Ο Φόβος της Ευρώπης

Λυπάμαι τους μουσουλμάνους που ζούν στην Ευρώπη. Αισθάνομαι πως πάνω τους πέφτει βαρύ ενα ιδιότυπο πέπλο πολιτιστικού ρατσισμού, που τους απορρίπτει και τους υποβιβάζει σε επίπεδο υπανθρώπων. Οικονομικοί μετανάστες οι περισότεροι, βρίσκονται στην Ευρώπη για την ανάγκη των χρημάτων. Κουβαλούν όμως μαζί τους έντονα τα δικά τους πολιτιστικά στοιχεία, το σύστημα ηθικής που έχουν μάθει μεγαλώνοντας, το ιδιότυπο ντύσιμο που τους ξεχωρίζει, το στοιχείο του διαφορετικού.

Και μέσα στον πολιτιστικό πόλεμο που ξεκίνησε η Αλ Κάιντα και ο ανόητος αμερικανός πρόεδρος, αισθάνονται πως πρέπει να λάβουν θέση. Πιέζονται, εκβιάζονται απο τις δυναμικές του πολέμου. Δεν θα απαρνηθούν ποτέ τη θρησκεία τους, είναι η πολιτιστική γραμμή που κανένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να υπερβεί.

Αλλά ο πόλεμος έφερε και τα απαραίτητα στερεότυπα. Στην Ευρώπη σήμερα το Ισλάμ θεωρείται πολιτισμός της βίας και της υπανάπτυξης. Πολιτισμός της πνευματικής αποβλάκωσης, ενάντια σε ό,τι εκπροσωπεύει ο Ευρωπαικός Διαφωτισμός και τα κεκτημένα ανθρώπινα δικαιώματα. Η μέση ευρωπαική γνώμη, θεωρεί τους μουσουλμάνους απολίτιστους. Και έτσι η Ευρώπη αμύνεται του πολιτισμού της. Φοβάται και επιτίθεται.

Καταθέτω προσωπική μαρτυρία. Την τελευταία χρονιά, ταξίδευσα στην Ολλανδία, Δανία και Ηνωμένο Βασίλειο. Στην τελευταία μου άφιξη στην Ολλανδία, πριν λίγους μήνες, ενα ολλανδικό βίντεο επιμόρφωσης μεταναστών, ξεσήκωνε τις θυελλώδεις αντιδράσεις των μουσουλμανικών ομάδων. Ζητούσε το βίντεο απο το νέους μετανάστες και προσεχείς ολλανδούς πολίτες να δεχτούν την ύπαρξη της ομοφιλοφιλίας. Οι μουσουλμάνοι απέρριψαν το βίντεο και τις διδαχές του.

Ομάδες ολλανδών όμως, ζητούν τώρα επίμονα απο την κυβέρνησή τους να επανεξετάσει την πολιτική της απέναντι στους μετανάστες. Η γίνονται και συμπεριφέρονται οι μουσουλμάνοι σαν Ολλανδοί, ή έξω. Στο κέντρο του Αμστερνταμ πονάει ακόμα η δολοφονία του σκηνοθέτη Βαν Γκόγκ. Ο θάνατός του δημιούργησε ένα κύμα βίας που είχε σαν αποτέλεσμα το πυρπολισμό πολλών μουσουλμανικών σχολείων και τζαμιών. Οι μουσουλμάνοι αντέδρασαν κι’ αυτοί με βία. Η φιλελεύθερη Ολλανδία έχει αλλάξει. Το καζάνι βράζει. Γνώμες φίλων και συνεργατών επιβεβαιώνουν την παρατήρησή μου.


Στο κέντρο της Κοπενχάγης, απέναντι απο το δημαρχείο της πόλης, παρίσταμαι αυτόπτης μάρτυρας μια ομάδας Δανών εθνικιστών που καίει κοράνια για αντιπερισπασμό στο κάψιμο των δανέζικων σημαιών ανα τον κόσμο. Τα μέσα ενημέρωσης απουσιάζουν διακριτικά. Οι φιλήσυχοι Δανοί με εκπλήσσουν. Ο εθνικός τους χαρακτήρας βασίζεται στην ηρεμία, συγκατάβαση και ανεχτικότητα. Ρωτάω φίλους και συνεργάτες. Υπάρχει απέχθεια κατα των μουσουλμάνων, με διαβεβαιώνουν. Η συνύπαρξη είναι φαινομενικά ομαλή, αλλά η δανική γνώμη βλέπει την ύπαρξη των μουσουλμάνων ως απειλή. Δύο ταξιτζήδες που ρώτησα (και οι δύο μετανάστες μουσουλμάνοι), μου είπαν τα ίδια. Κατα τη γνώμη τους, η Δανία είναι μια ρατσιστική χώρα και τίποτα παραπάνω.


Στο κέντρο του Λονδίνου, κατα τη διάρκεια γεύματος σε ινδικό εστιατόριο, μια ομάδα εγγλέζων νέων (βρίθει η Αγγλία απο αλήτες), πετάει μια μεγάλη πέτρα στη τζαμαρία του εστιατορίου. Μέρος της πρόσοψης (ευτυχώς όχι όλη) καταρρέει. Η ομάδα ουρλιάζει χυδαία συνθήματα εναντίων των Pakis που στρογγυλοκάθησαν στη Μεγάλη του κόσμου Βρετανία. Στα μάτια του Ινδού εστιάτορα (που δεν ήταν καν μουσουλμάνος), είδα καθαρά τον τρόμο και το μίσος. Το επονομαζόμενο Londonistan της Ευρώπης είναι περίπτωση πόλης που, στα μάτια μεγάλης ομάδας Αγγλων, παρέχει άσυλο σε ομάδες μουσουλμάνων εξτρεμιστών. Το μίσος κατα των μουσουλμάνων είναι έντονο και σιγοβράζει.


Αυτά τα νέα απο τη λαική βάση, απο τους δρόμους της Ευρώπης. Εκεί πιάνει κανείς το σφιγμό της λαικής θέλησης των απλών ανθρώπων. Οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης φοβούνται. Δεν θέλουν να προκαλέσουν, απλά να ζήσουν στη Δύση «διαφορετικά». Γίνεται; Η μέχρι τώρα προσωπική μου εμπειρία λέει πως τα πράγματα δεν πάνε καλά. Γι’ αυτό και τους λυπάμαι. Το μέλλον της συνύπαρξης μοιάζει προς το παρόν ουτοπία. Αν φιλελεύθερες χώρες όπως η Ολλανδία, Δανία και η Αγγλία αποτύχουν στη πολιτιστική αφομοίωση των μουσουλμάνων, τι να κάνουν χώρες με μεγάλη ομοιογένεια και έντονο εθνικό χαρακτήρα όπως η Ελλάδα;

-------------------------------------------------------------------

Μόνον στον φιλελεύθερο Καναδά βλέπω καλές συνθήκες συνύπαρξης. Μεταφέρω απο εκεί μια προσωπική εμπειρία απο το Τορόντο, μια πόλη που έχει γεμίσει Πακιστανούς, και άλλους μουσουλμάνους. Ολόκληρες γειτονιές της πόλης έχουν πάρει χρώμα «Ισλαμαμπάντ». Μπούρκες και φερετζέδες παντού. Δυσφορούν και εκεί οι Καναδοί, Αγγλόφωνοι και Γάλλοι. Αλλά όχι όσο στην Ευρώπη. Πιστεύουν ακόμα πως ο δυτικός τρόπος ζωής θα αφομοιώσει τους καινούργιους. Οπως και παλιά. Ειναι η νοοτροπία του Νέου Κόσμου, που θετικά ατενίζει το μέλλον και ανέχεται οσο πουθενά αλλού στον κόσμο το «διαφορετικό». Χωνευτήρι ο Καναδάς, χωράει τα πάντα στην τεράστια έκτασή του. Εύχομαι καλή συνύπαρξη.