The Bahamas

Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα μερικών χιλιάδων κοραλιογενών νησιών στην ανοιχτή θάλασσα της Καραιβικής. Με συνολικό πληθυσμό μικρότερο απο μισό εκατομμύριο, τα περισσότερα νησιά είναι ακατοίκητα, και δεν καλύπτονται απο συγκοινωνία. Η ομορφιά τους απαράμιλλη. Ασπρες αμμουδιές με πρασινογάλανα νερά και εξωτική βλάστηση γεμάτη φοινικόδενδρα, αγριοκάλαμα και θαλάσσια αρμυρίκια. Η ήπια θερμοκρασία της περιοχής έχει επιτρέψει τη δημιουργία ενός καταπληκτικού υποθαλάσσιου οικοσυστήματος που τρέφει εκατομμύρια είδη θαλασσίων ψαριών και άλλων οργανισμών. Με ελάχιστους ανθρώπους παρόντες, το οικοσύστημα αυτό παραμένει ανέγγιχτο για χιλιάδες χρόνια.

Είναι ο παράδεισος των ιστιοπλόων. Χιλιάδες φανατικοί της ιστιοπλοίας, διατηρούν σκάφη στις παραλειακές πόλεις της ανατολικής Φλώριδας για εξορμήσεις στην Καραιβική. Με απίθανους μηχανικούς εξοπλισμούς, συστήματα αφαλάτωσης νερού, βιοκαθαρισμούς, συστήματα δορυφορικής ναυσιπλοίας, ηλεκτρονικές υποθαλάσσιες χαρτογραφήσεις, και όλες τις ανέσεις ενός άνετου σπιτικού εξοπλισμού, οι σύγχρονοι ιστιοπλόοι έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν μέρη που λίγοι μπορούν στο κόσμο. Εξωτικά νησιά ερημωμένα, παραλίες ονειρικές. Γνωρίζω ανθρώπους στην Αμερική που έχουν εγκαταλείψει τα εγκόσμια για μερικά χρόνια «απόδρασης» στα ειρηνικά νερά της Καραιβικής.

Οι Μπαχάμες ήταν αγγλική αποικία, που έγινε ανεξάρτητη το 1973. Ανήκει ακόμα στη Αγγλική Κοινοπολιτεία, έχει βάση την Αγγλική νομοθεσία και νόμισμα που πρόσκειται στο αμερικάνικο δολλάριο. Οπως και άλλες περιοχές της Καραιβικής, η μεταβίβαση στην ανεξαρτησία υπήρξε οδυνηρή. Οταν η οργανωμένη μητρόπολη έπαψε πιά να υποστηρίζει οικονομικά τις αποικίες της, πολλά μέρη της περιοχής βούλιαξαν.

Τραγικό παράδειγμα το νησί της Τζαμάικα που αφού έχασε τη μάχη του τουρισμού, άνοιξε τα λιμάνια της στο διακομιστικό εμπόριο των ναρκωτικών της Κολομβίας και μαράζωσε. Μια στατιστική του 2005, αναφέρει 1674 νεκρούς απο πολύωρες ανοιχτές οδομαχίες μεταξύ ομάδων νεαρών που οπλοφορούν με βαρέα υπεραυτόματα όπλα τύπου ΑΚ-47 και Μ-16. Το Τζαμαικανό πρόβλημα που αρχικά ξεκίνησε απο την περιοχή της Jamaica, Queens (περιοχή της Νέας Υόρκης), σήμερα επεκτάθηκε και σε όλο το νησί. Στερεότυπο ή όχι, κανείς στην υπόλοιπη Καραιβική δεν επιθυμεί σήμερα Τζαμαικανούς μέτοικους.

Η Μπαχαμιανή κυβέρνηση ακολούθησε άλλη πολιτική. Για την ανάπτυξη των νησιών, ακολούθησε (1) το δρόμο του τουρισμού, και (2) τις εχέμυθες οικονομικές υπηρεσίες.

Ο μισός πληθυσμός του νησιού ζεί σήμερα απο τον τουρισμό. Τα εκατοντάδες κρουαζιερόπλοια που κατακλύζουν το λιμάνι του Νασσάου εγγυούνται την οικονομική συντήρηση του πληθυσμού. Τα κρουαζιερόπλοια αποτελούν τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη των νησιών της Καραιβικής. Καθορίζουν τα πάντα, απο την αξία των εθνικών νομισμάτων, τον πληθωρισμό, μέχρι και τις μετακινήσεις πληθυσμού. Στρατολογούν από όλα τα γύρω νησιά, υπογράφουν χιλιάδες νομικά συμβόλαια εργασίας, εκβιάζουν όταν θέλουν και επιθυμούν. Υπάρχουν άτυπες συμφωνίες μεταξύ των ναυτιλιακών εταιριών, των ξενοδοχείων της χώρας και την κυβέρνηση.

Οι Μπαχάμες έχουν σήμερα εκσυγχρονίσει τις Τραπεζικές τους υπηρεσίες, σε σχεδόν επίπεδο Ελβετίας. Με το κατάλληλο νομικό πλαίσιο να υποστηρίζει τη στρατηγική, τα νησιά αποτελούν στην ουσία φορολογικούς παράδεισους για επιχειρήσεις, και ξένους καταθέτες επενδυτές. Οι φόροι μεταβίβασης, κληρονομιάς, επενδύσεων, εχουν στην ουσία καταργηθεί. Χιλιάδες εταιρείες «μετακομίζουν» λογιστικά στις Μπαχάμες για να απολαύσουν τον παράδεισο των κερδών. Μαζί τους, και τα καρτέλ ναρκωτικών που χρησιμοποιούν τις εχέμυθες Μπαχαμιανές τράπεζες για καταθέσεις, και ξέπλυμα κερδών, σε μαζικές δόσεις. Μέχρι σήμερα η ισορροπία καλά κρατεί.

Είναι η τρίτη φορά που επισκέπτομαι την περιοχή. Πρίν χρόνια, πρώτη φορά, με μια κρουαζιέρα, το πλοίο σταμάτησε στο μακρόστενο νησί της Eleuthera (απο το ελληνικό όνομα «Ελευθερία») . Ηταν το πιο εντυπωσιακό εξωτικό τοπίο που είδα ποτέ μου. Ενας έρημος εξωτικός παράδεισος με μερικούς εκατοντάδες κατοίκους. Είχα αναρωτηθεί τότε πόσα τέτοια μέρη του κόσμου υπάρχουν εγκατελειμένα, τη στιγμή που δημιουργούνται πόλεις σαν τη Βομβάη, το Σαο Πάολο, την Πόλη του Μεξικού. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη των οικονομικών. Το ψωμί της βιοπάλης αν δεν μπορεί να βγεί στον επίγειο παράδεισο της Eleuthera, είναι σίγουρα εξασφαλισμένο σε κάποια βιομηχανική τερατούπολη με απόβλητα και μολυσμένο αέρα.

Και μια και έγιναν και κάποια σχόλια για το Paradise Island, παραθέτω και μερικές φωτογραφίες.

Το Paradise Island είναι ένα μικρό νησάκι απέναντι απο την πόλη του Νασσάου. Το νησί είναι ιδιωτικό. Η γέφυρα που συνδέει το νησάκι με την πόλη είναι μπλοκαρισμένη απο σεκουριτάδες, και υπάρχουν και διόδια (μάλλον για να μειώνονται οι ντόπιες επισκέψεις).

Το νησί διαθέτει καζίνο (ενα κτίσμα που δεν δένει καθόλου με την αισθητική του τοπίου), πολυτελέστατα μπάρ με πισίνες, τεράστιο ξενοδοχείο με πληθώρα εστιατορίων και μαγαζιών. Κάτω απο το λόμπυ του ξενοδοχείου, υπάρχουν μια σειρά απο υποθαλάσσια ενυδρεία που συνδέοονται με την ανοιχτή θάλασσα, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει εξωτικές τεκίλες ακούγοντας ρέγκε και βλέποντας σελάχια και καρχαρίες εν κινήσει.

Βρεθηκα εκεί γιατί έχει ωραία μουσικάδικα. Σαν περιβάλλον και χώρος, το μέρος είναι τέλειο. Αξιοποιεί το νερό τέλεια, με μια σειρά απο φυσικές και τεχνικές παραλίες. Υπάρχει για να ικανοποιήσει και τον πιό απαιτητικό τουρίστα.

Αν βέβαια ήμουν Μπαχαμέζος, μάλλον θα το θεωρούσα κραυγαλέα κλοπή εθνικής περιουσίας και τραγικό παράδειγμα εκμετάλευσης κράτους απο ξένη εταιρεία.

Και μια φωτογραφία αφιερωμένη στον μπλόγκερ syneas. Σπίτι με μπαλκόνι!

Βρίσκεται σε έξοχη περιοχή του Νασσάου, στα δυτικά του νησιού, με φάτσα τη θάλασσα. Λόγω κρίσης, η τιμή έχει πέσει στο 1.100.000 δολλάρια. Με το ευρώ να αλωνίζει κατα του δολλαρίου, η ευκαιρία πλέον κράζει! Η οικονομική κρίση που έχει πλέον χτυπήσει δυνατά τις ΗΠΑ έχει άμεσο αντίκτυπο και στις αγορές της Καραιβικής.

---------------------------------------------------
All pictures (except for the Eleuthera one) by Locuspublicus
free for public use
Nassau Bahamas, March 2008
---------------------------------------------------