Wednesday, May 28, 2008

Monkey Business

Kατα τη διάρκεια της παραμονής μου στον Αμαζόνιο, άκουσα συχνά την ιστορία ενός ανθρώπου που ήρθε στην περιοχή απο μακριά, πριν πολλά χρόνια, και δημιούργησε μέσα στη ζούγκλα μια τεράστια περιουσία. Φαίνεται οτι το τροπικό δάσος και η ζωή του Aμαζονίου άρεσε στον περιέργο ξένο, που φτάνοντας εδώ, συνέλαβε ενα μεγαλειώδες σχέδιο – να μετατρέψει τον Αμαζόνιο σε τουριστικό προορισμό για υψηλής ποιότητας τουρισμό, που σαν κεντρικά του στοιχεία θα είχε την γραφικότητα της περιοχής, το μυστήριο τροπικό δάσος, και τους αυτόχθονες ινδιάνους.

Οι επισκέπτες της περιοχής, θα επισκεπτόταν τον μυστηριώδη ποταμό, με τις ανέσεις που θα απολάμβαναν στις Κάννες ή το Λάς Βέγγας. Το ταξίδι τους θα ηταν απαλλαγμένο απο τις ενοχλήσεις της τροπικής φύσης, τα κουνούπια, τις σαύρες, τα ενοχλητικά λασπόνερα. Το πακέτο διακοπών θα συμπεριελάμβανε άφιξη σε καποιο αεροδρόμιο (που θα έχτιζε ο ίδιος), την μεταφορά σε πολυτελή ξενοδοχεία (που θα έφτιαχνε ο ίδιος), κρουαζιέρες στον ποταμό (απο ομάδες που θα διάλεγε ο ίδιος), επισκέψεις σε τοπικό ζωολογικό κήπο με ζώα και φίδια του Αμαζονίου (που θα έφτιαχνε ο ίδιος), και φυσικά επισκέψεις σε εξωτικές φυλές τοπικών ινδιάνων (που με τον ένα η άλλο τρόπο θα κουμαντάριζε ο ίδιος). Οι τοπικές φυλές της περιοχής θα του ανήκαν, αφου ο ίδιος σε μια προσεγμένη κοινωνική εκστρατεία, θα προσπαθούσε σταδιακά να τους εντάξει σε ένα σύστημα εργασίας το οποίο θα ήλεγχε ο ίδιος. Το ταξίδι στον Αμαζόνα θα γινόταν τόσο απλό όσο και ενα ταξίδι στις τουριστικές Μπαχάμες. Οι ινδιάνοι της περιοχής θα μετατρεπόταν σε φολκλορικό θέαμα, χορεύοντας απο ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο.

Ο άνθρωπος που θα τα έκανε όλα αυτά, και τα κατάφερε μέχρι ένα σημείο έξοχα, είναι ο ομογενής Michael Tsalickis απο τη Φλώριδα της Αμερικής, μια διφορούμενη προσωπικότητα, γνωστή σε μεγάλο μέρος της Αμαζονίας. Αυτοδημιούργητος και τολμηρός, έφτασε στην περιοχή με καράβι, απο το Μανάους της Βραζιλίας, τη δεκαετία του 60. Εμαθε τα πάντα για τις τοπικές συνθήκες, δικτυώθηκε με τις πιό περίεργες ομάδες της περιοχής (Ινδιάνους, Περουβιανούς αντάρτες, Βραζιλιάνους τυχοδιώκτες και Κολομβιανούς Νάρκος), και στο τέλος έφτασε να έχει μια σειρά απο ξενοδοχεία και επιχειρήσεις σε ολες τις πόλεις της περιοχής (Tabatinga, Iquitos, Leticia).

Με δική του πρωτοβουλία, έπεισε ύψηλά ιστάμενα μέλη της Κολομβιανής κυβέρνησης να τον χρηματοδοτήσουν για το άνοιγμα του τουρισμού στον Αμαζόνιο. Εφτιαξε το μόνο αεροδρόμιο της περιοχής (στην Leticia), ενα ζωολογικό κήπο και τον γέμισε με ζώα, μερικές εταιρείες εξαγωγών. Οι ινδιάνοι της περιοχής τον βοήθησαν να χτίσει την αυτοκρατορία του. Κόβοντας και κουβαλώντας δέντρα απο το βάθος του δάσους, οι ανυποψίαστοι ντόπιοι αυτόχθονες, έγιναν μια τεράστια μάζα δωρεάν εργατικού δυναμικού. Σε κάποια στιγμή, ο κύριος Τσαλίκης έφτασε να ορίζει και ένα ολόκληρο νησί, μέσα στον Αμαζόνιο. Το Νησί των Πηθίκων (La Isla de Los Micos). Το επισκέφτηκα καί έμεινα κατάπληκτος. Χιλιάδες πιθηκάκια κατέβαιναν απο τα δέντρα προς τους επισκέπτες. Το νησί είχε πάνω του (δημιούργημα του κ. Τσαλίκη) και ένα μικρό βοτανολογικό μουσείο.

Και πως χρηματοδότησε αυτή την αυτοκρατορία ο κύριος Τσαλίκης; Ιδρύοντας, όπως έλεγε ο ίδιος, μια εταιρεία εξαγωγής εξωτικών ζώων και πουλιών απο το Αμαζόνιο προς τις ΗΠΑ. Συγχρόνως, ο πολυτάλαντος ομογενής δημιούργησε και μια εταιρεία ξυλείας που έστελνε στη Φλώριδα ξύλα ποιότητος απο τη Βραζίλία. Εμεινα σε ένα απο τα ξενοδοχεία του. Το Hotel Anaconda, μοναδικό σε πολυτέλεια στην περιοχή, με πισίνα, και εστιατόριο. Δούλευαν εκεί τρία άτομα. Το μέρος ήταν καλοδιατηρημένο, και … έρημο. Ημουν ο μόνος του ένοικος, και μου έκανε εντύπωση πως κάποιος αποφάσισε να φτιάξει ένα τόσο πολυτελές για την περιοχή ξενοδοχείο, το οποίο παρέμενε άδειο στη μέση της ζούγκλας. Το μέρος είχε 6 δωμάτια, με παράθυρα απο σίτα, και ιδιωτικό μπάνιο. Εκανα εκεί το πρωινό μου ντούς, προσπαθώντας να κρατηθώ σε απόσταση απο τις σαύρες και τους σκορπιούς που μαζευόταν στο παράθυρο.

Φίλοι μου Κολομβιανοί με πρόσβαση στα άδυτα της Κολομβιανής πολιτικής, μου μίλησαν γι’ αυτόν με τα καλύτερα λόγια. Οτι αγαπούσε τον Αμαζόνιο, έμενε εκεί για χρόνια, και ήθελε να τον αναπτύξει τουριστικά. Οι ντόπιοι έιχαν μάλλον διαφορετική εντύπωση. Γνώριζαν πράγματα που δεν επιθυμούσαν να πολυσυζητήσουν. Σε κάποια εποχή, φαίνεται πως ο κύριος Τσαλίκης είχε στρατολογήσει πολλούς απο τους Ινδιάνους της περιοχής σε μαζικής εμβέλειας οικοδομικές κατασκευές. Η εργασία ήταν μάλλον δωρεάν.

Οταν κάποτε ένας κολομβιανός δημοσιογράφος έφτασε στην περιοχή, ανακάλυψε περίεργα πράγματα, και επιστρέφοντας, τα δημοσίευσε σε μια σειρά αρθρων στην εφημερίδα Espectador. Ο ατυχής δημοσιογράφος δολοφονήθηκε απο μια ομάδα ναρκοεμπόρων που καταγόταν απο την Αμαζονία. Φαίνεται πως ο θάνατός του ήταν ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών.

Σύντομα το όνομα του κυρίου Τσαλίκη έκανε την εμφανισή του. Κολομβιανοί και Αμερικανοί δημοσιογράφοι τον κατηγορούν πλέον ανοιχτά για εκμετάλευση των φυλών του Αμαζονίου, για διασυνδέσεις με την CΙΑ για την παραγωγή ψυχεδελικών ναρκωτικών ουσιών (που τις παρήχαν οι ινδιάνοι), και στο τέλος για εμπόριο ναρκωτικών. Κατηγορήθηκε οτι συμμετείχε στην παραγωγή της κοκαίνης, οτι συνδικάλιζε τους ντόπιους σε διάφορες δουλειές, και ότι είχε μετατρέψει το Νησί των Ποντικών σε ενεργό εργαστήριο πειραμάτων βοτανικής. Διάφορες νομικές διαδικασίες κάλυψαν τα ίχνη των παρανομιών για χρόνια.

Μέχρι που κάποτε, ο κ.Τσαλίκης συλλαμβάνεται στη Φλώριδα της Αμερικής προσπαθώντας να εισαγάγει παράνομα στη χώρα 4.4 τόνους κοκαίνης, κρυμμένους σε βραζίλιάνικες ξυλείες.Ηταν η δεύτερη μεγαλύτερη ποσότητα κοκαίνης που πιάστηκε ποτέ απο τις Αμερικανικές αρχές. Οι διασυνδέσεις του με τον Κολομβιανό κόσμο των νάρκος (πιθανώς και τον Noriega) είναι σήμερα σίγουρη. Βαθιά μέσα στη ζούγκλα, ο κύριος Τσαλίκης είχε χτίσει μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση παραγωγής και εξαγωγής ναρκωτικών. Δρούσε σε ένα σημείο, που τρία κράτη είχαν νομικά σύνορα (Κολομβία, Περού, Βραζιλία). Κάποια περίοδο γύρω στο 1994, ο Κολομβιανός στρατός έστειλε ειδικές ομάδες στην περιοχή. Φέρεται πως το εμπόριο ναρκωτικών είχε βρεί καλή βάση στη Λετίσια, καθώς, όπως τουλάχιστον αναφέρεται στα αστυνομικά δελτία, ο στρατός βρήκε πολλά εργαστήρια παρασκευής κοκαίνης, και πολλούς ινδιάνους και ντόπιους να δουλεύουν εκεί. Η περιοχή διέθετε και πολλά κρυφά αεροδρόμια στο εσωτερικό της ζούγκλας, καθώς και ένα αυτοσχέδιο πύργο ελέγχου στη Λετίσια! Το Νησί των Πιθήκων κατασχέθηκε, και η τουριστική αυτοκρατορία έφτασε στο χείλος της χρεωκοπίας.

Μερικά λεπτά απο τον τεχνητό παράδεισο του Hotel Anaconda, οι ινδιάνοι της περιοχής αρχίζουν μια καινούργια μέρα. Τίποτα στη ζωή τους δεν δείχνει συμμετοχή σε εμπόρια ναρκωτικών. Οτι έκαναν, αν το έκαναν, σίγουρα προέρχεται απο ευγένεια, και επιθυμία να βοηθήσουν. Οι οικονομικές τους ανάγκες είναι τόσο ελάχιστες που δεν δικαιολογούν συνδικαλισμένη εργασία. Το χρήμα δεν αποτελεί μέρος του πολιτισμού τους. Καθώς τους παρατηρώ να ψαρεύουν στα ήσυχα νερά του Αμαζονίου, σκέφτομαι πως ακόμα και ο Παράδεισος έχει μερικές φορές τα δικά του προβλήματα...

-------------------------------------------------------------------
Pictures by Locus Publicus, free for public use
Τsalickis picture by Google
Tres Fronteras, Amazonas
-------------------------------------------------------------------

Πληροφοριακά

Andrew Maykuth article
The CIA, Narcotics & Underworld

24 comments:

gerasimos said...

Δεν ξέρω αν ο κος Τσαλίκης είχε εταιρεία εξαγωγής εξωτικών ζώων και πουλιών, πάντως η Ελλάδα καμιά φορά λειτουργεί σαν εταιρία εξαγωγής κομπιναδόρων...

Βάσσια said...

Locus καλημέρα :-)

Ακόμη μια φορά , ένα καταπληκτικό ποστ.

Δεν είχα ιδέα για τον Τσαλίκη.

Φυσικά, κανείς, ούτε κι εγώ ακόμη η αφελής, δεν μπορώ να δεχτώ ότι κάποιος , από το τίποτα χτίζει μια "αυτοκρατορία" και την χτίζει πάνω σε αγαθούς σκοπούς.

:-)

squarelogic said...

Το δαιμόνιο της φυλής μπολιασμένο με την αμερικανική καπιταλιστική νοοτροπια και την daredevil mentalite
αναπο΄φευκτα θα παράξει τέτοια "φρούτα".

Συχνά πάντως βλέπει κανείς κολοσσιαίες επενδύσεις απ το πουθενά και αναρωτιέται ποια παρανομία κρύβεται απο πίσω.Διότι ,ως γνωστόν,με την Εφορία παγκοσμίως συνεταίρο 40-60 ουδείς έγινε πλούσιος νόμιμα.Πέρα από την μηχανη παραγωγης πλούτου για καποιους που ειναι τα IPO και η Wall Street,μεγάλος πλούτος σπάνια δημιουργείται με την εργασία.

salepi said...

μετά το υπέροχο ποστ για τον αμαζόνιο, διάβασα αυτό και ξανάπεσα στην πραγματικότητα...
ωραία πάντως η αντιπαράθεση των δύο ποστ, να μην ξεχνιόμαστε για το πόσο κάφροι γινόμαστε εμείς οι πολιτισμένοι

Meropi said...

Βρε τον πονηρούλη τον Τσαλίκη!! Και τις παρανομίες του τις έκανε και είχε καταφέρει να το θεωρούν και Ευεργέτη τους Μεγάλο μερικοί τουλάχιστον από τους ντόπιους! Προφανώς τα ξενοδοχεία κλπ τα είχε για να κάνει ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Καλό σου απόγευμα Locus Publicus μου.

ria said...

για να μην παραξενευόμαστε όταν μας ξέρουν για τρεις μόνο λόγους!
για τα νησιά
τους απατεώνες
και... ξέρετε τώρα

αυτός θα ξέφευγε; τα πολλά λεφτά, τα πάρα πολλά λεφτά, γίνονται πάντα με ανέντιμους τρόπους.

να μην τολμούμε να πούμε ότι είμαστε έλληνες; μας έκανε να ντρεπόμαστε που έχουμε κοινή καταγωγή.

καλό βράδυ

mtryfo said...

ελπίζω να μην τους είπες ότι είσαι κι εσύ Ελληνας...lololol, ή και να το είπες δε θα σε πιστέψανε...

Locus Publicus said...

Καλό! Υπάρχει το ταλέντο φίλε Γεράσιμε, γιατί να πάνε χαμένα τα παιδιά. Ο κος Τσαλίκης θα ήταν ο πλέον ειδικός να διδάξει μαθήματα Μανατζμεντ σε θέματα Entrepreneurial Management και Κοινωνιολογίας σε Social Engineering!


Ακόμα και με το Google βρήκα λίγες πληροφορίες vassia. Παρόλο που η παρούσα φυσιογνωμία είναι γνωστότατη σε πολλούς κύκλους. Θα μπορούσα να γράψω ακόμα ενα πόστ για το θέμα, με πράγματα που γνωρίζω προσωπικά, πολλά προς υπεράσπισή του. Δεν θα το κάνω, όμως.

Θα αναφέρω απλά, και χωρίς να παραθέσω στοιχεία, ότι τα πράγματα δεν ξεκίνησαν άσχημα. Προηγήθηκε το ενδιαφέρον για την περιοχή, η αληθινή αγάπη για τον Αμαζόνιο. Η μετέπειτα εμπλοκή είναι αποτέλεσμα των γνωριμιών που έγιναν αργότερα, και μεχρι ένα σημείο ο συμβιβασμός που έγινε για να κρατηθούν οι ισορροπίες. Και υποχωρήσεις, πολλές υποχωρήσεις. Μπήκε η πολιτική στη μέση, ο βρώμικος κόσμος της Bogota. Πάντως ο κος Τσαλίκης, έγινε στη συνέχεια πλήρης μέλος της κατάστασης, η συμπεριφορά άλλαξε, και αναμφισβήτητα φέρει την ευθύνη.

Μαθαίνω πως σήμερα είναι ελεύθερος, και πως άλλα μέλη της οικογένειάς του έχουν ενεργή παρουσία στον Αμαζόνιο.

Locus Publicus said...

Συμφωνώ απόλυτα φίλε squarelogic. Συνδυασμός δύο πολιτισμών και της επιπλέον αγάπης προς την περιπέτεια.

Θα συμφωνήσω και προς την τεράστια παραγωγή πλούτου. Συγκεκριμένες δυναμικές αποφεύγουν το κράτος-δυνάστη και επιτρέπουν μεγάλο πλουτισμό.

Για τα ΙPO (Initial Public Offerings), που ανέφερες, τη στιγμή δηλαδή που η εταιρεία μετοχοποιείται και βγαίνει στο χρηματιστήριο, έχεις πάλι δίκιο. Εχω υπάρξει και προσωπικά κερδισμένος με το φαινόμενο. Την εποχή που το Silicon Valley είχε εκραγεί απο ανάπτυξη, το 60% των εταιρειών του ήταν νέες, με σχέδια να βγούν στο χρηματιστήριο. Ηταν κάτι που συζητιότανε παντού, ακόμα και στις συνεντεύξεις.

Ηθελαν όλοι οι εργαζόμενοι να πιάσουν μια δουλεία σε εταιρεία που θα έβγαινε στο χρηματιστήριο μέσα σε ένα χρόνο. Εδιναν οι εταιρείες μέχρι και 10000 μετοχές στο κάθε εργαζόμενο. Συνήθως, την πρωτη μέρα του χρηματιστηρίου, η μετοχή πήγαινε 100% πάνω απο την αρχική προτεινόμενη αξία. Μιλάμε για πολλά λεφτά φίλε μου. Πάρα πολλά λεφτά για τον κάθε εργαζόμενο. Ψεύτικα, λογιστικά λεφτά.

Αυτή η περίοδος τελειωσε με τον Κλίντον. Κατόπιν η περιοχή πήρε την κατηφόρα. 6000 εταιρείες χρεωκόπησαν.

Και κάτι που λένε οι Αμερικανοί -
Never ask a millionaire how he got his first million

Locus Publicus said...

Eυχαριστώ salepi. Αυτό ήθελα να δείξω. Πως οι πολιτισμένοι κάνουν τη ζημιά. Οι ινδιάνοι της περιοχής, και γενικά οι φτωχοί αυτού του κόσμου, γίνονται εύκολα θύματα δυναμικών που πηγάζουν απο στρατηγικές άγνωστες προς αυτούς.


Ναι αμέ! Και ήρωας, και ευεργέτης και έμπορας. Μέ όλους μέσα. Αλλά 4.4 τόνοι είναι αυτοί Μερόπη μου. Και βύσινο να ήτανε, πάλι πολύ ήτανε. Που να κρυφτεί αυτός ο κολοσσιαίος όγκος; Και ποιός θα σνειφάρει όλο αυτό το πράγμα; Περίεργος αυτός ο κόσμος... Γλώσσες λένε πως ήταν καρφωτή.


Δεν πειράζει φίλη ria. Θα πορευτούμε με όσους εχουμε. Γιατί έχουμε και πολλούς καλούς.

Ελα, λύσε μου την απορία - ποιό είναι το τρίτο πράγμα για το οποίο μας ξέρουν; Δεν τόπιασα.


Μαρία μου γειά σου. Να μην ανησυχείς ούτε εσύ, ούτε η ria. Για το όνομα της ελλάδας καθάρισα εγώ. Τους γύρισα όλους, μίλησα με όλους, τα έφτιαξα τα πράγματα. Τους ενημέρωσα, ακόμα και τους ινδιάνους, πως Ελλάδα σημαίνει δύναμη. Μετά τον Τσαλίκη, το κατάλαβαν αμέσως.

Locus Publicus said...

Tα μάτια μας δεκατέσσερα φίλοι μπλόγγερς, μην εμφανιστεί κανένας περίεργος τυλιγμένος με φύδια στο λαιμό, και πακέτο μετοχών της ΔΕΗ!

vasikos metoxos said...

Εξαιρετικό οδοιπορικό για μία ακόμη φορά στις γνωστές και αγαπημένες περιοχές του οικοδεσπότη, που παραμένουν άγνωστες για πολλούς από εμάς.
Όσο για το δαιμόνιο της φυλής κτλ θα προσθέσω ότι ο εν λόγω κύριος "επιχειρηματίας" αποτελεί μία ακόμη περίπτωση που ο πλούτος αντί να προκαλεί τον θαυμασμό θα έπρεπε εκ προοιμίου να αποτελεί ποινικό αδίκημα.

Το εύστοχο σχόλιο σου για τη ΔΕΗ locus παρουσιάζει τέλεια την εικόνα ότι βιώνουμε στην Ελλάδα για πολλά πράγματα τις συνθήκες των ιθαγενών.

Anonymous said...

Πολύ καλό το οδοιπορικό σου και πέρα από τα όσα τουριστικά-ταξιδιωτικά μαθαίνει κανείς, επιβεβαιώνεις και το ηθικό δίδαγμα: λεφτά (μόνο) με τη δουλειά δεν έκανε κανένας!
Μια παράκληση φίλε Locus: μήπως στην περιπλάνησή σου και τις πληροφορίες που συνέλλεξες για τον αητονύχη Έλληνα Τσαλίκη, άκουσες και το όνομα κάποιου Βγενόπουλου;
Ξέρεις, είναι κι αυτός πολύ δαιμόνιος επιχειρηματίας και στα 43 του χρόνια ζάπλουτος ων υποστηρίζει πως όσα έχει αποκτήσει οφείλονται σε σκληρή δουλειά...
Αν μαζέψεις τίποτα στοιχεία στείλτα μας κατά δω γιατί θα μας χρειαστούν σε επερχόμενες δίκες...

Unknown said...

Καταπληκτικό σενάριο για κινηματογραφική ταινία!!
Νομίζω ότι (αφού του αλλάξετε το όνομα και τον χώρο) μπορείτε εύκολα να το πουλήσετε στον κινηματογράφο!

doctor said...

ο τσ ΑΛ ίκης ΚΑΠΟΝΕ! Εκπληκτική ιστορία για την οποία δεν γνώριζα τίποτα. Πολυμήχανος ο κ.Τσαλίκης!
Locus, να σαι καλά, μας μεταφέρεις τόσο πολύτιμα πράγματα από εκεί μακριά.

doctor

Univers said...

Μια προσπάθεια που ξεκίνησε κατά τα φαινόμενα με αγαθές προθέσεις και κατέληξε στο (dirty) business as usual.

Αναρωτιέμαι αν θα ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά σε μία περιοχή όπου η διαφθορά θάλλει.

Univers said...

Και σε μας, άλλωστε, υπάρχει περίπτωση επιχειρηματίας να στήσει επιχείρηση χωρίς συναλλαγές, εξαρτήσεις από το Δημόσιο κοκ.;

Univers said...

Ξεκινάμε από μία καφετέρια στην παραλιακή, που για να σταθεί θέλει μηνιαίως 3,000 - 6,000 € (τα λέω καλά;) για προστασία...

Locus Publicus said...

H δημιουργία τεράστιου πλούτου με αθέμιτα μέσα, εμπεριέχει βέβαια και τεράστιο ρίσκο. Αυτό, περισσότερο απο τον ίδιο τον πλούτο είναι νομίζω που θαυμάζει ο κόσμος φίλε Βασικέ. Το οτι δηλαδή κάποιος έπαιξε τη ζωή του και την ελευθερία του κορώνα-γράμμα για να αποκτήσει πλούτο. Πλούτος και Δόξα διαφθείρουν είχε πεί ο σοφός παρατηρητής των πάντων Αριστοτέλης. Ο κος Τσαλίκης ρίσκαρε και έχασε. Εχασε απο τη ζωή του τουλάχιστον 20 χρόνια φυλακής.

Δεν γνωρίζω τίποτα για τον Βγενόπουλο, που πολλά έχουν ειπωθεί. Αλλά αν υπάρχει κάτι, θα βγεί στην επιφάνεια. Τίποτα δεν μένει κρυφό στον μικρό μας κόσμο.

Πολλά ευχαριστώ, και πάλι:)

Locus Publicus said...

Mέχρι στιγμής άκαρπες οι ερευνες φίλε synea. Πάντως απο Αμαζόνιο δεν πέρασε ο Βγενόπουλος. Ελβετοεκπαιδευμένος φαίνεται. Και με πείρα απο Αμερικάνικους χρηματιστηριακούς κύκλους. Το θέμα των Hostile Takeovers (να αρπάζεις δηλαδή την εταιρεία μέσα απο το χρηματιστήριο), είναι μεγάλο κομμάτι των σπουδών Finance. Στην Ελλάδα το κόλπο έρχεται τώρα.

Θα άξιζε τον κόπο (το έχω μισογραμμένο ), να αναρτούσα και ένα πόστ, για το πώς η Oracle αγόρασε την εταιρεία που δουλευα PeopleSoft κάποτε, για 11 δισ. δολλάρια, αποκτώντας το 60% των μετοχών της μέσα σε μια μέρα. Ο οικοδεσπότης σας, εργαζόμενος με αριθμό 10560, απολύθηκε μαζί με την μεγίστη μάζα, μέσω email! Capitalism at its best syneas.

The best is yet to come (τα καλύτερα έρχονται!). Νάσαι καλά.

Locus Publicus said...

Μια τέτοια ταινία με έναν ελληνα νονό, θα έκανε πάταγο φίλε Χρίστο Βαρδάκα. Φανταστείτε μονάχα τους μιμητές. Ο σκηνοθέτης θά έβαζε και μια σεξουαλική κυρία στο ρόλο της Τσαλίκαινας (Βάνα Μπάρμπα ή κάτι τέτοιο), και τα ratings δεν θα περιγράφονταν. Παρακαλώ ετοιμάστε τα νομικά χαρτιά για την αποκλειστικότητα!


Eίδες doctor τί πράμα κυκλοφοράει στη κενονία; Eχω κι' άλλα τέτοια απο Αμερική, να χάσεις τα μυαλά σου. Αλλά να μην γίνω μονότονος:)

Locus Publicus said...

Σωστά τα λές φίλε univers. Στην Ελλάδα οι πιο πολλοί επιχειρηματίες ειναι κρατικοδίαιτοι. Εξαιρώ τους εφοπλιστές της παλιάς σχολής. Γι'αυτό και ο επιχειρηματικός μας κόσμος δεν έχει υπόληψη. Ακούει ο κόσμος επιχειρηματία και σου λέει, ά σαν τον Κόκκαλη, ένταξει, κατάλαβα...

Ο κος Τσαλίκης λάδωσε τη μισή Κολομβία και πάλι τον πούλησαν. Η ιστορία έχει ενδιαφέρον.

Τόσο πληρώνουν οι καφετερίες προστασία; Ασε να κάνω άλλο επάγγελμα. Θα την ανοίξω στο Αγρίνιο φίλε μου,εκεί ξέρω δεν έχουν φτάσει ακόμα.

Unknown said...

Συμφωνώ για τα χαρτιά.
Δεν συμφωνώ όμως για την Βάνα Μπάρμπα!
Δεν μετράει πλέον..
Αν και (οι κακόγλωσσοι θα έλεγαν ότι) ωρισμένες σχέσεις της της έδιναν συγκριτικό πλεονέκτημα για τον ρόλο..

Spyros Vlahos said...

Κι ύστερα μου λες νά 'μαι περήφανος που είμαι Έλληνας!