μια πιθανή απόσχιση κομματιού των Σκοπίων στην Αλβανία. Αυτή είναι στην καλύτερη περίπτωση η «Μεγάλη Αλβανία». Θα έχει Εθνικό Προιόν γύρω στα 13 δισ. δολλάρια (έναντι 356 δισ. της Ελλάδας). Δεν είναι και ασχημο σενάριο. Θα ενωθούν οι Αλβανοί, θα ηρεμήσουν. Μια οικονομία, μία παράδοση, μία γλώσσα. Θα έχουν ΕΝΑ, αντί για ΔΥΟ ψήφους στην Ευρώπη οπου θα ενταχθούν στο μέλλον. Το ίδιο και οι Σκοπιανοί. Το ίδιο και οι Σέρβοι. Τελειο διαζύγιο και διαχωρισμός. Ο καθένας στο εθνικό κουτάκι του.

Απο το εθνικό κράτος σε άλλα μοντέλα συνείδησης

Σίγουρα δεν έχουμε ακόμα ξεπεράσει την έννοια του Εθνικού Κράτους. Ζούμε στην ιστορική περίοδο που η συλλογική μας συνείδηση και ταυτότητα ορίζεται ως επι το πλείστον απο αυτό. Υπάρχουν βέβαια και μεγαλύτερα σχήματα συνείδησης που σιγά σιγά αναπτύσσονται. Η Ευρωπαική Ενωση είναι ένα καλό παράδειγμα. Για προχωρημένους, υπάρχει ακόμα και η έννοια του κοσμοπολιτισμού, της Παγκοσμιοποίησης, σε βαθμό ακόμα πολύ μικρό. Οποιο όμως μοντέλο συνείδησης ταυτότητας και αν αναπτυχθεί στο μέλλον, ο δρόμος μάλλον περνάει αρχικά απο το Εθνικό Κράτος. Αυτό νομίζω μας δείχνει η Ιστορία.

Σκοπιανοί και Αλβανοί βιώνουν σήμερα με καθυστέρηση δεκαετιών, αυτό που βιώσαμε και εμείς τα τελευταία 100 χρόνια. Οταν εδραιώσουν την εθνική τους θέση, ορίσουν σημαίες και σύμβολα (αληθινά ή ψεύτικα), Συντάγματα, σύνορα και εθνικούς ύμνους, αφού πανυγηρίσουν κι’ αυτοί, όπως και εμείς, την ταυτότητα που απαιτεί η παρούσα ιστορική περίοδος, θα προχωρήσουν κι’ αυτοί σε νέα σχήματα συλλογικής συνείδησης. Σχήματα ταυτότητας με μεγαλύτερη εμβέλεια, με μεγαλύτερη ανοχή στο «διαφορετικό», με άνοιγμα στο εμπόριο, τις πολιτιστικές σχέσεις, με σταδιακή κατάργηση των περιορισμών μετακίνησης κεφαλαίου και ανθρώπινου δυναμικού. Οι οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν, δεν θα αφήσουν και πολύ καιρό για πανηγυρισμούς.

Δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα ο εθνικισμός που βλέπω στα Βαλκάνια. Τον θεωρώ κομμάτι της ιστορικής πορείας που πρέπει να περάσουν οι λαοί για να «απελευθερωθούν» νοητά. Αρκεί μονάχα να μην μείνουν σ’ αυτό το στάδιο για πολύ. Το εθνικό μοντέλο είναι το μεταβατικό στάδιο προς τον διεθνισμό. Αρκεί να προχωρήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε ένα μεγαλύτερο και περιεκτικότερο μοντέλο συνείδησης (Ευρωπαικό στην παρούσα περίπτωση). Χωρίς επιπρόσθετους πολέμους που θα προσθέσουν μίσος και στις επόμενες γενιές.

Δεν με πειράζει να περιμένω να περάσουν και οι Αλβανοί και οι Σκοπιανοί το στάδιο του εθνους-κράτους. Μέσα απ’ αυτό θα μετεξελιχθούν. Οι Μεγάλες Δυνάμεις μπορούν να επηρεάσουν τις δυναμικές, και να σταθεροποιήσουν την περιοχή. Βεβαίως και θα κατηγορηθούν για ανάμειξη στα εσωτερικά μικρών χωρών. Διότι προφανώς αναμειγνύονται. Θα γίνουν και λάθη, θα πληρωθούν ιστορικά τιμήματα. Θα κατηγορηθούν απο αυτούς που έχουν ήδη δεχτεί την ίδια ακριβώς βοήθεια στο δυστυχώς ξεχασμένο παρελθόν.

-----------------------------------------------------------
"It was difficult to negotiate with the Vietnamese. The dynamics on the ground were equal on both sides. As I was talking to them, I was trying to push things behind the scenes. I needed to produce winners and losers. Only then, could any negotiation become possible."

Henry Kissinger
quoted from memory

-----------------------------------------------------------

H φωτογραφία θα πρέπει να έχει κατασκευαστεί απο Αλβανούς εθνικιστές. Τη χρησιμοποιουν πολύ και για λόγους αρνητικής προπαγάνδας και κινδυνολογίας, δημοσιογράφοι τύπου Δελάστικ.

Παραθέτω αντιπροσωπευτικό άρθρο αριστερόστροφης κινδυνολογίας. Περιέχει τα πάντα, απο κακούς αμερικανούς (αυτονόητη η κακία τους), χάρτη (για να αποδειχτεί η συνομωσία ΟΛΩΝ των Αλβανών), την ανακοίνωση πως η Αλβανία μας ζητάει εδάφη (έχετε ακούσει τίποτα τέτοιο;), την απαραίτητη μπηχτή για τα «Σλαβοαμερικανάκια» (αυταπόδεικτο δείγμα βλακείας), και φυσικά την αυτονόητα απαράδεκτη απαίτηση των Αλβανών να ενωθούν σε ένα κράτος.

Στην πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή δίνεται ο πιασάρικος τίτλος "όποια μειονότητα θέλει και μπορεί, παίρνει τα εδάφη της και αποσχίζεται από τη χώρα όπου ζει", το οποίο φυσικά δεν θα πρέπει να ισχύει για τους δικούς μας Μακεδονικούς, Κρητικούς και άλλους αγώνες για την Ενωση, και ως εκ τούτου θεωρείται γελοίο αν ο αιτών είναι Αλβανός.

Ο πομπώδης τίτλος Η «Μεγάλη Αλβανία» ξεκίνησε.., που στολίζει το πόστ, κουρτίζει τον αναγνώστη συναισθηματικά και δημιουργεί οπτικούς συνειρμούς Αλβανών τραμπούκων που κατευθύνονται προς την Ελλάδα με σκοπό να μας γ@$%&*#!.

Στα σχόλια, κάποιος σχολιαστής κοτσάρει και την βαρυσήμαντη επιστολή Θεοδωράκη. Ορθώς θεώρησε πως κολλάει στο θέμα άνετα..


Γιώργος Δελάστικ - H "Mεγάλη Αλβανία" ξεκίνησε..
-----------------------------------------------------------

O πρώτος χάρτης του πόστ είναι απο την αγγλική έκδοση του βιβλίου του Richard Clogg, "A Concise History of Greece".

39 comments:

doctor said...

Ο Δελαστίκ είναι ένας δημοσιογράφος που ζει στον δικό του κόσμο και είναι ο ορισμός του κινδυνολόγου και του μονίμως αστοχούντος...

Οπότε αυτός που διαβάζει τον Δελαστίκ και του αρέσει, είναι φυσικό να του αρέσει και η κινδυνολογία του Θεοδωράκη.
Μου θυμίζει τους "men in black" και τις ιστορίες με τα UFOs της Αμερικής πριν από 50 χρόνια...

doctor

doctor said...

Μία διόρθωση με αγάπη: "ανάκτηση" των Δωδεκανήσων και όχι "ανάρτηση".

καλημέρες πολλές

doc

Locus Publicus said...

Πήξαμε απο κινδυνολόγους doctor. Βλέπω σκληρή κόντρα Ανθιμου με Ιερώνυμο. Πραξικόπημα?

Ευχαριστώ για την επισήμανση. Εκανα ήδη τις διορθώσεις.

Την καλημέρα μου!

γ.κ. said...

ο Δελαστίκ είναι ένας από τους ελάχιστους Δημοσιογράφους που είχε αναλύσει πολύ καλά κατά την γνώμη μου τον πόλεμο στο Ιράκ.ΗΤΑΝ ΑΠΌΛΥΤΑ ΕΥΣΤΟΧΟΣ.
(δεν έχω χρόνο, αυτή την στιγμή να παραθέσω δηλώσεις αρχηγών κρατών και υψηλά ιστάμενων προσώπων τύπου Ράμσφελντ ας πούμε)με τις οποίες καθιστούσε σαφές από το καλοκαίρι του 2002 -γιατί θα γίνει ο πόλεμος Στο Ιράκ και ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους θα γίνει.

Δεν ξέρω αν τα πάει καλύτερα στα διεθνή, από οτι στα τοπικά θέματα αλλά όπως και να έχει είναι κανονικός ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ.

όπως δεν ξέρω αν η Σκέψη του και το ΗΘΟΣ του (με την Αριστοτελική έννοια)"παντρεύεται" με την τηλεοπτική πραγματικότητα στην οποία συμμετέχει τον τελευταίο καιρό (μου φαίνεται να μην του βγαίνει σε καλό,αλλά όσα ξέρει ο νοικοκύρης....)

και κάτι τελευταίο για τις εφημερίδες μας...ΟΛΕΣ τσαλαβουτάνε στα σενάρια....σαν να είναι παραγωγοί ταινιών η εκδότες μυθιστορημάτων.Τι περιμένεις απο μια χώρα που η παραπολιτικές στήλες έχουν συχνά περισσότερη αναγνωσιμότητα από τις πολιτικές!!


Όσο για τον Μίκη...αυτός ΝΑΙ ζει στην Θεοδωρακούπολη κανονικά και με την νότα...


καλημέρα locus -το ποστ έχει ενδιαφέροντα σημεία για σχολιασμό,πράγμα που θα προσπαθήσω να κάνω αργότερα

glam said...

Πολύ καλή δουλειά locus, πάντως οφείλεις να παραδεχτείς ότι είμαστε τουλάχιστον συνεπείς σε κάτι, δ.λ.δ. ότι θεωρούμε ότι μας βολεύει, την δεδομένη στιγμή, είναι πάντα καλό και δίκαιο, ενώ την αμέσως επόμενη, το ίδιο ακριβώς, αν το επικαλεστεί κάποιος άλλος, γίνετε άδικο μέχρι και ....αμερικανικός δάκτυλος !! (αυτό αρκεί για να αποδώσει όλα τα αρνητικά του κόσμου:)).
Από την ιδιωτική μας ζωή μέχρι τις διεθνής σχέσεις.

Ο άλλος said...

Παρακολουθώ εδώ και καιρό τις απόψεις σου και τις βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες, όπως και το blog σου. Συμφωνώ πως η Αλβανία σε ό,τι αφορά στην κριτική που της κάνουν οι έλληνες, δεν επιζητά τίποτα άλλο απ αυτό που εναγωνίως επιζητούσαν οι έλληνες τα τελευταία 100 χρόνια (και μάλιστα διανθισμένο με δοξασίες και μύθους που σήμερα τουλάχιστον προκαλούν γέλια).
Αυτό λοιπόν είναι ένα καλό επιχείρημα για όσους φωνασκούν για την απειλή της Μεγάλης Αλβανίας. Από την άλλη το όραμα μιας Μεγάλης Αλβανίας, δεν μπορεί να είναι μια αποδεκτή διπλωματική ή πολιτική πραγματικότητα, υπό την λογική ότι "τα ίδια και χειρότερα έπραξαν οι έλληνες". Η αντίληψη που θέλει το κράτος ταυτισμένο με το εθνικό κράτος, δεν νομίζω πως μπορεί να αντέξει στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και την πολιπολιτισμική πραγματικότητα. Το έθνος, το θρήσκευμα, το χρώμα δεν μπορεί να είναι βάση και προυποθέσεις για ένα κράτος
Αν αποδεχθούμε τον -κατανοητό έστω- αλβανικό ή σέρβικο ή ελληνικό αλυτρωτισμό,πρέπει να ξαναχαραχθούν τα σύνορα. Το Τιρόλο στην Ιταλία, κομμάτι της Πολωνίας στην Γερμανία, η Μολδαβία στη Ρουμανία κλπ.
Γι αυτό και θεωρώ επικίνδυνη την αναγνώριση του Κοσόβου. Γιατί θεσμοθετεί το δικαίωμα αυτοδιάθεσης για κάποια εθνική ή θρησκευτική ομάδα ή μειονότητα, που με το (κατασκευασμένο πολλές φορές) επιχείρημα της σύγκρουσης διακηρύττει ανεξαρτησία.
Η αντίληψη που θεωρεί τα εθνικά κράτη προυπόθεση σταθερότητας σε καιρό ειρήνης, σε καιρό ανωμαλίας μπορεί να γίνει αντίληψη και πρακτική εθνοκάθαρσης.
Συμφωνώ πως η αναγνώριση με διπλωματικούς όρους μπορεί να είναι καθαρό προληπτικό χτύπημα, αλλά δεν αποκλείω να είναι η διάθεση για ναρκοθέτηση της περιοχής για τα επόμενα 50 χρόνια. Και εν πάσι περιπτώση επειδή το εξηγούμε δεν είναι και δικαιολογημένο.
Διαφωνώ με την λογική που εξηγώντας οικονομικά δεδομένα, εξηγεί και τις κοινωνικές μεταβολές

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Locus Publicus said...

Φίλε Ψούξ καλημέρα. Δεν γνωρίζω τις ιρακινές αναλύσεις του Δελαστίκ, και ομολογουμένως έχω μια προκατάληψη μαζί του. Θεωρώ πάντως πως το άρθρο που παραθέτω κινδυνολογεί αδικαιολόγητα. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν και εθνικιστές Αλβανοί που παράγουν σχέδια και σενάρια πολλαπλών μορφών.

Το όλο θέμα για μένα είναι - και τί έγινε αν κάνουν οι Αλβανοί κράτος? Σε τί πραγματικά θα επηρεάσει αυτό τα γεωπολιτικά της περιοχής? Η χώρα αυτή είναι τόσο πολύ διαλυμένη, που θα ήταν καλύτερα να τη συμμαζέψουμε σε ένα αντί για πολλαπλά κομμάτια.

Ας είμαστε ρεαλιστές. Η Αλβανία, και το Κόσσοβο (τα Σκόπια λιγότερο), είναι προβληματικές περιοχές. Η απόφαση -νομίζω έχει ληφθεί να τους μαντρώσουν αρχικά ξεχωριστά απο τους Σέρβους, μέχρι να βρεθεί αργότερα μια λύση μέσα απο την ΕΕ.

Επιθυμεί η Αμερική ένα προτεκτοράτο στα Βαλκάνια? Να το δεχτώ. Και λοιπόν? Προτεκτοράτο ήμασταν και εμείς κάποτε. Δεν μας βγήκε και σε κακό.

Ψούξ, ο όποιος αντίλογος στην κεντρική ιδέα του πόστ είναι δεκτός. Εκφράζω μόνον τη δική μου γνώμη, η οποία συνεχώς μεταβάλλεται.

Locus Publicus said...

Φίλε glam θεωρώ δεδομένο πως οι Μεγάλες Δυνάμεις πάντα θα επεμβαίνουν στα εσωτερικά των μικρών. Εδώ δεν χωράει ιδεολογία. It's a question of Power.

Γινόταν πάντα ιστορικά, και θα συνεχίσει να γίνεται.

Ξέρω ακούγεται λίγο ωμό, αλλά πιστεύει κανείς πως μια χώρα όπως η Αλβανία μπορεί να παράγει ενα ιδεολογικό πλαίσιο για παγκόσμιο μάνατζμεντ όπως η Ευρώπη και η Αμερική? Η τουλάχιστον να σταθεροποιηθεί απο μόνη της?

Η ιστορία ηταν και θα συνεχίσει να είναι το αποτέλεσμα συσχετισμού δυνάμεων και συμφερόντων. Οι μικρές χώρες άποκτούν μεγαλύτερη δύναμη και ανεξαρτησία μέσα απο καλά οργανωμένα σχήματα (όπως η Ελλάδα μέσα απο την ΕΕ).

Η Ελλάδα αναπτύχθηκε και είναι σήμερα σταθερή χώρα, γιατί κάποτε η Δύση έχωσε βαθιά τη μύτη της στα εσωτερικά μας. Συναισθηματικά δεν αρέσει ούτε σε μένα.

Καμμία όμως λύση δεν ευδοκιμεί απλά γιατί το θέλουν οι Μεγάλες Δυνάμεις. Θα πρέπει (αυτό προσπαθώ να πώ σ' αυτό το πόστ), να υπάρχουν και οι συνθήκες που οδηγούν εκεί. Παράδειγμα το Ιράκ. Εκει όλα έδειχναν πως η επιβολή δυτικού τρόπου διακυβέρνησης δεν ήταν εφικτό. Η Αμερική εσκεμμένα αγνόησε την αξιολόγηση των συνθηκών. Γι'αυτό απέτυχε. Ηταν απολύτως αναμενόμενο.

Locus Publicus said...

Αγαπητέ αλλε καλωσήρθες.
Περιεκτικό το σχόλιό σου.

Οι Αλβανοί είναι καταπιεσμένοι. Ερχονται απο ένα σύστημα που τους καταράκωσε, σε ένα άλλο που δεν τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. Ο Μιλόσεβιτς έστειλε στρατό στο Κόσσοβο και κατήργησε δια της βίας όλες τις συμφωνίες περί αυτονομίας του ντόπιου πληθυσμού. Κατόπιν έγινε η έκρηξη.


Παρακαλω προσέξτε την επιχειρηματολία μου. Λέω πως για να είναι μια λύση εφιχτή, πρέπει να διαθέτει και τις ανάλογες δυναμικές. Ορίζω τα κριτήρια. Αν οι δυναμικές αυτές δεν υπάρχουν, ας λένε ό,τι θέλουν και οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Στο Τιρόλο, την Καταλονία, και άλλες περιοχές της Ευρώπης, τα κριτήρια που αναφέρω δεν παράγουν δυναμικές για απόσχιση. Δεν καταπιέζονται οι Τιρολέζοι, ούτε και οι Καταλανοί για να επαναστατήσουν, δεν έχουν τους δημογραφικούς αριθμούς για να το επιβάλουν, απλά ζούν και συνυπάρχουν σε πολύ καλά οικονομικά συστήματα. Οι βαλτικές χώρες αγανάκτησαν με τους Ρώσους, είχαν τους αριθμούς, ξεσηκώθηκαν.

Η δημιουργία κρατών νομίζω πως δεν ακολουθεί ορθολογικό σκεπτικισμό. Είναι αποτέλεσμα δυναμικών (γίνεται ή δεν γίνεται), και διπλωματίας με καθαρά επεμβατικό χαρακτήρα.

Ελλάδα και Τουρκία, όπως και Ινδία και Πακιστάν αντάλλαξαν πληθυσμούς με βάσει συγκεκριμένα κριτήρια. Η ανταλλαγή αυτή δεν θεσμοθέτησε νομίζω τίποτα.

Θα χαρώ να επανέλθω!

Βάσσια said...

Locus καλησπέρα.

1. Για τους εκπροσώπους της δημοσιογραφίας θα πω ότι, ο καθένας εκφράζει και στο επάγγελμά του αυτό που είναι και ως άνθρωπος.

2. Η Ελλάδα έχει ένα συν έναντι των άλλων χωρών που περνούν την φάση της εθνικής οντότητας του.
Υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων σε σύνορα όπως τα σημερινά και με εκτάσεις ακόμη περισσότερες.
Η συνοριακή διευθέτηση μετά και την τελευταία ανάκτηση των Δωδεκανήσων, είναι η πατρίδα που ζούμε. Πιθανόν η υπόλοιπη να είναι η πατρίδα που αναπολούμε αλλά δεν επιθυμούμε.

Και φυσικά, όπως γράφεις, έχει ξεπεράσει την "μεγάλη Ελλάδα".
Άκόμη, ως λαός , έχουμε δρόμο μέχρι να αγγίξουμε το ιδεώδες ενός παγκόσμιου πολίτου, με παιδεία, γνώση και προέλευση, χωρίς την ανάγκη των "συνόρων".

3. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και περισσοτερο ο τρόπος με τον οποίο έγινε, δεν σημαίνει ότι έκανε απαραίτητα καλό σε όλους.

4. Οι μεγάλες δυνάμεις , στην ουσία οι Η.Π.Α. , διότι η Κίνα δεν έχει φτάσει να ανακατεύεται μέχρι εδώ, η Ρωσία ήταν ανέκαθεν παίχτης στη σκακιέρα των Βαλκανίων και η Ε.Ε. με ή χωρίς τα κράτη - παιδιά της, έχουν, επέτρεψέ μου άλλη πρόθεση.

Για την πολιτική Η.Π.Α δεν γράφω γιατί έχω άλλη άποψη (αρνητική), η Ε.Ε. όμως ή καλύτερα η Ευρώπη καλό θα είναι να μην τρώει ΚΑΝΕΝΑ από τα παιδιά της.

Ας ήμασταν όλες οι χώρες των Βαλκανίων φιλικά προσκείμενες η μία προς την άλλη, μέσω της εργασίας, πολιτισμού και της πολιτικής και θα βλέπαμε ποιοι θα είχαν ιδεασμούς συνοριακούς κι αν θα επέπτρεπαν σε άλλους να ανακατεύονται στα "δικά" μας.

Αυτά προς το παρόν, σε ένα ακόμη κατατοπιστικό κείμενο σου.
:-)

Ο άλλος said...

Έχεις απόλυτο δίκιο για τη δυναμική που οδηγεί σε λύσεις ή σε "λύσεις". Στο Κόσοβο η επέμβαση Μιλόσεβιτς το 1989, για να γιορτάσει τα 600 χρόνια από την μάχη του Κοσυφοπεδίου, δημιούργησε ένα πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτω. Άρα το θέμα Κόσοβο, είναι ένα θέμα δικαιωμάτων της μειονότητας και όχι ανεξαρτησίας.Ο φόβος μου είναι , πως αν αποδεχθούμε το δικαίωμα αυτοδιάθεσης με το επιχείρημα της δυναμικής, τότε πρέπει να ετοιμαστούμε να δούμε και κατασκευασμένες δυναμικές. Κοινώς προβοκάτσιες. Ο βομβαρδισμός των σέρβων της Βοσνίας ξεκίνησε όταν έσκασε μια βόμβα στην αγορά του Σεράγεβο. Σήμερα είναι σχεδόν βέβαιο πως μπήκε από πράκτορες για να δημιουργήσει "δυναμική".
Ιταλοί φασίστες τη δεκαετία του 70, είχαν τοποθετήσει βόμβες σε ιταλικούς στόχους στο Τιρόλο για να δημιουργήσουν (ανεπιτυχώς ευτυχώς) τη δυναμική που θα οδηγούσε στην προσάρτιση του Τιρόλο.
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Τη δεκαετία του 90 μια παρακρατική οργάνωση με σχέσεις με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, η ΜΑΒΗ, διοχέτευε όπλα στην Αλβανία για τη δημιουργία μιας κρίσης που θα οδηγούσε στην προσάρτιση της Βορείου Ηπείρου.
Βεβαίως υπάρχει κυρίως η κοινωνική δυναμική, αλλά υπό συνθήκες διαμορφώνεται.
Αν μπούμε στη λογική αυτή, δημιουργούμε ένα προηγούμενο, όπου η δυναμική θα είναι ένας απλός σχεδιασμός

xasodikis said...

Αγαπητέ Locus, διαβάζοντας το κείμενό σου κατανοώ καλύτερα τις αντιρρήσεις σου στο σχετικό μου ποστ πριν από μερικές μέρες.
Εγώ βέβαια, όπως θα θυμάσαι ίσως, έχω τις επιφυλάξεις μου, αλλά παραδέχομαι ότι η επιχειρηματολογία σου είναι πειστική.

Unknown said...

Δεν πρέπει να βλέπουμε την εξωτερική και την αμυντική πολιτική με κριτήρια ηθικά ή τουλάχιστον με κριτήρια ηθικά μόνον. Αυτό κατ΄ εξοχήν ισχύει στην γειτονιά μας, στην Μ. Ανατολή και στα Βαλκάνια. Δεν βρισκόμαστε στην Δυτική ή στην Κεντρική Ευρώπη. Η Αλβανία, τα Σκόπια, τα Κοσσυφοπέδιο είναι νέοι οργανισμοί, σφριγηλοί οργανισμοί, που επιδιώκουν επέκταση.. Επέκταση σε βάρος ποίων και προς τα πού; Μα ασφαλώς σε βάρος των γειτόνων τους! Είναι φυσικό.. Μόνον εμείς οι ανόητοι, ευζωϊσμένοι και ρομαντικοί Έλληνες δεν το βλέπουμε.
Ο χώρος της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής είναι ένα πεδίο φυσικών δυνάμεων. Είναι ανήθικο ή ηθικό στην Φυσική η ισχυρή δύναμη να επικρατεί σε βάρος της λιγότερο ισχυρής; Είναι ανήθικο το λιοντάρι να τρώει την ζέμπρα; Οι άνθρωποι να τρώνε αρνάκια; Το μεγάλο φυτό να εξαφανίζει με τον ίσκιο του και το ριζικό του σύστημα το μικρό; Δεν είναι ούτε ανήθικο ούτε ηθικό. Είναι ηθικώς αδιάφορο.
Το μόρφωμα των Τίτο-Στάλιν τώρα έγινε το αγαπημένο παιδί των Η.Π.Α. Γιατί; Δεν μας μισούν οι Η.Π.Α. Απλώς με την διαίρεση των Βαλκανίων σε πολλά κράτη εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά τους! Με την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. αδυνατίζουν την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση! Ποιος Ευρωπαίος θα δεχθεί να παραχωρήσει υπερεθνικές εξουσίες σε όργανο στο οποίο η Τουρκία λόγω πληθυσμιακών συσχετισμών θα έχει στο προσεχές μέλλον το πάνω χέρι; Divida et impera!
Εμείς απλώς κοιμόμαστε όρθιοι και ονειρευόμαστε (απραγματοποίητες) συναινετικές λύσεις χωρίς να βλέπουμε το (ζοφερό) μέλλον που μας περιμένει εάν δεν αντιληφθούμε ότι δεν βρισκόμαστε στην Εκκλησία την ώρα της προσευχής (και εκεί ακόμη χρειάζεται επαγρύπνηση και προσοχή!!) αλλά σε πεδίο φυσικών δυνάμεων, στην ζούγκλα.. Κινδυνεύουμε όμως, κοιμώμενοι όρθιοι, να πέσουμε!! Βαυκαλιζόμαστε (λαός και πολιτικοί) να μιλάμε για τις συναινετικές λύσεις που (σε μερικά χρόνια) θα επιτευχθούν στο Μακεδονικό, στο Αλβανικό, λύσεις που ποτέ όμως δεν θα πραγματοποιηθούν επειδή η φυσική δύναμη της εξαπλώσεως των άλλων θα τις εμποδίζει.. Δεν βλέπουμε ότι ο αλυτρωτισμός στα Σκόπια και στην Αλβανία μεγαλώνει συνεχώς από το 1990!! Ότι παραχώρηση να τους κάνουμε σήμερα δεν θα είναι αρκετή αύριο!!
Διαφωνώ δηλαδή σχεδόν με όλους. Φοβάμαι όμως ότι βλέπω τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελα να είναι...

Locus Publicus said...

Θα συμφωνήσω πως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αδυνατίζει την ευρωπαική ολοκλήρωση φίλε Χρίστο Βαρδάκα και πως η Αμερική πίεσε πολύ γι' αυτό. Αλλά οι συνομιλίες έχουν ήδη κολλήσει και οι Ευρωπαίοι δεν είναι νομίζω και τόσο αφελείς.

Γιατί αναγνώρισαν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι το Κόσσοβο; Εδώ υπάρχει ευρωπαική συναίνεση, έτσι δεν είναι; Νομίζω πως πρέπει να δώσουμε και εδώ κάποια λογική εξήγηση.

Μήπως γιατί έτσι θεωρούν και οι Ευρωπαίοι πως θα το έλεγξουν καλύτερα; Να εξηγήσω δηλαδή την όλη ιστορία απλά ως διαμάχη ΕΕ-ΗΠΑ; Πόσο λογικά μπορεί να επεκταθεί η Αλβανία; Στο πόστ αναγνωρίζω την πιθανότητα να κάνει ένα εννιαίο κράτος με το Κόσσοβο. Αν Αλβανία και Κόσσοβο μείνουν ξεχωριστά, δεν θα είναι χείρότερα; Δεν θα έχουμε δύο Αλβανίες; "Ανεξάρτητο Κόσσοβο" δεν σημαίνει τίποτα. Η θα γίνει Κράτος, ή θα ενωθεί με την Αλβανία. Τί είναι ρεαλιστικό;

Θα δεχτεί ποτέ η Ευρώπη (λογικά) επεκτατικές βλέψεις ενός νέου και προβληματικού μέλους μηδαμινής αξίας (Αλβανίας) έναντι ας πούμε της Ελλάδας, ενός σταθερού κράτους, μόνον και μόνον γιατί οι ΗΠΑ θέλουν να διαιρέσουν την Ευρώπη;

Αναρωτιέμαι -

Locus Publicus said...

Φίλε Αλλε, δεν έχω όλες τις απαντήσεις βέβαια, αλλά ξεκινώ απο δύο παραδοχές (ελπίζω λογικές)

(1)Κανείς δεν μπορεί απόλυτα, έστω κι'αν θέλει να πιέσει την ΕΕ να δεχτεί πράγματα αν δεν θέλει.

(2)Θεωρώ αδύνατον η βλέψη των ΗΠΑ στην Ευρώπη να διακατέχεται ΜΟΝΟΝ απο το σύνδρομο διαίρει και βασίλευε. Και να το ήθελε δεν θα μπορούσε.

(3)Ο μόνος στρατηγικός σκοπός των ΗΠΑ είναι η προστασία του παγκοσμίου οικονομικού συστήματος που δημιούργησε, και η ενσωμάτωση σ' αυτό όλου του κόσμου. Απο το σύστημα αυτό έχουν επωφεληθεί όλοι, και η Ελλάδα. Η Αλβανία είναι εκτός παγκοσμίου συστήματος. Σκοπός των ΗΠΑ είναι να τους φέρουν μέσα. Με το ζόρι αν γίνεται. The US is strictkly business.

(4)Το Κόσσοβο είναι εντελώς ιδιάζουσα περίπτωση. Ερχεται απο τεράστια βία, καταπίεση και μίσος με τη Σερβία. Καμμία άλλη περιοχή στην Ευρώπη δεν έχει την ίδια ψυχολογία.

Συμφωνώ απόλυτα για τις κατασκευασμένες δυναμικές. Δεν πιάνουν βέβαια πάντα. Στην περίπτωση του Κοσσόβου, το μίσος αρκεί, δεν χρειάζονται Αμερικανοί πράκτορες.

Locus Publicus said...

Φίλε Χασοδίκη χαιρετώ.
Αν δεν ήταν το θέμα του ονόματος στο οποίο φταίμε και εμείς, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Η Έλλάδα θα την καταπιεί την Αλβανία μέσα απο οικονομικές δραστηριότητες. Η Ελλάδα θα πρέπει μονάχα να φύγει απο τον υπέρμετρο συναισθητισμό της, και να δεί την πολιτική ψύχραιμα. Να προσπαθήσει να γίνει ευρωπαικός παρατηρητής σε όλα τα Βαλκάνια, να αποκτήσει στρατιωτική παρουσία στο Κόσσοβο, μια ειδική σχέση με τη Σερβία, και να βάλει τους επιχειρηματίες μας να αγοράσουν την Αλβανία. Αξίζει μόνον11 δισ. Να σκεφτεί ενεργητικά και όχι παθητικά. Να πάρει πρωτοβουλίες στην περιοχή.

Locus Publicus said...

Φίλη vassia χαιρετώ!
Δεν αναμένω βέβαια το τέλος του Εθνους-Κράτους σύντομα και άμεση μετάβαση σε άλλες συνειδήσεις. Ο Τρίτος Κόσμος θα υποφέρει. Αλλά όχι η Ευρώπη.

Τους "προβληματικούς", τύπου Αλβανίας και Κοσσόβου θα τους τσακίσουν. Αυτό πιστεύω. Είναι αντιπαραγωγικό να έχεις δύο κοινωνίες να μισούνται συνέχεια. Απο την ωμή επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων στο Κόσσοβο, περιμένω ωμά πράγματα - θα δωθει μια λύση για να επικρατήσει ειρήνη (για τώρα). Αργότερα θα βρεθεί καλύτερη ίσως λύση μέσα απο την ΕΕ. Και ο στρατός στον έδαφος.

Ξέρεις τι μέ τρώει? Οτι η Ελλάδα είναι παντού, σε όλα τα προνομιακά κλάμπς του κόσμου, με επενδύσεις, με δημοκρατία, με συμμαχίες, και εμείς τρωγόμαστε μήπως η Αλβανία μας πάρει τα Γιάννενα!

Χαίρομαι που Βουλγαρία και Ρουμανία μπήκαν στην Ευρώπη. Να δείς πως με τον καιρό θα αναπτυχθούν κι' αυτοί. Με το καλό να ακολουθήσει και η Σερβία.

αθεόφοβος said...

Πολύ ωραία ανάλυση του θέματος.
Μόλις έχω αφήσει σε αυτό το πνέυμα ένα σχόλιο στον βασικό μέτοχο.

γ.κ. said...

Πολλά σχόλια (ο άλλος πχ αλλά και χρηστοσ βαρδακας )
έχουν καλύψει σε μεγάλο μέρος αυτά που θα μπορούσα να πω .
Να συμπληρώσω μόνο οτι

Τώρα πια ο καπιταλισμός έχει μετατρέψει την Υδρόγειο από γεωγραφική έκφραση σε λειτουργική πραγματικότητα....


Όμως ο καπιταλισμός δεν είναι κράτος!δεν είναι ούτε ομοσπονδία!! -Είναι τρόπος σκέψης που δεν έχει ιδεολογικό υπόβαθρο άλλο απ' τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του και χρειάζεται νέες αγορές για να τις καλύψει.
Που θα δημιουργηθούν οι νέες αγορές ,τι θα καταναλώνουν και με ποιόν ρυθμό σε σχέση με τις παλαιότερες (όχι αναγκαστικά γειτονικές) αυτό είναι το ερώτημα -
και άσε τις σημαίες να καίγονται η να ανεμίζουν κάτω από το ίδιο γαλάζιο (του ουρανού)!


Το πραγματικά μεγάλο κεφάλαιο είναι διεθνές και επιβάλει τις επιλογές του χρησιμοποιώντας τις κυβερνήσεις που ελέγχει. Σε αυτή τη βάση έννοιες όπως εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία κλπ πάνε περίπατο. Αντίθετα από τις έννοιες «εκδημοκρατισμός, πρόοδος, προσαρτήσεις, και παράπλευρες απώλειες» οι οποίες δεν πάνε περίπατο αλλά μένουν δίπλα μας ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΝΤΑΣ την καθημερινότητα μας.

(Την καθημερινότητα των ανθρώπων που δεν καλύπτονταν ποτέ από την προ αιώνος ρήση του κυρίου Φορντ "θέλω να πληρώνω τους εργάτες μου τόσο καλά ώστε να μπορούν να αγοράζουν τα αυτοκίνητα μου" Αλλά διεκδικούν
Γαλήνη, αρμονία και ανάσες χωρίς απεμπλουτισμένο ουράνιο.

ελπίζω να βοήθησα locus, καλημέρα!

Ο άλλος said...

Μάλλον συμφωνώ. Παρατήρηση: ο διπλωματικός ορθολογισμός και η γεωπολιτική στρατηγική δεν είναι απαραίτητο να γίνονται και κοινωνικά αποδεκτές
Για το Κόσοβο ναι,το μίσος είναι τόσο που οι πράκτορες μοιάζουν με προσκόπους

Roadartist said...

Καλημέρα locus! Ωραιο το ποστ.. το μονο σιγουρο ειναι οτι η Ελλάδα 'έχασε' πάρα πολλά και πήγε χρόνια πίσω απο την φιλοδοξία και τα σχεδια περι "μεγάλης Ελλάδας". Ας παραδειγματιστούμε απο το παρελθόν..
Καλό απόγευμα και να σου ευχηθώ καλό μήνα!!

Locus Publicus said...

Οι αναφορές του άλλου σε κατασκευασμένες δυναμικές, και του Χρίστου Βαρδάκα στην πολιτική του Διαίρει και Βασίλευε, είναι κατα τη γνώμη μου πάντα παρόντες συνιστώσες στην πολιτική. Υπάρχουν πάντα μέχρι ένα βαθμό.

Στο Κόσσοβο σίγουρα οι δυναμικές "σπρώχτηκαν" για επιτάχυνση. Σωστό θα θεωρούσα επίσης και το επιχείρημα πως οι ΗΠΑ μέχρι ένα βαθμό προσπαθεί αν μανατζάρει, όσο μπορεί τις εξελίξεις στη Ευρώπη.

Πιστεύω όμως πως η παρούσα πολιτική στα Βαλκάνια αποτελεί περίπτωση crisis management, επιχείρηση για να παγώσουν οι δυναμικές, πριν εκραχούν βίαια προς λάθος κατεύθυνση. Χαίρομαι που εχουμε αυτή τη συζήτηση. Απο τα σχόλιά σας μαθαίνω πολλά. Σας ευχαριστώ.

Locus Publicus said...

Φυσικά και βοηθάς φίλε Ψούξ, η συζήτησή μας είναι καθαρά θεωρητική, γίνεται για ανταλλαγή απόψεων και μόνον. Εγώ προσωπικά παίρνω στα σοβαρά τις απόψεις όλων.

Σίγουρα η διευθύνουσα ιδεολογία του σήμερα είναι η Παγκοσμιοποίηση. Για τις χώρες που πρωτοστατούν σ' αυτή (Δ. Ευρώπη, ΗΠΑ, κλπ), το γεγονός οτι υπάρχουν διαμάχες "ιστορικής φύσεως" μεταξύ χωρών, αποτελεί σημείο αναχρονιστικό και παλαιομοδίτικο.

Η παγκόσμια αντζέντα καθωρίζεται όπως αναφέρεις και εσύ απο τους ισχυρούς. Αυτό δεν σημαίνει πως τα επιμέρους κράτη (ιδίως τα μικρά) είναι εντελώς ανελεύθερα. Η ελευθερία είναι σχετική έννοια. Ολοι μας είμαστε "σχετικά ελεύθεροι".

Locus Publicus said...

Aθεόφογε καλησπέρα. Ευχαριστώ. Για μένα τα σχόλια των φίλων είναι σημαντικά. Είδα και το δικό σου στον Βασικό Μέτοχο.

Περιμένω λεπτομέρεις απο το ταξίδι σου στην Ινδοκίνα!

Locus Publicus said...

Σωστά άλλε. Αν υπάρχει αντίδραση, αν δηλαδή οι γεωπολιτικές δυναμικές δεν συμπίπτουν με τη λαική θέληση, τότε δεν γίνεται τίποτα. Παράδειγμα το Ιράκ. Γι' αυτό μίλησα για realpolitik. Πολιτική που βγαίνει μέσα απο τις υπάρχουσες συνθήκες.

Locus Publicus said...

roasartist χαιρετώ. Δύο γεγονότα έχουν νομίζω σημασία για μάς τους Ελληνες. Πρώτον, η συρρικνωση του Ελληνισμού που όπως αναφέρει και η Βάσσια μας περιόρισε σε έναν εθνικό και μόνον χώρο (αρνητικό). Το άλλο είναι πως απο τη στιγμή που ενωθήκαμε όλοι σε ένα εθνικό κράτος, σταμάτησαν οι πόλεμοι και βρήκαμε κατεύθυνση (θετικό).

mtryfo said...

πολύ μα πολύ ενδιαφέρον κι αυτό το θέμα όπως και τα άλλα που "ανοίγεις" φίλε locus...
Τα σχόλια των επισκεπτών σου τα διάβασα ένα ένα πολυ προσεκτικά.

Το τι γράφει ο Δελαστίκ και κάποιοι άλλοι συνήθως μου προκαλούσε αποστροφή.
Ωστόσο είναι εύκολο να δημιουργήσεις εθνικιστικές υστερίες, πράγμα που συνέβη στην πρώην Γιουγκοσλαβία και που το πλήρωσαν ακριβά.
Οπως έγραψε και ο άλλος αν δεν κάνω λάθος, τώρα ξέρουμε ότι η βόμβα στο Σεράγεβο μπήκε από πράκτορες, που έκαναν τελικά τη δουλειά τους μια χαρά.
Δεν νομίζω βέβαια ότι κάποια πράγματα μπορεί να επαναληφθούν ούτε ως φάρσα, αλλά όταν βλέπω ένθεν και ένθεν εθνικιστικές υστερίες που "ευλογούνται" είτε από εκκλησιαστικούς παράγοντες, είτε από κόμματα έστω και ακροδεξιά, φοβούμαι ότι αυτό το 65% που δεν δέχεται σύνθετη ονομασία για την γειτονική μας χώρα, δεν είναι και μικρό ποσοστό.
Ελπίζω να μη το λάβει υπόψιν της η πολιτική ηγεσία της χώρας, αν θέλει να θεωρείται σοβαρή και όχι να "χαϊδέψει" πάλι αυτιά και ώμους όπως πριν από 15 χρόνια, παραπέμποντάς το στην επόμενη 10ετία...

Unknown said...

@LOCUS PUBLICUS
Έκρινα καλύτερο να απαντήσω στο ερώτημά σας με χωριστό κείμενο με τον τίτλο ΒΑΛΚΑΝΙΚΑ που δημοσιεύω στο blog μου σήμερα.

Βάσσια said...

Καλησπέρα :-)
Δείτε κι αυτό.
Guardian

Locus Publicus said...

Aγαπητέ Χρίστο Βαρδάκα , εκτιμώ και σέβομαι τη γνώμη σου, θα περάσω απο το μπλόγκ σου, και θα τα πούμε εκεί.
Δεν θα μπορέσω να σχολιάσω μέχρι αύριο.


Πολύ καλό λίνκ vassia,και σε ευχαριστώ. Σου υπόσχομαι να το κοιτάξω.

Βρίσκομαι εν κινήσει μέχρι αύριο.
Χαιρετισμούς, και καλή λαμπαδοφορία!

Kostas Skiadas said...

Καλό νά ακούγονται απόψεις προερχόμενες από διαφορετικές κατευθύνσεις. Βεβαίως καί ώς είναι φυσικό οποιαδήποτε θέση καί άν υποστηρίξει κανείς θά βρεθεί αντιμέτωπος μέ αυτούς πού δέν συμφωνούν. Πάμε όμως πιό κάτω καί άς δούμε τό ζήτημα καί από μία άλλη σκοπιά έξ ίσου ενδιαφέρουσα. Οί τοποθετήσεις ενός εκάστου δέν έχουν πάντα σάν βάση τά όποια θέματα - κοινωνικά, πολιτικά, εθνικά κτλ - αλλά καί τά προσωπικά του συμφέροντα όπως αυτός τά αντιλαμβάνεται, τά οποία συχνά επιμελώς αποκρύπτει καί έπ' ουδενί θά θελήσει νά δημοσιοποιήσει. Διαβάζοντας λοιπόν τίς διάφορες απαντήσεις, καλό είναι μέσα από τά κείμενα αυτά νά προσπαθήσει κανείς νά διαγνώσει τούς λόγους πού υποχρεώνουν κάποιον νά παίρνει αυτήν ή τήν άλλη θέση στό συγκεκριμένο ζήτημα.

giant13 said...

Νοιώθω κι εγώ άβολα με τις εθνικιστικές φοβίες και υστερίες, οι οποιες δεν ωφελούν και δεν οδηγούν σε καμμιά λύση.
Οσο ανημέρωτος είναι κάποιος τόσο περισσότερο επιρρεπής σε τέτοιες καταστάσεις.
Δεν μπορώ ομως να μη τονίσω και την επίσημη, μέσω άρθρων του συντάγματος των Σκοπιανών, θέση των γειτόνων για διεκδικήσεις ΕΔΑΦΩΝ ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΚΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ.
Τα σχετικά αυτά άρθρα διαβάστηκαν σε μιά μετριοπαθή κατά τα άλλα εκπομπή της ΕΤ1.
Πριν 16 χρόνια αφαίρεσαν τον ήλιο της Βεργίνας, μετά την παρέμβαση των Ευρωπαίων εταίρων μας. Στην συνέχεια όμως ονόμασαν Πέλλα την κεντρική πλατεία των Σκοπίων.

Αραγε αφού οι Ελληνες επιχειρηματίες ελέγχουν την οικονομία τους και καθ ομολογίαν είναι μιά ασημαντότητα, σε ποιών πλάτες βασίζονται και πουλάνε τσαμπουκά στην καθομιλουμένη?

Που βρίσκουν το θράσος, διδασκόμενοι στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση πως η Μακεδονία είναι μια και μοναδική και κάποτε πρέπει να βρει τον δρόμο της ένωσης της.

Τα τελευταία από μια ερευνητική δίωρη εκπομή "των φακέλων" του Αλέξη Παπαχελά, που κατά την δική μου άποψη ειναι ενας αμερόληπτος και σωστός δημοσιογράφος.

Hypocrite lecteur said...

Έθιξες ένα τεράστιο ζήτημα , Locus, με την γνωστή σου μαεστρία. Τόσο μεγάλο που απλώς θέλω να πω ότι δεν μπορώ να το σχολιάσω εδώ. Ευχαριστώ όμως για την ανάγκη που δημιούργησες να γράψω.

Locus Publicus said...

Aγαπητή Μαρία καλημερίζω!
Εχω την πεποίθηση πως τα πράγματα θα ηρεμήσουν. Δεν μπορούμε να πάρουμε πια απο τους Σκοπιανούς το όνομα Μακεδονία. Εχει ήδη εδραιωθεί διεθνώς. "Βόρεια" ή "Νέα" Μακεδονία είναι ισως ακόμα εφικτό.

Οσο για τις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη και αλλού, προσωπικά τις θεωρώ προσωπικες παραστάσεις οργανωμένες απο τους γραφικούς της σύγχρονης Έλλάδας (Ψωμιάδης, Καρατζαφέρης, Ζουράρης, και τελευταία Ανθιμος).

Πιστεύω πως τα πράγματα με το χρόνο θα μπούν στη θέση τους. Και η "θέση" είναι η Παγκοσμιοποίηση.

Locus Publicus said...

Aγαπητέ Κώστα Σκιαδά (k.s) η συζήτηση είναι ανοιχτή και μεταξύ φίλων. Προσωπικά δεν έχω ιδιαίτερα συμφέροντα για καποια συγκεκριμένη λύση. Το μόνο που επιθυμώ είναι να δώ ειρήνη στα Βαλκάνια, το τέλος αυτής της τρομερής έξαρσης του εθνικισμού που βιώνουμε, και την ανάδειξη της Ελλάδας (γιατί μπορεί), σε πρότυπο ανάπτυξης των υπόλοιπων χωρών των Βαλκανίων. Τα σχόλια με βοηθούν για να διαμορφώνω γνώμη, η οποία ομολογώ στηρίζεται αποκλειστικά και μόνον στις διάφορες επιχειματολογίες που ακούω.

Locus Publicus said...

Φίλε giant καλημέρα.
Δεν νομίζω πως οι εθνικιστές του όποιου κράτους χρειάζονται πλάτες για να λένε ό,τι λένε. Και κανείς βέβαια δεν έχει υποχρέωση να τους πάρει στα σοβαρά.

Υπάρχουν εθνικιστές και στην αντιπέρα όχθη, και απο ότι λές τα εθνικά τους βιβλία έχουν ιδιαίτερα προπαγανδιστικό τόνο. Σ' αυτό δεν μπορεί να τους εμποδίσει κανένας. Η κοινωνία τους είναι ακόμα στην αρχή, και αρκετά κλειστή στην ακαδημαική συζήτηση. Σκεφτείτε και τους Τούρκους που ακόμα δεν έχουν ακουστά περί Αρμενικής γενοκτονίας. Πιστεύω πως τουλάχιστον στην Ευρώπη, οι λαοί σιγά σιγά θα ενωθούν. Εκεί ποντάρω. Στην αρχή οικονομικά, εμπορικά, κατόπιν ακαδημαικα, πολιτιστικά, κλπ.

Ο κ. Παπαχελάς και εμένα μου αρέσει. Δεν έχω δεί όμως τίποτα το τηλεοπτικό του άκόμα.

Locus Publicus said...

Φίλε hypocrite lecteur σ' ευχαριστώ. Απλά παραθέτω τη γνώμη μου. Μ' αρέσουν γενικά τα ιστορικά και πολιτικά θέματα. Μαθαίνω απο σάς. Νάσαι καλά.

Locus Publicus said...

Στην ευγενική πρόσκληση για περαιτέρω σχολιασμό, έχω αφήσει ενα σχόλιο στο μπλόγκ του κ. Χρίστου Βαρδάκα.


Εφαγα αρκετή ώρα διαβάζοντας τα σχόλια στο λίνκ που παραθέτει η vassia. Είναι πολύ ενδιαφέροντα.

vasikos metoxos said...

Ωραίο ποστ και λεπτομερές. Η θέση σου για την Αλβανία είναι σαφής. Τι θετικό θα προσφέρει η μεγάλη Αλβανία? Δεν θα ανοίξει την όρεξη και στους άλλους βαλκάνιους?
Η ευρωπαική προοπτική όλων των κρατών είναι μία καθαρή θέση. Το συντομότερο το καλλίτερο. Να μην μένουν οι πληγές ανοιχτές.