Tuesday, January 22, 2008

Του ρολογιού οι δείχτες

Φθινόπωρο. Ξεγυμνώνονται τα δέντρα απ’ τα φύλλα, γκριζαίνει ο ουρανός μελαγχολικά, τα σύννεφα βαραίνουν. Ο κρύος αέρας του Ατλαντικού περνάει μέσα απο τις γειτονιές. Μια ηρεμία επικρατεί παντού, η ηρεμία πριν το ξέσπασμα της καταιγίδας. Χαμηλώνουν οι φωνές, σταματούν οι εξάρσεις. Στα μάτια του κόσμου βλέπει κανείς την έγνοια της προετοιμασίας, την ανασκούμπωση. Τα παιδιά στο σχολείο, οι μεγάλοι στις δουλειές. Είναι στιγμή αφετηρίας. Ας μαζέψουμε ό,τι καλό μας άφησε το καλοκαίρι, και ας ξεδιπλώσουμε νέα όνειρα και σχέδια παραγωγικά. Ας προετοιμάσουμε βιβλία, μουσικές και προγράμματα για τη μεγάλη περίοδο που απλώνεται μπροστά μας. Η φύση ξαποσταίνει.

Με την έκρηξη των στοιχείων της φύσης, ο Χειμώνας φοβίζει και προκαλεί. Προστατευτείτε. Η ζωή σταματά για λίγο, μπαίνει σε λήθαργο. Τα παιδιά θα κυλιστούν στα χιόνια της αυλής, θα φτιάξουν χιονάνθρωπους και παγωμένα κάστρα. Το τζάκι πυρώνει τη φωτιά, θέλει παρέα και καλό κόκκινο κρασί. Μικραίνει η μέρα, μας καλεί σε αυτοσυγκέντρωση. Είναι μια παραγωγική περίοδος για τη ψυχή, το πνεύμα και τη σκέψη. Μέσα στο παγωμένο τοπίο, ο άνθρωπος βυθίζεται στις βαθιές της ψυχής του στοές και ψάχνει την ύπαρξή του. Αυτοαναλύεται μέσα σε στιγμές μοναχικές, στιγμές αυτογνωσίας. Υπέροχος καιρός για να ολοκληρωθούν διαβάσματα, σκέψεις, γραπτά που εκκρεμούν, σχέδια που απαιτούν βαθιά περισυλλογή και χρόνο.

Την Ανοιξη το φώς επιστρέφει, γεμίζει η αυλή πολύχρωμα λουλούδια, δενδρόκαρπους, πουλιά και σκιουράκια. Θεριεύει ξανα η φύση με ήχους και χρώματα, αναγεννιέται. Και μαζί της, ξυπνά ξανά μέσα μας η ελπίδα, η αγάπη για τη ζωή, η αξία της ύπαρξης. Καιρός για θάλασσες, βουνά και πάρκα, καιρός για επαφή με υπαίθριες μουσικές, αναβάσεις σε δασωμένες πλαγιές, ψαροχώρια της ακτής, βόλτες σε πλακόστρωτα σοκάκια, καφεδάκια στις πλατείες. Η ανακύκλωση των φυσικών στοιχείων, έτσι όπως τα πλάθει η φύση, συμβολίζει νοητά και τον κύκλο της ζωής μας. Συμβολίζει τη μοναξιά, τη ματαιότητα, τη θλίψη, αλλά και την ελπίδα. Ο κύκλος της ζωής μας.

--------------------------------------------------
Οι σκέψεις αυτές μου ήρθαν στο μυαλό καθώς άκουγα ένα απο τα αγαπημένα μου μουσικά έργα, τις "Τεσσερις Εποχές" του Βιβάλντι. Κοιτούσα απο το παράθυρο του σπιτιού μου το γκρίζο τοπίο, και μέσα στη γλυκιά ροή των πνευστών, ο ύπνος με πήρε γλυκά στον καναπέ. Οταν ξύπνησα, το τοπίο ήταν χιονισμένο. Αναπόλησα ξαφνικά το φώς της Ανοιξης.

20 comments:

mtryfo said...

καλημέρα
τι όμορφα που έδεσες τις σκέψεις σου με τις φωτογραφίες απ τον ίδιο χώρο και στις τρεις εποχές! (Ωστόσο,μας "χρωστάς" το καλοκαίρι)

Roadartist said...

Τέλειο κείμενο locus!
Πολύ μου άρεσε :)
Όμορφη η ζωή.. σε όλες τις εκδοχές της φύσης.. :) Καλημέρα!

Univers said...

Και μια ιδέα που διαχέεται στο κείμενό σου: Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι παιδί των παγετώνων.

Άλλοτε στο βάθος μιας σπηλιάς, δίπλα στη φωτιά, εκείνες τις παγωμένες μέρες του 30,000 π.Χ., αναλογιζόταν, διηγόταν ιστορίες, έπλαθε μύθους, οργάνωνε την κοινωνική του ζωή και σχεδίαζε στους βράχους τις πρώτες του καλλιτεχνικές εμπνεύσεις.

Και σήμερα ακόμη, είναι το φθινοπωρινό γύρισμα του καιρού που δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα για νέα όνειρα, νέα σχέδια, νέες προσπάθειες. Ο Δυτικός κόσμος δημιουργεί μέσα σε ένα σκοτεινό και καταθλιπτικό παρόν, με την προσδοκία της προδιαγεγραμμένης ένδοξης επιστροφής του οργασμού ζωής στη φύση.

Αναρωτιέμαι κατά πόσον θα υπήρχε τεχνικός πολιτισμός, αλλά και φιλοσοφία και τέχνες, αν η ζωή ήταν μία διαρκής Άνοιξη, ένα αιώνιο καλοκαίρι.

Βάσσια said...

Εποχές μοιρασμένες με την οικογένειά σου Locus.
Ύψιστο αγαθό.
Όπως πάντα, περπάτησα στην αυλή σου, στο χιόνι.
:-)

Locus Publicus said...

Aγαπητή Μαρία καλημέρα!
Ηταν μια στιγμιαία σύλληψη. Σου υπόσχομαι και το "καλοκαίρι"!
Ευχαριστώ!

roadartist καλημέρα, χαίρομαι που σου άρεσε. Καλλιτέχνης γαρ!

Καλημέρα και στη vassia!
Kυλιέμαι και εγώ με τα παιδιά στο χιόνι, οπου φέτος φτιάξαμε έναν ωραίο χιονάνθρωπο για να υποδεχθούμε τα Χριστούγεννα.
Μια υπέροχη στιγμή.

Locus Publicus said...

Πάντα ωραίος ο univers, με πάει βαθύτερα στη σκέψη. Ναι, φίλε μου, έτσι πιστεύω και εγώ. Πώς μεγάλο μέρος της ανθρώπινης σκέψης γεννήθηκε στο κρύο, αντίδοτο στις ανάγκες, που γεννούν ιδέες και εφευρίσκουν λύσεις.

Η ζωή στο Νότο είναι πιο εύκολη, πιο υποφερτή. Στο Βορρά, ο άνθρωπος πρέπει να δαμάσει τη φύση. Στην Αμερικανική Ιστορία, ο Νότος είχε εύκολη ζωή βασισμένη στην δωρεάν εργασία των σκλάβων. Αριστοκρατικός και πλούσιος, ο Νότος δεν είχε να ανησυχήσει σε τίποτα. Ο Βορράς όμως είχε αληθινές ανάγκες. Και για τις ξεπεράσει έπρεπε να σκεφτεί. Και έτσι όλα ξεκίνησαν απο τη σκέψη του Βορρά, της κρύας περιοχής. Οπως παντού.

Οταν είμαι στην Ελλάδα αισθάνομαι πως δεν έχω καθόλου χρόνο για τον εαυτό μου. Το γλυκό μας κλίμα με τραβάει στη φύση, αναβάλω τα πάντα για να τρέξω στη θάλασσα, στις βόλτες με τους φίλους. Εδώ στην Νέα Αγγλία νοιώθω - εξ ανάγκης, την ανάγκη να αυτοσυγκεντρωθώ. Επιζητώ μια μοναχικότητα περίεργη, αποκτώ τάσεις απομονωτισμού που τις θεωρώ πολύ παραγωγικές.

Οι κοινωνίες των τροπικών κλιμάτων εγείρουν τις αισθήσεις αλλά όχι τη σκέψη. Γι' αυτό αγαπώ τις τέσσερις εποχές. Για τη φωτιά του χειμώνα, την αναζήτηση της σκέψης.

γ.κ. said...

univers ωραίο σχόλιο οπως επίσης και ο οικοδεσπότης που δεν το άφησε αναξιοποίητο.

locus
"στις βαθιές της ψυχής του στοές και ψάχνει την ύπαρξή του. Αυτοαναλύεται μέσα σε στιγμές μοναχικές, στιγμές αυτογνωσίας. Υπέροχος καιρός για να ολοκληρωθούν διαβάσματα, σκέψεις, γραπτά που εκκρεμούν, σχέδια που απαιτούν βαθιά περισυλλογή και χρόνο."

είναι σαν οδηγός επιβίωσης!
νασαι καλά

υγ.συμφωνώ οτι το κρύο κάνει τον άνθρωπο σοβαρότερο .

doctor said...

Νομίζω ότι οι υπέροχες φωτογραφίες δένουν με τον Βιβάλντι και το όμορφο κείμενο.

doc

Anonymous said...

Το κρύο κάνει τον άνθρωπο σοβαρότερο;;;

Ωχ...έτσι εξηγήται...

:)

Ν.Α. Λάμπης said...

@ Locus Pub.

Μπορεί να σπούδασες οικονομικά, αλλά στο γράψιμο τα πάς πολύ καλά!

Σκάρωσε και κάνα διήγημα...

Θά 'μαι στα ...ίχνη σου.

Λωτοφάγος said...

Αν πρέπει να περιμένουμε το κρύο για να αναπτυχθεί η σκέψη μας εδώ στο Ελλάντα, σωθήκαμε, φίλε μου! Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες και τα κειμενάκια.
Λύσε μου όμως, αν θες, μια πεζή και πολύ παλιά απορία: είναι ζεστά αυτά τα αμερικάνικα σπίτια ή ξοδεύετε του κόσμου την ενέργεια για να τα θερμάνετε; Τα βλέπω στις ταινίες και απορώ...

Locus Publicus said...

Καλησπέρα Ψούξ,
Η ζωή μέσα στις τέσσερις εποχές είναι πιο παραγωγική νομίζω. Βάζω βέβαια και την Ελλάδα μέσα (μην παρεξηγηθώ!). Τέσσερις εποχές έχουμε και εδώ. Συνεπώς είμαστε σε καλή κλιματολογική μεριά!!


doctor
Σε ευχαριστώ πολύ. Ο Βιβάλντι θα είναι προσεχές πόστ. Εχω μαζί του (όπως και με τον Μότσαρτ) προσωπική σχέση. Μου θυμίζει την Ευρώπη όπως τη βίωσα.


rallou
Το έπιασα το υπονοούμενο. Καλό!

Αγαπητέ ν.α.λάμπης καλωσόρισες στο μπλόγκ μου! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Είναι αυτό που λένε οι Αμερικανοί "can walk and chew gum at the same time"! Κράτα επαφή. Το μπλόγκ είναι δυναμική κατάσταση. Το μέλλον θα φέρει και άλλα πράγματα.

λωτοφάγε χαιρετώ!
Καλο το σχόλιο!! Τι να πώ. Βλέπε σχόλιο προς Ψούξ!

Τα σπίτια της Νέας Αγγλίας είναι στη πλειοψηφία τους ξύλινα. Το ξύλο έχει απορροφητικότητα, και κρατάει τη θέρμανση αρκετά. Εχουν επίσης κεντρική θέρμανση που μοιράζεται σε όλους τους χώρους, και διατηρείται με θερμοστάτη. Αν οι μονώσεις είναι καλές (διπλά παράθυρα για κρύο και διπλές πόρτες), τότε τα έξοδα της θέρμανσης είναι λογικά. Αν βέβαια το σπίτι είναι τεράστιο (όπως πολλά εδώ), τότε ναί, τα εξοδα είναι τεράστια. Προσωπικά διατηρώ θέρμανση και αιρκοντίσιον για όλο το χρόνο, με προυπολογισμό ανάμεσα στα 2-3χιλ. δολλάρια (τρία δωματια, κουζίνα, σαλόνι, δύο μπάνια, γραφείο στο υπόγειο).

Anonymous said...

Locus,όμορφο κείμενο,όμορφες φωτογραφίες και ακόμα πιό όμορφα τα έδεσες όλα με τη μουσική και το όνειρο...
Η ένστασή μου είναι στο ότι οι εποχές (τουλάχιστον στην Ελλάδα) από τέσσερες γίναν δύο:Χειμώνας-Καλοκαίρι.Το φθινόπωρο με την άνοιξη εξαφανίστηκαν μαζί με τους ρομαντικούς,που ναι μεν δεν εξαφανίστηκαν,λιγοστεύουν όμως επικίνδυνα...
Καλησπέρα.

Ν.Α. Λάμπης said...

@ Locus P.

"can walk and chew gum at the same time"!

Αυτό τό είχα ακούσει παλιά σαν απόδειξη της ...ευστροφίας του προέδρου Ford.

Ισχύει γενικότερα;;;

Locus Publicus said...

Βεβαίως και ισχύει αγαπητέ μου λάμπη.
Ο πρόεδρος Μπούς για παράδειγμα δεν μπορεί..

Αλλη μία ανάλογη έκφαση είναι
"he is having enough trouble tying his shoes".

Σε ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια!

vasikos metoxos said...

Απορώ που κανείς δεν εξέφρασε την ζήλια του για τις συνθήκες που ζεις Locus. Με κήπο, ανεξαρτησία, χώρο για όλες τις οικογενειακές δραστηριότητες. Μήπως τελικά είμαι από τους λίγους συν bloggers που ζω σε διαμέρισμα? Που αναγκάζομαι να ταξιδεύω χιλιόμετρα για να πατήσω λίγο χώμα? Που ονειρεύομαι τέτοιο σπίτι στην Ελλάδα μόνο σαν συνταξιούχος? Βλέπεις δεν επιθυμώ, ούτε μπορώ να γίνω commuter (δεν νομίζω ότι υπάρχει μονολεκτικό συνώνυμο στην ελληνική!) της μίας ώρας ανά κατεύθυνση. Εγώ πολύ το ζήλεψα και το ομολογώ.
Ωραίο κείμενο φίλε. Ο χειμώνας τα έχει αυτά. Από μουσικές και αναγνώσματα καλά σε "ακούω". Από κονιάκ πως πάμε?

ΥΓ Μπορεί να γκρινιάζω για το οικιστικό περιβάλλον που ζώ αλλά εάν με πάρεις μία εβδομάδα από το κέντρο της πόλης και την "αγορά" μπορεί και να πάθω σύνδρομο στέρησης...

Locus Publicus said...

Αγαπητέ syneas χαιρετώ!
Αντιλαμβάνομαι το σχόλιό σου, έχει πολλαπλές ερμηνείες. Παντού στον κόσμο οι εποχές έχουν αλλοιωθεί. Πέρσι τέτοιο καιρό, η Νέα Αγγλία είχε κλίμα "Φλώριδας".

Στο συμβολικό χώρο της ερμηνείας, ελπίζω να παραμείνουν αρκετοί ρομαντικοί, για να διατηρηθεί και αυτός ο κόσμος! Ευχαριστώ!

Locus Publicus said...

Φίλε
squarelogic σε ευχαριστώ και πάλι!

Σίγουρα στην Αθήνα η εναλλαγή των εποχών δεν είναι ιδιαίτερα αντιληπτή. Στην επαρχία όμως είναι. Εκεί νοιώθει κανείς τις αλλαγές της φύσης. Και στην Ελλάδα η φύση είναι μαγική.

Το βίντεο με τις εναλλαγές των εποχών που παραθέτεις (βεβαίως και μπορείς, γι'αυτό υπάρχουν τα μπλόγκς) είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!
Δεν έχω δεί τίποτα παρόμοιο μέχρι στιγμής. Μαγικό! Τι δουλειά θα έχει πέσει γι'αυτό το βίντεο, τι μεράκι! Φίλε μου σ' ευχαριστώ πολύ.

Locus Publicus said...

Φίλε μου Βασικέ ,
Ζούσα και εγώ για πολλά χρόνια σε διαμέρισμα, και συχνά αναπολώ το γρήγορο περιβάλλον της πόλης που τα έχει όλα μαζεμένα. Αφησα όμως αυτό το περιβάλλον κάποτε για δύο λόγους (1)τα παιδιά μου που έχουν ανάγκη χώρο για παιχνίδι, και (2)γιατί ένοιωσα και ο ίδιος μια εσωτερική αλλαγή, που με οδηγούσε σε μια μεγαλύτερη απομόνωση, μια συνειδητή μοναχικότητα. Επέλεξα λοιπόν αυτό το σπίτι (τυπικό σπίτι της Νέας Αγγλίας), όπου έχω πάρκινγκ και χώρο για να δεχτώ παιδιά και φίλους.

Η μόνη επιθυμία μου- που έγινε πραγματικότητα, ήταν η δημιουργία ενός δικού μου, ιδιωτικού χώρου που να στεγάζει τα μουσικά μου όργανα, τα βιβλία που αγαπώ, και τα πολλαπλά PCs και laptops που διαθέτω. Στο "στρατηγείο" αυτό, ολοκληρώνω τα διαβάσματά μου, γράφω, μπαίνω στο ιντερνετ, μαθαίνω καινούργιες τεχνολογίες, και πάιζω μουσική (αυτά δηλαδή που με ενδιαφέρουν).

Οσο για το κονιάκ, καλά πάω. Μεταξά. Τονώνει σώμα και μυαλό!!

Anonymous said...

Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....