Friday, May 30, 2008

The Savage Mind

Και καθώς βρισκόμαστε στο θέμα του Αμαζονίου, θα ήθελα να κλείσω το θέμα, με μια συγκλονιστική είδηση που ανακοινώθηκε σήμερα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά, μια εντελώς άγνωστη φυλή Ινδιάνων, που κατοικεί στην καρδιά του Βραζιλιάνικου Αμαζονίου, κοντά στα σύνορα με το Περού. Η φυλή έρχεται για πρώτη φορά σε οπτική επαφή με τον έξω πολιτισμό.

Ο ανακοίνωση και οι φωτογραφίες έρχονται απο τον οργανισμό Survival International, που έχει ιδρυθεί για την προστασία των φυλών του Αμαζονίου. Οι σπάνιες φωτογραφίες, τραβήχτηκαν απο αεροπλάνο, που αφού εντόπισε τους Ινδιάνους, έκανε δύο πτήσεις πάνω απο τον οικισμό τους σε χαμηλό ύψος για να τους φωτογραφήσει. Η φωτογράφηση, είπε ο βραζιλιάνος ειδικός σε ανθρωπολογικά θέματα του Αμαζονίου Jose Carlos dos Reis Meirelles, έγινε μόνον για να αποδειχτεί η ύπαρξη της φυλής, που πολλοί αμφισβητούσαν.

Η πρώτη πτήση πάνω απο τον οικισμό φαίνεται να αναστάτωσε τη μικρή φυλή. Οταν το αεροπλάνο επέστρεψε τη δεύτερη φορά για την φωτογράφηση, η φυλή βαμμένη με κόκκινες και μαύρες μπογιές, άρχισε να ρίχνει βέλη κατά του αεροπλάνου.

Ο οικισμός δεν έχει καμμία πρόσβαση σε οδική αρτηρία, και βρίσκεται πολύ μακριά απο τον ποταμό Αμαζόνιο. Κανείς ως στιγμής δεν γνωρίζει το όνομα της φυλής, τη γλωσσική τους κατάσταση, και κοινωνική συμπεριφορά. Η φυλή φαίνεται να είναι υγιής. Απ' οτι ανακοινώθηκε, δεν υπάρχει κανένα μελλοντικό σχέδιο επίσκεψης της φυλής.

Το θέμα μου τράβηξε την προσοχή, και φυσικά έκανα τους προσωπικούς μου συσχετισμούς. Απο την περιοχή Τres Fronteras, στην οποία αναφέρονται τα πόστ μου, η περιοχή της Εnvira οπου βρέθηκε η φυλή, θα πρέπει να είναι περίπου 300 μίλια συνεχούς και άβατου δάσους.

Είναι αδύνατον να συλλάβει κανείς την απεραντοσύνη του Αμαζονίου. Αδύνατον να κατανοήσει το μέγεθος του γεωγραφικού αποκλεισμού και της απομόνωσης μέσα στην οποία οι άνθρωποι αυτοί κατάφεραν να επιζήσουν για αιώνες, χωρίς καμμία γνώση του κόσμου τον οποίο εμείς θεωρούμε δεδομένο. Ποιός μπορεί να αντισταθεί στην καταπληκτική ανθρώπινη ανάγκη να τους εξερευνήσει; Να μάθουμε για αυτούς τις κοινωνικές, γλωσσικές, και νοητικές δομές τους, όχι για να τους αλλοτριώσουμε, αλλά για να καταγράψουμε μιά ακόμα ανθρώπινη διάσταση και διανόηση. Εαν ήμουν ανθρωπολόγος στη θέση του κυρίου Jose Carlos dos Reis Meirelles, θα καθόμουνα σε αναμμένα κάρβουνα.

Πληροφορίες
Isolated tribe spotted in Brazil - BBC News
Uncontacted Indian Tribe firing bows and arrows
Survival International

18 comments:

gerasimos said...

Το είδα κι εγώ σήμερα σε μια ελληνική εφημερίδα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της οποίας οι Ινδιάνοι 'έκπληκτοι προφανώς από την έλευση των «σιδερένιων πουλιών», δεν πρόλαβαν καν να επιτεθούν με τα τόξα τους'.

Kι αναρωτήθηκα για ποιο λόγο ο κατ' εξοχήν επιθετικός (προς το περιβάλλον, προς άλλους πολιτισμούς και προς τον ίδιο του τον εαυτό) πολιτισμός, ο δυτικός, να προβάλλει τόσο ασύστολα αυτή την επιθετικότητά τους και στους άλλους. Ας μην κρίνουμε εξ ιδίων τ' αλλότρια, θα έλεγα.

αθεόφοβος said...

Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να τους αφήσουν ήσυχους χωρίς να τους πλησιάσουν.
Η μεταφορά ενός απλού ιού γρίππης σε μια παρθένο φυλή μπορεί να την εξοντώσει πλήρως.

Βάσσια said...

Από τη μία είναι εκπληκτικό.
Το διάβασα σήμερα στην "Ε".

Πόσο θα ήθελα να τους γνώριζα, και όσες φυλές κατοικούν εκεί.

Ελπίζω στην επιβίωσή τους.

Καλό Σ/Κ Locus
:-)

Locus Publicus said...

Θα ήθελα να πιστεύω πως η αναφορά γίνεται καλοπροαίρετα Γεράσιμε. Στο μυαλό του σύγχρονου ανθρώπου η οποιαδήποτε αντίδραση της χαμένης φυλής προκαλεί εντύπωση. Κάθησα ώρα παρατηρώντας τις φωτογραφίες. Σκεφτόμουνα πώς να πρωτοέφτασε άνθρωπος σ’ αυτό το μέρος, πόσα χρόνια να ζούν (αμφιβάλλω να είναι πολλά), πώς αναπτύχθηκε η γλώσσα τους, πώς κατανοούν το κόσμο, το περιβάλλον, τις έννοιες του χρόνου, του χώρου, πώς αντιμετωπίζουν τη γέννηση, τον έρωτα, τον θάνατο. Ο τίτλος του πόστ, The Savage Mind οφείλεται σε ένα βιβλίο ανθρωπολογίας του γάλλου Claude Lévi-Strauss.

http://en.wikipedia.org/wiki/Claude_L%C3%A9vi-Strauss

Locus Publicus said...

Απολύτως Αθεόφοβε , το σύστημα αντισωμάτων τους είναι προσαρμοσμένο στις εκεί συνθήκες. Οπως και το δικό μας βέβαια που κινδυνεύει απο τους τροπικούς ιούς. Είναι όμως σαν να ανακαλύπτει κανείς το κλειδί ενός άλλου κόσμου. Δεν είμαι σίγουρος αν θα μπορούσα να στηρίξω το επιχείρημα πως η επαφή μαζί τους θα μας πρόσφερε κάτι το θετικό, πέρα απο την ικανοποίηση της περιέργειας. Θα αφήσω ετσι το θέμα στους ειδικούς.


Είχα διαβάσει κάπου Βάσσια ,και δεν το ξαναβρήκα για να το παραθέσω, πως μια ομάδα ανθρωπολόγων, προσέγγισε μια παρόμοια φυλή, επίσης άγνωστη μέχρι τότε. Η επαφή ήταν καταστροφική. Η φυλή τους επιτέθηκε, αισθανόμενη πως απειλούνταν. Η ομάδα υποχώρησε άρον άρον. Ηταν μια εκστρατεία άνευ προηγουμένου, με κάμερες, τέντες, φώτα, μηχανές. Η όλη ιστορία ξεκίνησε απο την φιλοδοξία κάποιου ακαδημαικού να αγνοήσει όλες τις προειδοποιήσεις, και να προχωρήσει στη εξερεύνηση. Εκτοτε, δεν επιχειρήθηκε νέα επαφή.

Anonymous said...

Καταπληκτικά και τα 3 ποστ σου για τον amazing Αμαζόνιο!!!

Και το τελευταίο ήρθε την κατάλληλη στιγμη!
Και εγώ θα βρισκόμουν σε αναμένα κάρβουνα...Ανατρίχιασα όταν το διάβασα!
Απίστευτη η φωτογραφία οπου οι Ινδιάνοι ρίχνουν βέλη στο...αεροπλανάκι/"ούφο"!!!

Είσαι ένας πραγματικός ταξιδιώτης του κόσμου! Τα σέβη μου κ. Locus Explorius!

gerasimos said...

Nαι, ακουστά το είχα το La Pensée Sauvage όπως κι ένα άλλο που το θυμάμαι στ' αγγλικά, The Raw and the Cooked... μικρή γειτονιά άλλωστε οι κοινωνικές επιστήμες, κι ο Λεβι-Στρος από τους πιο γνωστούς ακόμα και στους μη ανθρωπολόγους (κι όχι μόνο λόγω στρουκτουραλισμού)...

ria said...

και αυτός σε αναμμένα κάρβουνα κάθεται!
εσύ πίστεψες ότι δεν έχουν σκοπό να την επισκεφθουν και να καταγράψουν τα πάντα?

σε τρεις μήνες εκεί θα είναι και σε έξι θα βλέπουμε ντοκυμαντέρ για αυτή τη φυλή!

δεν ξέρω αν η επίσκεψη θα είναι για καλό ή για κακό, έχουμε μάθει αρκετά ώστε να μη βλάψουμε πολύ, αλλά ακόμα και η εμφάνιση των επιστημόνων κακό θα κάνει...

mtryfo said...

δεν θα το πιστεψεις φίλε μου, αλλά το πρωί που άκουγα την είδηση στο ραδιόφωνο εσένα, τα ταξίδια σου και τις επαφές σου με τους ιθαγενείς είχα στο μυαλό μου και νά σαι...με "αντάμειψες" πάλι γενναιόδωρα....

Ο άλλος said...

Είναι συγκλονιστική η είδηση και κυρίως οι φωτογραφίες. Να προσπαθούν με τα τόξα να χτυπήσουν το τεράστιο πουλί. Τι να το έκαναν άραγε την επόμενη μέρα στις διηγήσεις τους, Θεό ή δαίμονα αυτό που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν; Σκέψου τι αγνοούν αυτοί οι άνθρωποι; Τι υπάρχει γύρω τους. Και τι αγνοούμε εμείς για αυτό που είναι εκείνοι. Για την καταγωγή μας δηλαδή. Συγκλονιστικό

Βάσσια said...

Locus, προσωπικά δεν το θεωρώ καλή ιδέα, να τους πλησιάσουν επιστήμονες, και να τους παρατηρήσουν.

Είναι καλύτερα να μείνουν μόνοι τους, γιατί όπως είδα και σε ρεπορτάζ, η συγκεκριμένη φυλή, όπως και άλλες στην ίδια κατάσταση, επιβιώνουν και αριθμούν ικάνό αριθμό μελών.

Θα ψάξω κι εγώ για το θέμα που λες, κι αν σταθώ τυχερή, θα σε ενημερώσω.

Καλό Σ/Κ
:-)

vasikos metoxos said...

Μοιάζει με ταξίδι στα έγκατα της γης. Καταπληκτικό. Είναι όμως προτιμ'ότερο να τους αφήσουν ήσυχους όπως λέει και ο αθεόφοβος.

ΥΓ Και πως ζουν αυτοί άραγε χωρίς ίντερνετ, καφέ, τσιγάρα, δομημένα ομόλογα και τα λοιπά καπιταλιστικά αγαθά?

Anonymous said...

Βλέπω και ξαναβλέπω τις φωτογραφίες κι έχω βυθιστεί στις σκέψεις... Ένας κόσμος τόσο άγνωστος σε μας,όσο άγνωστοι του είμαστε εμείς κι ο "πολιτισμός" μας!
Συμφωνώ με τους φίλους παραπάνω,ότι το καλύτερο θα είναι να τους αφήσουμε στην ησυχία τους.
Έλα όμως που τόσο η ανθρώπινη περιέργεια(επιστημονική και μη),όσο και η αδηφάγα τάση εκμετάλλευσης των πόρων της αχανούς αυτής περιοχής,δεν έχει όρια.
Αλήθεια,έχουμε σκεφτεί πως θα τους φερόμασταν,αν βρισκόμασταν απέναντι τους,ώστε να τους δείξουμε τα φιλικά μας αισθήματα?
Τι κώδικα επικοινωνίας θα διαλέγαμε?
Πρίν λίγες μέρες,συζητώντας μ'έναν φίλο ναυτικό που έχει παντρευτεί Περουβιανή κι έχει γυρίσει όλον τον κόσμο,μου έλεγε πως ένα ταξίδι θέλει διακαώς να κάνει,φεύγοντας θαλασσίως απ το Περού,να ξαναγυρίσει στην ίδια χώρα (στο Iquitos) κάνοντας τον διάπλου του Αμαζονίου,απ τις εκβολές του ως τις πηγές του... Μαγικό ταξίδι!
Κι έχω κι εσέναν φίλε Locus,με τα τελευταία ξεχωριστά πόστ που μ' έχεις αποσυντονίσει τελείως!
Ταξιδεύω στο ξύπνιο μου και στον ύπνο μου!
Ειλικρινά, σ' ευχαριστώ!
Καλό σου απόγευμα φίλε,νάσαι καλά!

squarelogic said...

Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι οτι στον σημερινό "καλωδιωμένο",παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας υπάρχουν ακόμα γωνιές του πλανήτη απάτητες,φυλές απομονωμένες που ακολουθούν ενα δικό τους πολύ πιο αργό ρυθμό εξέλιξης.Για πόσο ακόμα?
Δεν είμαι αισιόδοξος...
Και η αεροφωτογράφηση αυτή,παρά τις καλές ίσως προθέσεις της,ενδεχομένως να σημάνει το τέλος της αθωότητας αυτών των πρωτόγονων...

Locus Publicus said...

Eυχαριστώ ραλλού , νάσαι καλά. Το θέμα με συναρπάζει, άνοιξε για μένα μια μεγάλη πόρτα με θέματα που μελετώ.


Εχω μια όμορφη παρέα φίλων Γεράσιμε που έρχονται απο τις κοινωνικές επιστήμες, Ανθρωπολογία, Κοινωνιολογία. Μερικοί έχουν κάνει σε περίεργες περιοχές του κόσμου (και επικίνδυνες), όπως το Σουδάν. Ιδιαίτερα με συναρπάζουν οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούν για να καταγράψουν στην Εθνογραφία το γενεολογικό δέντρο μιας ομάδας, την μαθηματική βάση της γλώσσας τους.


Ισως ria, απο την επαφή με τους ινδιάνους, μόνον εμείς κερδίζουμε, αυτοί τίποτα. Είναι όμως απίθανο να συναντάς κάποιους τους οποίους ο χρόνος δεν έχει αγγίξει. Οπως αναφέρουν και τα άρθρα, οι ινδιάνοι κινδυνεύουν να έρθουν έτσι κι’ αλλιώς σε επαφές με άλλες φυλές, και εκεί συνήθως δημιουργούνται και πολλοί πόλεμοι.


Μαρία μου, νάσαι καλά. Παρακολουθώ μερικά σάιτς καθημερινά, όπως το Survival International. Είναι μια συνήθεια που έχω τώρα χρόνια. Αν ποτέ τα καταφέρω να ξανακατέβω προς τα εκεί ξανά, θα ήθελα να είναι με κάποιο οργανωμένο group και project, κάτι που να προσφέρει κάτι. Αλλά τώρα δεν υπάρχει χρόνος.


Η απόλυτη απομόνωση φίλε άλλε. Η απόλυτη φυλακή, θα έλεγα. Είναι αδύνατον να βγείς απο εκεί μέσα, αδύνατον να διαβείς το δάσος. Η απόσταση είναι τεράστια. Θυμάμαι την προσπάθεια για κάθε χιλιόμετρο που περπάτησα, να σπάς κλαδιά, να ανεβοκατεβαίνεις σε λόφους. Πρίν βγούν τα GPS, δεν υπήρχε περίπτωση να ξέρεις αν πάς βόρεια ή νότια. Βλέπω αυτούς τους ανθρώπους και σκέφτομαι πώς έτσι θα ήμασταν και εμείς σε ανάλογες συνθήκες. Συγκλονιστικό.


Δεν θα τους πειράξουν Βάσσια, αλλά σίγουρα δεν θα τους αφήσουν και μόνους. Ο πειρασμός είναι μεγάλος.


πως ζουν αυτοί άραγε χωρίς ίντερνετ, καφέ, τσιγάρα, δομημένα ομόλογα και τα λοιπά καπιταλιστικά αγαθά?

Ελα ντέ, και χωρίς ασφάλιση φίλε Βασικέ. Εκείνο που θα με ενδιέφερε να δώ, είναι πόση πλούσια είναι η γλώσσα τους, και τί τέχνη, αν υπάρχει, έχουν παράγει. Γιατί τα ερωτήματα που μπορούν να απαντηθούν απο την παρατήρηση είναι πολλά. Ηδη βλέπω απο τις φωτογραφίες πως έχουν σπίτια με δομή όπως και εμείς, βάζα για συλλογή νερού. Και σίγουρα υπάρχει η αίσθηση της ομάδας, η ανάγκη της προστασίας της, σίγουρα θα υπάρχουν και μύθοι, τραγούδια, έννοιες που θα ήθελα πολύ να μάθω.


Τι κώδικα επικοινωνίας θα διαλέγαμε?

Μάλλον δεν γνωρίζουμε φίλε oculus. Ούτε και οι ειδικοί γνωρίζουν. Αλλα υπάρχει κόντρα μεταξύ των ακαδημαικών για πρωτιές, ποιός θα πάει πρώτος, ποιός θα κάνει την πρώτη επαφή, έρευνα. Δίνει αίγλη στους πρώτους.

Το ταξίδι μου είχε δύο κατευθύνσεις. Απο τη Leticia, προς το Iquitos του Περού, και στην συνέχεια επιστροφή μέχρι το Μανάους, απ’ όπου και πέταξα στο Ρίο με αεροπλάνο. Και αυτό είναι η μισή απόσταση. Υπάρχουν ποταμόπλοια της γραμμής που κάνουν αυτό το ταξίδι. Χαίρομαι που σου άρεσε.


Φίλε squarelogic, τείνω να πιστεύω πως η φωτογράφηση αυτή είναι αποτέλεσμα κάποιας κόντρας ακαδημαικών, ή ανθρώπων του χώρου της Εθνογραφίας. Σε κάποιες μάλλον συζητήσεις τους, κάποιοι θα ήθελαν αν αποδείξουν την ύπαρξη της φυλής. Τώρα αν πράγματι κινδυνεύουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι εκεί που βρίσκονται, αυτό είναι συζητήσιμο. Τίποτα δεν περνάει απο εκεί. Σίγουρα είναι η αρχή κάποιας σημαντικής εξέλιξης. Το πιθανότερο θα είναι να φτιάξουν μια ομάδα που θα μπεί στην περιοχή, και θα τους προσεγγίσει σταδιακά. Ετσι κάνουν πάντα.

cortlinux said...

Βασικά θα συμφωνήσω ότι μου φαίνεται απίστευτο ότι υπάρχουν ακόμη άγνωστες φυλές και που βρίσκονται απομονωμένες σε κάποια γωνιά της γης.

Θα διαφωνήσω όμως στο ότι έχουν να χάσουν οι ιθαγενείς από την επαφή μαζί μας. Εφόσον προσεγγισθούν με σεβασμό έχουμε και οι δύο πλευρές κέρδος. Αλλιώς θεωρώ ανόητο να υποτιμούμε την όποια εξέλιξή μας, καθήμενοι στο άνετο καθιστικό ή γραφείο μας.

glam said...

Καταπληκτικό ποστ, χθες το διάβασα και δεν μου φεύγει από το μυαλό!
Τελική σκέψη; Από ανθρωπισμό πρέπει να προσεγγίσουν αυτούς τους ανθρώπους, υπό προϋποθέσεις....

Τα περί "αθωότητας" κ.λ.π. μάλλον ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας μας, η πραγματικότητα είναι σκληρότερη, νομίζω.......
Με τις πολύτιμες πληροφορίες σου locus σχημάτισα την εικόνα ανθρώπων που “έπεσαν” σε ένα τεράστιο πηγάδι, από το οποίο , μόνοι τους είναι αδύνατον να βγουν, και όσο το γεγονός παρέμεινε άγνωστο, ουδέν πρόβλημα, τώρα όμως ; Τους αφήνεις αβοήθητους;

Το ότι θα χάσουν κάποια πράγματα, από αυτή την επαφή, είναι βέβαιο, όσο επίσης βέβαιο είναι ότι θα κερδίσουν πολύ περισσότερα , άλλωστε άλλα 9 δις εκ/μύρια άνθρωποι , έκαναν , όχι λανθασμένα , πιστεύω, αυτή την επιλογή.
Αν προσλάβουν και τους κατάλληλους manager δε .......!:)

Locus Publicus said...

Aγαπητέ cortlinux καλωσήρθες. Ομολογώ πως είμαι λίγο διχασμένος. Απο τη μία, δεν θα ήθελα να διαταράξω τον κόσμο τους, ο οποίος πιστέυω δεν θα μπορέσει να αντέξει την επαφή με τον έξω κόσμο.

Απο την άλλη, όπως πολύ σωστά λές και εσύ, θα μπορούσαμε να ωφεληθούμε και οι δύο. Θα μπορούσαμε ας πούμε να τους διπλασιάζαμε τον μέσο όρο ηλικίας.

Θα με ενδιέφερε πολύ να τους συναντήσω και να δώ τον τρόπο σκέψης αυτών των ανθρώπων glam. Απο τη γλώσσα τους, τα έθιμά τους, τη νοητική τους, θα μπορούσαμε να εξάγουμε τεράστια συμπεράσματα για την ανάπτυξη του μυαλού του ανθρώπου.

Και κάπου αυτό που λές, ηχεί πολύ αληθινό. Τι θα πάθουν; Καιρός να μάθουν και αυτοί οτι υπάρχει και άλλος κόσμος.

Για ένα μόνον είμαι σίγουρος. Οτι δεν μπορούν να επιβιώσουν έξω απο τον χώρο που όρίζει η φωτογραφία.

Κύριοι σας ευχαριστώ.