Αναμένοντας τον Ομπάμα...

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βράζουν. Για πρώτη φορά απο τη μέρα που πρωτοήρθα σ’ αυτή την ενδιαφέρουσα απ’ όλες τις απόψεις χώρα, βλέπω και βιώνω στην καθημερινότητά μου τόση δυσαρέσκεια με την ποιότητα ζωής, την πολιτική ηγεσία, την οικονομία και τη γενική κατεύθυνση της χώρας. Πρώτη φορά στα είκοσι και πλέον χρόνια της ζωής μου στην Αμερική, νοιώθω τόση πολιτική δράση, αντίδραση, συμμετοχή, και λαική αποστροφή πρός τα καθημερινά τεκταινόμενα. Η χώρα που αντίκρυσα σαν φοιτητής τη δεκαετία του 80, δεν υπάρχει πιά.

Καμμία απο τις πολιτικές που εφαρμόζονται αυτή τη στιγμή στη χώρα, είτε στο χώρο της υγείας, των δημοσιοοικονομικών, της παιδείας, ή της εξωτερικής πολιτικής, δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ασύδοτη φιλοσοφική πίστη στις αγορές που αυτορυθμίζονται, η παντελής εγκατάλειψη της μεσαίας τάξης και των προβλημάτων της και η περιφρόνηση κάθε νόμιμης και ηθικής διαδικασίας σε όλους τους τομείς της δημοκρατικής λειτουργείας της χώρας, βρήκε την αποκορύφωσή της με την κατάρρευση των αγορών, και την οικονομική κρίση που ακολουθεί. Η περίοδος του George W. Bush, θα μείνει στην ιστορία σαν η χειρότερη περίοδος διακυβέρνησης της χώρας.

Η προσπάθεια της Αμερικής να κυριαρχήσει στρατιωτικά και μόνον στον κόσμο, έφτασε στο τέλος της. Ηταν μια μακιαβέλια προσπάθεια εξαπάτησης της ανθρωπότητας και του αμερικανικού λαού, σε όφελος ολίγων εκπροσώπων αμυντικών και πετρελαικών συμφερόντων. Η υιοθέτηση του νεοσυντηρητικού δόγματος, αν και καταστροφική για την ιστορική πορεια της χώρας, διαθέτει ακόμα μια ισχυρή πολιτική βάση, κυρίως στο χώρο των Ρεπουμπλικανών υποστηριχτών του Μακ Κέιν, στους θρησκόληπτους εθνικιστές της «βαθιάς Αμερικής», και τους αφελείς, απληροφόρητους πολίτες της ενδοχώρας. Μαζί με τον υποβόσκοντα σιωπηλό ρατσισμό, που έχει βαθιές ιστορικές και κοινωνικές ρίζες, αποτελούν ένα εκρηκτικό μίγμα που μπορεί να φέρει τους Ρεπουμπλικανούς ξανά στην εξουσία. Μια πιθανή εκλογή του Μακ Κέιν θα είναι και το τελειωτικό χτύπημα στην δυσλειτουργική Αμερική.

Κατα την ταπεινή μου γνώμη, η Αμερική έχει τώρα μια τελευταία και μοναδική ευκαιρία, να διορθώσει τις τραγικές της πράξεις, και να διαμορφώσει θετικά την Ιστορία. Αυτό θα φανεί μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια. Η εικόνα της χώρας δεν μπορεί βεβαίως να διορθωθεί με ημίμετρα. Απαιτούνται σοβαρές προσπάθειες για συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο. Οι πόλεμοι του Ιράκ και Αφγανιστάν πρέπει να τερματιστούν. Φραγμός απαιτείται και στον νεποτισμό της εξουσίας, και τη συνεχή κατακρεούργηση του ομοσπονδιακού προυπολογισμού απο τις επιμέρους εταιρείες ιδιωτικών συμφερόντων. Η αγορά του λόμπυ με τους χιλιάδες εκπροσώπους της, θα πρέπει να διαλυθεί. Η μιλιταριστική εξωτερική πολιτική, θα πρέπει επίσης να βρεί μια νέα φιλοσοφική και πρακτική βάση.

Δεν υπάρχει χρόνος. Αν η Αμερική δεν εγκαταλείψει το νεοσυντηρητικό στρατιωτικό δόγμα, και δεν βάλει τάξη στα εσωτερικά προβλήματα της μεσαίας τάξης μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια, η χώρα είναι τελειωμένη. Ηδη οι δυναμικές μετακόμισης του διεθνούς κεφαλαίου εχουν ολοκληρωθεί, και δείχνουν το δρόμο για το μέλλον. Το αμερικανικό Ελ Ντοράντο θα μεταφυτευφθεί στον κόσμο της Ασίας. Θα απομείνει μονάχα μια εκλογική βάση δυσαρεστημένων εθνικιστών, με πολλά πυρηνικά όπλα στη διάθεσή τους, χαμηλή μορφωτική βάση, παντελή έλλειψη ιστορικής συνείδησης και μια θρησκευτική προδιάθεση για την επιτάχυνση των Γραφών. Ενας δηλαδή επικίνδυνος κόσμος.

Ας ευχηθούμε καλή τύχη στον Μπαράκ Ομπάμα. Αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή, ό,τι καλύτερο έχουμε. Την ίδια την ελπίδα. Αν η εκλογή του στην εξουσία δημιουργήσει ένα λαικό κίνημα απαίτησης αλλαγής, ο νέος πρόεδρος θα μπορέσει να κάνει πολλά και δυναμικά πράγματα. Αν η Αμερική βουλιάξει, όλος ο δυτικός κόσμος θα βουλιάξει μαζί της. Σε λιγότερο απο οκτώ χρόνια.

Αύριο θα ξέρουμε...

----------------------------------------------
Ευχαριστώ τους φίλους bloggers για τις ευγενικές επισημάνσεις, όντως για αυτό το πόστ, έκλεισα τα σχόλια εξ επιλογής. Βρίσκομαι σε μια περίεργη υπερδιέγερση λόγω εκλογών, και με πολύ χαμηλή διάθεση συζήτησης. Θα επανέλθω με το ίδιο θέμα και μετά τις εκλογές. Απλά ήθελα να εκτονώσω λίγο τις σκέψεις μου. Πιστεύω βαθιά αυτά που γράφω.