Sunday, May 4, 2008

Ανοιξη

Για την υποδοχή της άνοιξης, μια φωτογραφική βόλτα στο Σαν Φρανσίσκο. Το διαμάντι της Αμερικής, στην πολιτεία της Καλιφόρνιας, ένα απο τα καλύτερα μέρη στο κόσμο. Μια πόλη μαγική, απλωμένη στη φύση, στον ήλιο και τα ήρεμα νερά του Ειρηνικού.

Η ηλιόλουστη μέρα είναι αρχικά ψυχρή. Μυρίζει κανείς τη θάλασσα, και αισθάνεται τον αέρα να διαπερνά την πόλη. Γεμίζει η πόλη απο τουρίστες, πλανώδιους μουσικούς, και υπαίθριες εκθέσεις. Παντού κάτι συμβαίνει. Είναι μια πόλη φιλελεύθερη, ζωντανή, αισιόδοξη. Με πληθυσμό απο όλο τον κόσμο, με νιόφερτους που αναζητούν την τύχη τους στη μεγάλη αγορά της. Με τους Κινέζους εμπόρους της, τους συνδικαλισμένους ομοφυλόφιλους, τους απίθανους κομπιουτεράδες της.

Χτισμένοι πάνω σε οκτώ λόφους, οι δρόμοι του Σαν Φρανσίσκο ανεβοκατεβαίνουν, απότομα σε πολλά σημεία. Και η θέα της θάλασσας βρίσκεται παντού, καθώς το οπτικό σημείο αλλάζει συχνά. Η περιοχή του Russian Hills πήρε το όνομά της απο τους πρώτους Ρώσους μετανάστες που την κατοίκησαν. Με τα χρόνια, τα φτωχά σπίτια της περιοχής, ανακαινίστηκαν, και σήμερα γέμισαν απο φιλόδοξους γιάπηδες με ακριβά γούστα και υπέρμετρες φιλοδοξίες.

Οσο πλησιάζει κανείς προς τη θάλασσα, τα σπίτια γίνονται ακριβότερα, ομορφότερα και πολυτελέστερα. Εχω γνωστούς που έχουν αγοράσει υπόγεια στην περιοχή, γιά ένα εκατομμύριο δολλάρια! Σε εποχή κρίσης, όπως σήμερα, οι χρεωκοπίες και κατασχέσεις έρχονται η μία πάνω στην άλλη. Είναι ο κύκλος της Καλιφόρνιας, μια πολιτεία με οικονομική ιστορία των άκρων, μέσα απο διαδοχικούς κύκλους ανάπτυξης και ύφέσης. Με μια αισιοδοξία που δεν έχω βιώσει πουθενά αλλού στον κόσμο.

The Golden Gate Bridge, σήμα κατατεθέν της πόλης. Xτισμένη το 1937, με μήκος 2.8 χιλιόμετρα, ενώνει τα δύο στενότερα σημεία του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη απο το καλύτερο δυνατό σημείο, ψηλά απο τα βουνά, οπου οι δρόμοι γίνονται ελικοειδείς, και ανεβοκατεβαίνουν τις χρυσοκίτρινες πλαγιές. Το τοπίο θυμίζει την περιοχή της Παλιοβούνας στην Ελλάδα, μετά τη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου. Ενας ευχάριστος και δυνατός αέρας έρχεται με δύναμη απο την άνοιχτή θάλασσα του Ειρηνικού.

Περνώντας τη γέφυρα, βρίσκει κανείς μια σειρά απο γραφικά και πανέμορφα χωριαδάκια. Τα σαββατοκύριακα, γεμίζουν με ποδηλάτες που περνούν τη γέφυρα και ξεχύνονται στη φύση. Μουσικοί δίνουν κάθε λογής συναυλία στους ανοιχτούς χώρους, φωτογράφοι με τηλεφακούς αποτυπώνουν λεπτομέρειες και θέματα. Στη φωτογραφία, το χωριό του Sausalito.

Το προαύλιο της φυλακής του Αlcatraz, μία απο τις ακριβότερες φυλακές που χτίστηκαν ποτέ στον κόσμο. Σίγουρα η θέα της είναι απο τις πιό όμορφες που υπάρχουν. Η φυλακή φτιάχτηκε για καθαρά πολιτικούς λόγους, στο νησί του Αlcatraz το 1934, για να φιλοξενήσει διάσημους αντιπροσώπους του οργανωμένου εγκλήματος. Ηταν μια καθαρά πολιτική κίνηση να δωθεί συμβολισμός και επισημότητα στην προσπάθεια της Αμερικής να καταστείλει το οργανωμένο έγκλημα το οποίο είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις μετά την εποχή της Ποταπαγόρευσης, και του παγκόσμιου Κράχ του 1929, που δημιούργησε παντού μαύρες αγορές, ακόμα και στα τρόφιμα. Σήμερα η φυλακή είναι μουσείο, και ανοιχτή σε χιλιάδες επισκέπτες.

Απο το μέρος που απεικονίζεται στη φωτογραφία, κατάφεραν το 1962 να αποδράσουν απο τη φυλακή τρείς κρατούμενοι. Θα πρέπει να κατέβηκαν την απότομη πλαγιά που κοιτάζει στη θάλασσα, και απο κεί, νά πέρασαν στο Σάν Φρανσίσκο. Κανείς δεν έμαθε ποτέ πως κατάφεραν να διασχίσουν τα ορμητικά νερά του κόλπου και να βγούν απέναντι. Παρόλο που η απόσταση είναι σχετικά μικρή, η διάβαση είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Βόρεια της πόλης, δύο απο τις γνωστότερες κοιλάδες παραγωγής κρασιού στον κόσμο, το Νapa και Sonoma Valleys . Η παραγωγή κρασιού στην Καλιφόρνια έχει πλέον επιστημονικές διαστάσεις. Με ένα απο τα καλύτερα κλίματα στον κόσμο, η περιοχή ηρεμεί το μάτι με τους απέραντους αμπελώνες της, και τα γραφικά ισπανικά χτίσματα που τη διακοσμούν. Χιλιάδες οι τουρίστες και εδώ. Σχεδόν όλες οι οινοποιείες είναι ανοιχτές στους επισκέπτες, με οργανωμένες ξεναγήσεις όλων των χώρων παραγωγής. Μαθαίνουν εκεί οι φίλοι του κρασιού τα πάντα γύρω απο την καλλιέργεια του σταφυλιού, τον κύκλο της παραγωγής, τον διεθνή συναγωνισμό, ακόμα και την τέχνη των πωλήσεων και του μάρκετινγκ. Ζήλεψα εκεί πραγματικά την οργάνωση, τη σπουδή και την επαγγελματικότητα των οινοπαραγωγών. Κάτι ανάλογο, σκέφτηκα, θα πρέπει να κάνουν και οι ελληνες παραγωγοί.

Ο πλούτος της Καλιφόρνιας σε ανοιχτή θέα. Πρόκειται βέβαια για ιδιωτικό σπίτι. Και δεν είναι το μόνο. Κάθε λοφίσκος γεμάτος με σπίτια που συναγωνίζονται σε πρωτοτυπία, άνεση και πλούτο. Η Καλιφόρνια δεν είναι Σουηδία. Είναι ένας τόπος που υπόσχεται ευκαιρίες σ’ αυτούς που τολμούν, που δουλεύουν σκληρά, και που φυσικά τελικά τα καταφέρνουν. Είναι ο τόπος που παράγει πρωτοπόρο σκέψη σε τέχνη και επιστήμες, και δεν έχει πρόβλημα να διαφημίσει τον πλούτο της. Εχει βέβαια και ο παράδεισος πολλά προβλήματα, αλλά η γενική νοοτροπία και κλίμα δεν σηκώνει πολλούς συντηρητισμούς. Η Καλιφόρνια είχε και συνεχίζει να έχει το κλίμα του Frontier.

Το τοπίο μου θυμίζει την Ελλάδα. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη απο μια στροφή του δρόμου, τον περίφημο Route 1, τον στενό και παλιότερο αυτοκίνητόδρομο της Αμερικής που διασχίζει την Καλιφόρνια κατα μήκος του Ειρηνικού. Είναι ο γραφικότερος δρόμος για οδήγηση. Τρομερά φωτογραφικός, ακολουθεί τα νερά του ωκεανού, μέσα απο χωριαδάκια, δάση και γκρεμούς. Στο πέρασμά του, βλέπει κανείς πανέμορφα σπιτάκια, σέρφερς που παλεύουν με τα κύματα, φώκιες ξαπλωμένες στα βράχια. Η άνοιξη έφτασε. Ωρα για επιδρομές στη φύση.

-----------------------------------------------------
Αll pictures by LocusPublicus, free for public use.
San Francisco, California.
-----------------------------------------------------
Χρήσιμες πληροφορίες

Union Square - San Francisco
The Marina District
Sausalito
The Golden Gate Bridge
Alcatraz
California Wines
San Franscisco Tours

26 comments:

Univers said...

"California dreamin' on such a spring's day" - για να παραφράσω τον στίχο της γνωστής υπέροχης μελωδίας των THE MAMAS AND THE PAPAS.

Roadartist said...

θέλω να διακτινιστώ.. και να βρεθώ εκεί για το επόμενο 6μηνο.. Μπορώ??

Καλό μήνα :)

Ο άλλος said...

Καλή επιστροφή φίλε μου στην μπλογκόσφαιρα. Δεν είχα αντιληφθεί πως το Φρσανσίσκο είναι τόσο γοητευτικό. Το είχα σχεδόν αντιπαθήσει από τις αμερικανιές στις ταινίες. Είδες γι αυτό είναι οι φίλοι, για να ανοίγει το μυαλό.Δύο πράγματα σημειώνω. Πως το Αλκατράζ είναι μουσείο(οι αμερικάνοι είναι οι μόνοι φαντάζομαι που διατηρούν τις μνήμες του πόνου) και βέβαια τα Napa (αυτό δεν οφείλεται μόνο σε σένα αλλά και σε κάτι μαγαζιά με καλό κρασί στην Ελλάδα)

gerasimos said...

Ωραίο ποστ και ωραίες φωτογραφίες. Δε θυμάμαι ποιος είχε πει, ότι οι ΗΠΑ είναι όλο αυτό το πράγμα μεταξύ Νέας Υόρκης και Σαν Φρανσίσκο. Δεν ξέρω πόσο ισχύει, πάντως νομίζω ότι με τη ΝΥ είναι οι δυο πιο αξιόλογες πόλεις των ΗΠΑ.

Βάσσια said...

Locus καλώς επέστρεψες και καλή εβδομάδα.

:-)

Μου δίνεται η αίσθηση, και μέσα από τις φωτογραφίες και το κείμενό σου, αλλά κι απ' όσα έχω διαβάσει και δει, ότι η Καλιφόρνια γενικά έχει δικό της στυλ και ατμόσφαιρα.

Μου αρέσουν αυτά που παρουσιάζεις εδώ, μου είναι πιο οικεία, ως φύση και τοπίο.

Και πάντα καταφέρνεις να μου δημιουργείς την "ανάγκη" να τα γνωρίσω ΟΛΑ!!!

:-)

ria said...

πως τα καταφέρνεις πάντα να μας κάνεις να ζηλεύουμε!

είναι όνειρο απ' όσα μας έδειξες και περιέγραψες...

ευελπιστώ ότι θα καταφέρω να το επισκεφτώ.

προσωπικα, σ' ευχαριστώ που διαλύεις μύθους άσχημους για πόλεις όμορφες...

Dormammu said...

.. ωραίο tour! Ευχαρίστως θα τα παράταγα όλα για να ζήσω στον Άγιο Φραγκίσκο και βορειότερα, προς την πολιτεία της Ουάσιγκτον.

Locus Publicus said...

Πολύ Καλιφορνέζικο ύφος και look φίλε univers. Ωραία μελωδία. Παραθέτω και το λίνκ - http://www.youtube.com/watch?v=-wI6uAOHzvo - Ευχαριστώ:)


Τουλάχιστον εξάμηνο φίλη roadartist. Εγώ σκέφτομαι να πάω μόνιμα..

Φίλε μου άλλε, το Σαν Φρανσίσκο είναι πράγματι πολύ γοητευτικό. Και πολιτισμένο, συγκριτικά με το Λος Αντζελες. Και εγώ όταν βρέθηκα εκεί, θυμήθηκα καταδιώξεις αυτοκινήτων και Κλίντ Ηστουγτ (ο οποίος παρεπιπτόντως ήταν και δήμαρχος στο Carmel, λίγο πιο κάτω απο το χωριό της τελευταίας μου φωτογραφίας. Το Αλκατράζ ήταν φοβερό. Περίμενα δύο μέρες για να βρώ εισιτήριο με το καραβάκι. Χιλιάδες οι τουρίστες.

Locus Publicus said...

Αυτό που λές για το μεταξύ Νέας Υόρκης και Σαν Φρανσίσκο είναι σωστό γεράσιμε. Η νοητή γραμμή Βοστώνης - Ουάσινγκτον απο την ανατολή , και Σαν Φρανσίσκο - Λος Αντζελες στην Δύση. (Υπάρχουν βέβαια και μερικές ευχάριστες εκπλήξεις, π.χ. Μάντισον, Γουισκόνσιν). Το Σικάγο δεν μ'αρέσει καθόλου. Το Μαιάμι είναι Κούβα με αμερικανούς επισκέπτες. Και η γαλλική Ορλεάνη έχει πολλά κουνούπια (γενικώς).

Locus Publicus said...

Για τους έλληνες, φίλη vassia, η Καλιφόρνια είναι το τέλειο μέρος. Το κλίμα της είναι μεσογειακό. Καμμία σύγκριση με τις βόρειες μούχλες. Εχω και εγώ βέβαια τις προκαταλήψεις μου (ουδείς τέλειος). Georgia και Τexas. Δεν τα μπορώ με τίποτα. Αντε να μην συνεχίσω..

Φίλη ria χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσε. Θα άξιζε ενα ταξίδι. Θα πρότεινα Σαν Φρανσίσκο - Λας Βέγκας - Λος Αντζελες. Φανταστικό. Το ΛΒ ειναι 550 μίλια μέσα στην έρημο. Αλλα τόσο το ΛΑ. Απο μεσογειακό κλίμα στην έρημο.

Φίλε dormammu, αυτό γίνεται τώρα. Οι Καλιφορνέζοι γιάπηδες χρεωκόπησαν και μετακομίζουν σε Ουάσιγκτον και Ορεγκον. Φτηνή γή, και σπίτια. Παρθένα μέρη. Νάσαι καλά, χάρηκα που σου άρεσε.

giant13 said...

Όμορφη φωτοπεριήγηση σε μιά απ τις ομορφότερες περιοχές και πόλεις της Αμερικής.

Προσωπικά, αν εξαιρέσω τα κουνούπια που αναφέρεις και την ζέστη με την υγρασία που δημιουργούν μιά αποπνικτική ατμόσφαιρα συνήθως, θά διάλεγα Ωρλεάνη, γιά τις μουσικές της, τα μπέρμπον και τούς αργούς ρυθούς της.

doctor said...

Locus, έγραψες.

Επίσης, δηλώνω λάτρης των κουνουπιών με τα οποία έχω μεγαλώσει!

doctor (ψιλομαζόχας... ενίοτε).

vasikos metoxos said...

Θυμάμαι και παλαιότερα πόσο σου αρέσει η καλιφόρνια. Αυτή η αναφορά στην παλιοβούνα με τσάκισε. Ειλικρινά!!!

Θαθελα μία Νάπα τώρα για αλλαγή από τις εικόνες της οινομήτορος κεντρικής μακεδονίας και των ποικιλιών του μακεδονικού αμπελώνα που γέμισα τις τελευταίες εβδομάδες.
Ξέρεις στην Πέλλα ένας καλός φίλος οινοποιός λέει συχνά ότι ο Μεγαλέξανδρος πήγε στην Ασία από την Πέλλα, για να κάνει το ταξίδι του Διονύσου, να δει που φύεται η άμπελος...

Ευκαιρία να κάνουμε και μεις μία βόλτα -ειρηνική- στην Νάπα.

Locus Publicus said...

Χαίρομαι που σου άρεσε φίλε Βασικέ. Ετσι είναι. Η Καλιφόρνια είναι το μόνο μέρος στην Αμερική που έχω δεί τράγους σε πλαγιές βουνών! Και ελαιόδεντρα. Η φωτογραφία του οινοποιοίου ανήκει παραδοσιακά στην Ιταλική οικογένεια Sebastiani. Είχε και στην ομάδα του πολλούς Γάλλους χημικούς. Παρακολουθούν οι Καλιφορνέζοι απο κοντά τα Γαλλικά κρασιά και τις τεχνικές τους. Πιστεύω πως και οι Ελληνες οινοποιοί γνωρίζουν τις δυναμικές του χώρους τους.

Locus Publicus said...

Την χάσαμε την Ορλεάνη αγαπητέ μου giant, και να δούμε τί θα προκείψει. Είναι όπως λές, ενα ιδιάτερο μέρος. Προσωπικά μου αρέσει, γιατί εκεί έχει πολλούς ακκορντεονίστες!

doctor ευχαριστώ. Στις νότιες πολιτείες της Αμερικής, σε κάποιο ταξίδι μου, έμεινα σε ένα ξενοδοχείο οπου κατα τη διάρκεια της νύχτας κάτι μεγάλα φτερωτά ζωίφια αλώνιζαν το δωμάτιο. Καθώς βγήκα έξω να ρωτήσω περί τίνος πρόκειται, με πληροφόρησαν πως λόγω υγρασίας, η πόλη βρισκόταν κάτω απο την επίθεση χιλιάδων φτερωτών ακρίδων, που εκτός απο τα κλασσικά πηδήματα, είχαν δίπλάσιο μέγεθος απο τις κανονικές ακρίδες, και την ιδιότητα να κρέμμονται ανάποδα και στο ταβάνι. Ηταν μια αξέχαστη βραδιά.

Βάσσια said...

Locus, αν μας άρεσαν όλα , κάτι δεν θα πήγαινε καλά.
:-)

Είναι λίγο μακριά, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.

Καλησπέρα.
:-)

Anonymous said...

Συμφωνώ Λόκους!
Route 1 : Η τέλεια διαδρομη! Αυτη την διαδρομή θα προσπαθήσω να ξανακάνω φέτος το καλοκαίρι!

Πολύ ωραίο το ποστ!

Το Σαν Φραν εμένα μου θυμίζει πολύ Ευρώπη! Το μόνο πρόβλημα είναι πως δεν έχει πολλούς άντρες.. :p
Να προσθέσω πως ενώ το κλίμα είναι μεσογειακό, ο Αυγουστος στο Σ.Φ. μπορεί να είναι πολύ κρύος! Όπως λέει και το τραγούδι-το ξέρεις;

Α, και μετά το Λ.Α. έχει και άλλο... ακόμα καλύτερα μέρη, Τέλειο καιρό, κλπ...Θα πρότεινα παράκαμψη στο Λ.Α. γιατί είναι χάλια ούτως ή άλλως και οδήγηση μέχρι Τιχουάνα! Με στάση στο Σαν Ντιέγκο οπού αναλαμβάνω ξενάγηση.
:))

squarelogic said...

locus
ειχα προσπαθησει να αφησω σχόλιο αμεσως μετά τον univers αλλά είχε ..συναχωθεί ο googlης και δεν το έπαιρνε με τιποτε.

Τι μου θυμισες τωρα...

Το μονο μου (μεχρι σημερα)ταξιδι στις ΗΠΑ,αρκετα χρονια πριν, ηταν ακριβως στη μοναδικη Καλιφόρνια με αφετηρια το πανέμορφο Φαν Φρανσίσκο.Με αρκετο ελευθερο χρόνο στη διαθεση μας και λιγα χρήματα καβαλήσαμε ενα αυτοκίνητο που έκαιγε περισσότερα σε λάδια απ'οτι σε βενζίνη(!) και κατεβηκαμε προς το Νοτο κατασκηνώνοντας όπου μας έκανε κέφι χωρίς να παραλείψουμε και το μοναδικο Σεκόγια Παρκ με τα γιγάντια προιστορικα δέντρα ή το ξηρό τότε Yosemite.Αξέχαστες εμπειριες και μάλιστα δίχως την ενσυναίσθηση οτι-πιθανοτατα-θα ήταν ανεπανάληπτες!
San Louis Obispo,Ventura,Santa Monica,LA (καμια σχεση με Σαν Φρανσίσκο βέβαια),San Diego...

Those were the times...

Αν είχαμε και καποια μεγαλυτερη άνεση με τα δολλάρια...

Πολυ το χάρηκα το ποστ αυτο!
Την καλημερα μου!

Locus Publicus said...

Πέσαμε στά μέρη της rallous λοιπόν, Σαν Ντιέγκο και δωρεάν ξενάγηση. Αμα έχεις φίλους μπλόγγερς γυρνάς τον κόσμο τζάμπα! Εγώ βέβαια για όσους φίλους μπλόγγερς έρθουν προς την ανατολική ακτή, αναλαμβάνω Boston. Υπάρχει και εδώ Route 1, επίσης γραφικό. Είναι φαίνεται ο ίδιος δρόμος, χτισμένος στις δύο ακτές της Αμερικής, την ίδια εποχή. Rallou , βρίσκεσαι στο ωραιότερο κομμάτι της Αμερικής, τουλάχιστον απο μεριά κλίματος. Το Μεξικό βέβαια είναι άλλη ιστορία, όπως και το Λος Αντζελες. Καλή διαδρομή!

Locus Publicus said...

O τολμών νικά φίλη vassia. Είναι βέβαια μακριά. Αλλά οι αποστάσεις σήμερα είναι σχετικές. Με το καλό να τα καταφέρεις. Ο φίλος squarelogic πάντως έκανε την κίνηση.


Θυμάμαι τα σχολιά σου και το πόστ σου για το Σαν Φρανσίσκο squarelogic. Παρόλο που η βίντεο εταιρία stage6 μας εγκατέλειψε, συνιστώ στους φίλους μπλόγγερς να απολαύσουν τα βιντεάκια με τον Steve McQueen.

http://squarelogic.blogspot.com/2008/02/e.html

Σίγουρα Καλιφόρνια σημαίνει και κινηματογράφος. Δεν έχω πάει στα διάφορα στούντιος που έχουν ξεναγήσεις, ειδικά στο ΛΑ, θα είχε όμως μεγάλο ενδιαφέρον.

Τα καλύτερα ταξίδια γίνονται πάνω στον αυθορμητισμό συνήθως της νιότης, χωρίς λεφτά και πρόγραμμα. Οσο μεγαλώνουμε κολλάμε όλο και περισσότερο. Πάντως με εντυπωσίασε το γεγονός οτι πήγες μέχρι Καλιφόρνια με την μία! Σαν Φρανσίσκο - Σαν Ντιέγκο! Αξιος!

Κρατάει η Καλιφόρνια ακόμα μια μαγεία και ένα μύθο ακόμα και για τους Αμερικανούς. Τεράστιες κλιματικές αλλαγές, ήλιος, έρημος, βουνά, θάλασσα, ευκάλυπτοι. Αναπνέω κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί. Εμεινα στην Santa Clara στο Silicon Valley (30 μίλια νότια του Σαν Φρανσίσκο, πάνω στον 101) για περίπου δύο χρόνια, και θεωρώ λάθος μου που έφυγα. Μ'αρέσει και η Βοστώνη, έχει πνεύμα και μορφωμένο πληθυσμό, αλλά ο χειμώνας της δεν παίζεται με τίποτα. Τελικώς στη ζωή όλα είναι αποφάσεις. Με το καλό να ξανάρθεις. Εχεις πάντως πρόσκληση για Boston. Καλύπτω και New York.

mtryfo said...

Αχ μωρέ Locus, εσύ και τα ταξίδια σου και τι όμορφα που μας τα περιγράφεις.
Για μένα το Σαν Φρανσίσκο ειναι γνωστό μόνο από ταινίες και μάλλον δεν προβλέπεται να το γνωρίσω από κοντά, ευτυχώς που έχουμε και σένα!

Λωτοφάγος said...

Έχεις σκεφτεί να γράψεις ένα βιβλίο με τα ταξίδια σου, διανθισμένο με αυτές τις θαυμάσιες φωτογραφίες που τραβάς; Αν ναι, γράψε με στο πελατολόγιο.
Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότεροι οινοποιοί αποφασίζουν να ανοίξουν τα κτήματά τους στο κοινό, με πρώτο και καλύτερο τον Γιάννη Μπουτάρη. Όσοι φίλοι είναι από την Πελοπόννησο, υπάρχει και το Κτήμα Σπυρόπουλου, του οποίου το κεντρικό (εξαιρετικό!) κτίριο σχεδίασε αρχιτέκτονας του ΑΠΘ.
Πολύ θα ήθελα να ατενίσω τον ωκεανό από την ταράτσα του Αλκατράζ!

squarelogic said...

λοκους
ευχαριστω πολυ για την πρόσκληση και θα χαρώ πολυ κάποια στιγμη να πραγματοποιηθει!Μάλλον όμως βλέπω να σε γνωρίζω νωρίτερα στην καυτή καλοκαιρινή Ελλάδα.

Locus Publicus said...

Ποτέ μην λές ποτέ Μαρία γιατί η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις. Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια, και καλή άνοιξη όπου και νάσαι.


Λωτοφάγε μου σ΄ευχαριστώ, αν και στους φίλους θα έδινα δωρεάν αντίτυπα του βιβλίου μου:)

Βλέπω και εγώ μια καλυτέρευση του κόσμου του κρασιού στην Ελλάδα. Και το εννοώ απο όλες τις απόψεις, ποιοτικά αλλά και σε επίπεδο μάρκετινγκ. Εκεί κολλάμε εμείς οι Ελληνες. Για τον Μπουτάρη ακούω αρκετά και απο ένα φίλο μου Ναουσαίο. Ελπίζω κάποτε να επισκεφτώ και την Νάουσα.

Το εσωτερικό του Αλκατράζ είναι καταθλιπτικό. Ακούγεται συνέχεια μια βοή απο τον αέρα του ωκεανού. Το τραγικό είναι πως οι φυλακισμένοι μπορούσαν να μυρίζουν ακόμα και τα φαγητά των εστιατορίων της πόλης, να ακούνε τους χορούς τους, τη μουσική τους, τα γέλια τους. Και αυτοί σε κελιά 2χ2..


Με το καλό φίλε squarelogic. Θα είναι μεγάλη μου χαρά. Ελπίζω όλοι εμείς οι μπλόγγερς που τόσο ωραία μιλάμε μεταξύ μας, να μπορέσουμε κάποτε να κάνουμε μια συνάντηση. Αν οργανώναμε κάτι τέτοιο, εγώ υπεύθυνα δηλώνω παρουσία.

Urban Fish said...

Υπέροχη ανάρτηση... Πάντα μου άρεζε η πόλη του Σαν Φρανσίσκο...δεν ξέρω παρ' όλο που δεν είχα την ευκαιρία να την επισκεφθώ, ανέκαθεν μου ενέπνεε κάτι μοναδικό... ελπίζω κάποτε να μπορέσω να δω από κοντά όλα αυτά τα υπέροχα μέρη...πραγματικά η Καλιφόρνια νομίζω πως μπορεί να προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις!
Συγχαρητήρια και για τις όμορφες φωτογραφίες!

Locus Publicus said...

urban fish σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Καλωσόρισες στο μπλόγκ μου. Βιβλία, ταξίδια και μουσική θρέφουν το μυαλό:) Nάσαι καλά.