Saturday, November 29, 2008

Μια γαλοπούλα γεμιστή

“Terrorism is the war of the poor, and war is the terrorism of the rich”.

Sir Peter Alexander Ustinov


Η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στην Ινδία, συνέπεσε ακριβώς με τη Μέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving). Οχι βέβαια τυχαία. Το Thanksgiving είναι μετά τα Χριστούγεννα, η σημαντικότερη γιορτή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και επειδή είναι περισσότερο μια συμβολική και όχι θρησκευτική γιορτή, έχει τεράστια λαική αποδοχή. Είναι η μέρα ακριβώς που η αγορά κυριολεκτικά ερημώνει, και ο κόσμος μαζεύεται στο σπίτι με φίλους και οικογένεια, για το παραδοσιακό φαγητό της γαλοπούλας. Είναι μια μέρα που όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται μπροστά στην τηλεόραση για μουσικά προγράμματα, την παραδοσιακή Νεουορκέζικη παρέλαση του Μacy’s, και παιχνίδια του φουτμπόλ. Είναι ακριβώς η μέρα, που όλη η Αμερική, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρακολούθησε σε απευθείας μετάδοση, την επίθεση στη Βομβάη. Η ημέρα που το αίμα, η βία και ο τρόμος μπήκε σε κάθε αμερικανικό σπίτι.

Κάπως έτσι, πέρασα και εγώ την ημέρα μου. Ανάμεσα στις φωνές, τους μεγάλους μπουφέδες, τις γαλοπούλες και τα υπέροχα γλυκά, άκουσα τα θλιβερά νέα της τηλεόρασης. Ανάμεσα στις γλυκιές γεύσεις του καλού κρασιού και των ορεκτικών, πικρές γεύσεις απο το αιματηρό χτύπημα της Βομβάης. Τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια της χώρας, σταμάτησαν κάθε πρόγραμμα για να δείξουν τα νέα της επίθεσης. Ολη η μέρα αφιερώθηκε στα αιματηρά γεγονότα της τρομοκρατίας, πολλά απευθείας απο την ινδική τηλεόραση. Ηταν το δώρο των φανατικών για ένα ευτυχισμένο Τhankgiving με μεγάλη ακροαματικότητα. Με κυρίους αποδέκτες τους Αμερικανούς, τη χώρα τους, την πολιτική τους, και τον καινούργιο αδοκίμαστο Πρόεδρό τους. Μια υπενθύμιση πως ο πόλεμος κατα των μουσουλμάνων, οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί του Ιράκ και Αφγανιστάν, οι πρόσφυγες, τα μεγαλεπίβολα σχέδια της νεοσυντηρητικής αυτοκρατορίας που τώρα όλοι θέλουν γρήγορα να ξεχάσουν και να εγκαταλείψουν, γυρνώντας σελίδα σαν να μήν συμβαίνει τίποτα, δεν εχουν ξεχαστεί, και ούτε θα ξεχαστούν ποτέ.

Σκοπός των τρομοκρατών είναι να μεγαλώσουν τον πόλεμο. Να τον κρατήσουν ζωντανό και να τον μεγαλώσουν. Οσο μπορούν περισσότερο. Να χτυπήσουν τους Ινδούς, οι οποίοι στη συνέχεια θα ξαναχτυπήσουν μαζικά τις μειονότητες των ντόπιων μουσουλμάνων όπως έγινε και στο παρελθόν με χιλιάδες νεκρούς, αρχίζοντας έτσι ένα κύκλο αιματος ανάλογο μέ κείνον της Παλαιστίνης. Να δημιουργήσουν μια ακόμα τεταμένη διαμάχη μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν, δύο κράτη σε συνεχή διαμάχη, και με πυρηνικά όπλα, ειδικά του Πακιστάν, για το οποίο ήδη έχουν ηδη αρχίσει τα όργανα στην Ουάσινγκτον και την αμερικανική τηλεόραση. Και φυσικά, την εμπλοκή του Ισραήλ και του Ιράν στο οποίο πολλοί έχουν ήδη υποσχεθεί βομβαρδισμό.

Σκοπός των τρομοκρατών είναι να παρασύρουν την Ουάσινγκτον στο παιχνίδι του πολέμου, των συνεχών βομβαρδισμών άμαχου πληθυσμού, και την τρομολαγνεία. Να σπείρουν τον τρόμο που τουλαχιστον οι Αμερικανοί έχουν αγοράσει τοις μετρητοίς απο την ίδια τους την κυβέρνηση, και να ανοίξουν νέα και μεγάλα μέτωπα. Διότι η κυβέρνηση Μπούς, και αυτό το γνωρίζουν καλά οι τρομοκράτες, για να πετύχει τα σχέδιά της, επένδυσε στην τρομοκρατία του ίδιου της του πληθυσμού. Γνωρίζουν οι τρομοκράτες, πως τα τελευταία πέντε χρόνια, η μόνη συνεχής συζήτηση στις αμερικανικές τηλεοράσεις, είναι η τρομοκρατία. Μια ψύχωση που έχει δημιουργήσει η ίδια η κυβέρνηση, με τα γελοία πολύχρωμα επίπεδα ασφάλειας, τις ασταμάτητες σεναριολογίες για το που θα χτυπήσουν εκ νέου οι τρομοκράτες, τις μεγαφωνικές, σοβιετικού στύλ τρομοανακοινώσεις σε κάθε σταθμό τραίνου και λεωφορείου, με τις συνεχείς εκπομπές τρομολαγνείας στην τηλεόραση. Κάθε κτίριο εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει τώρα ενα στρατό απο σεκουριτάδες που το φρουρούν άσκοπα και ανόητα. Μια κυβερνητική λίστα το National Asset Database με πιθανούς στόχους που πρέπει να προστατευθούν, ενώ ξεκίνησε με τα κέντρα πυρηνικής ενέργειας μόνον, σήμερα έχει ξεπεράσει τις 300 χιλιάδες προστατευόμενους στόχους. Μια ανόητη λίστα. Η ζωή σταμάτησε όταν εισέβαλε ο τρόμος. Ολη η κοινωνία, είναι πλέον ένας στόχος.

Η φετινή μέρα του Thankgiving, είχε για μένα και ένα ιδιαίτερο συμβολισμό. Είχα πρίν δύο μέρες αρχίσει ένα υπέροχο βιβλίο, ενός αναλυτή που εκτιμώ ιδιαίτερα, του κ. Τariq Αli. Αναφέρεται στην Ιστορία του Πακιστάν, και το ρόλο της Αμερικής που δημιούργησε τη στρατιωτική δομή και νοοτροπία του. To βιβλίο, The Duel, αναφέρεται στα εξήντα χρόνια της ύπαρξης του Πακιστάν. Εξήντα χρόνια παρέμβασης και χάους. Tη στιγμή που τα νέα της επίθεσης πρωτοανακοινώθηκαν, βρισκόμουν στο σημείο που περιέγραφε πως οι Αμερικανοί έφτιαξαν, χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν τις Πακιστανικές μυστικές ηπηρεσίες. Τίς ίδιες υπηρεσίες που τώρα στρέφονται εναντίον τους. Το βιβλίο διαγράφεται σπουδαίο, και θα επανέλθω στο μέλλον. Επι του παρόντος, ας μην ξεχνάμε το μήνυμα των τρομοκρατών, το γεγονός πως η Αμερική αυτή τη στιγμή πρακτικά δεν έχει πρόεδρο, και το καινούργιο σκηνικό-παγίδα που μας περιμένει απο τον Ιανουάριο.

15 comments:

Dormammu said...

Φίλε μου Locus, πολύ πριν την 9/11 και την προχθεσινή επίθεση, ο τρόμος φώλιασε στους αμερικανούς την ημέρα που ανατινάχθηκε το κτίριο στην Οκλαχόμα....

mickey said...

...το οποίο, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή τουλάχιστον (την οποία φυσικά όλο και κάποιος θα αμφισβητεί παρουσιάζοντας μια... δική του :-)) δεν ανατινάχθηκε από κάποια διεθνή τρομοκρατική ομάδα, αλλά από έναν Αμερικανό "εξοργισμένο" ψυχάκια, που μαζί με δυο άλλους (που τον βοήθησαν στο θεάρεστο έργο του) ήθελαν με αυτό τον τρόπο να... διαμαρτυρηθούν!

Δε γνωρίζω λοιπόν ποιος κρύβεται πίσω από τι και ποιον (άμεσο ή... απώτερο) σκοπό έχει κι ούτε θεωρώ πως ό,τι λέει ή γράφει κάποιος μπορούμε να το πάρουμε τοις μετρητοίς επειδή θεωρείται "ειδικός" ή αν όσα παραθέτει μοιάζουν αληθή και... πειστικά.

Αλλά γνωρίζω πως όταν κάποιος θέλει να "αποδείξει" κάποιο (οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, ιστορικό, ακόμα και... επιστημονικό) συμπέρασμα, συχνά τείνει να προσέχει (και να παραθέτει) μόνο τα στοιχεία που στηρίζουν το case του και να αγνοεί όσα δεν "ταιριάζουν" με αυτό - "count the hits and ignore the misses", ένα από τα αναρίθμητα λογικά fallacies που συνήθως δίνουν και παίρνουν σε τέτοια ζητήματα.

(πολύ φοβάμαι πως και ο αγαπητός Chomsky δεν αποτελεί εξαίρεση)


Αν αρχίσουμε να μπαίνουμε στο παιχνίδι του τι είναι "τυχαίο" και τι όχι, αν κάποια timings αποτελούν "συμπτώσεις" ή όχι, ποια "συμφέροντα" (γεωπολιτικά, οικονομικά ή άλλα) εξυπηρετούνται από ποιους και με ποιον τρόπο από κάποια γεγονότα, πρόσωπα, ομάδες, καταστάσεις και τι θα... επακολουθήσει (είτε είναι "kinder έκπληξη" είτε όχι), τότε φοβάμαι πως... φλερτάρουμε με το (λίαν λαοφιλές) άθλημα των θεωριών συνομωσίας.

Of course I might be wrong ;-)

mickey said...

Δε γνωρίζω φυσικά αν ποτέ κάποια ή όλα τα συμπεράσματα και οι "προβλέψεις" του παρόντος post θα επιβεβαιωθούν ή θα διαψευσθούν από μελλοντικά γεγονότα ή όσα στοιχεία (ή... πορίσματα) βγουν στη φόρα και ανακοινωθούν επίσημα ή "αποκαλυφθούν" από... άλλες πηγές. Ίσως κάπως έτσι να 'ναι τα πράγματα, ίσως και όχι - και όσα μάθουμε αργότερα μπορεί να αλλάξουν όσα θεωρούμε τώρα "λογικά" και... αληθή.

Ακόμα και οι γνώμες των "ειδικών" διίστανται σε τέτοια ζητήματα - κι αυτός είναι ένας καλός λόγος (και όχι ο μοναδικός βεβαίως) για να μην επαφιόμαστε σε "μασημένες" αναλύσεις άλλων, αλλά να ψάχνουμε τα πράγματα και μόνοι μας εφόσον μας... ενδιαφέρουν.

Προσωπικά αποφεύγω να υιοθετήσω, να απορρίψω ή να βγάλω οριστικά συμπεράσματα για πράγματα που δε μπορώ να γνωρίζω ή να αποδείξω με βεβαιότητα - και αυτό συμπεριλαμβάνει αμέτρητες ιστορικές "ερμηνείες", πολιτικά "συμπεράσματα", οικονομικές "αναλύσεις" κλπ.

Αν και ομολογώ πως όλα αυτά είναι "βούτυρο στο ψωμί" (και... γέμιση στη γαλοπούλα) για μια καλή (και δυνητικά αέναη) κουβεντούλα, από την οποία δεν λείπουν όχι μόνο οι γνώμες (ως γνωστόν καθείς έχει κι από μία) και οι αναλύσεις, αλλά ενίοτε και οι ζωηρές... αντιπαραθέσεις (από το καφενείο του χωριού και τα ιντερνετικά fora και blogs μέχρι την αίθουσα διασκέψεων του ΟΗΕ και τη Λέσχη Bilderberg).

Προτιμώ λοιπόν να μην κάνω δημόσιες αναλύσεις, τοποθετήσεις και προβλέψεις για όλα αυτά (παρότι συχνά... λατρεύω να βρίσκω τα "τρωτά" τους σημεία), μια και, δόξα τω Θεώ, ο κόσμος είναι γεμάτος από πολιτικούς, αναλυτές, συγγραφείς, δημοσιογράφους, συνωμοσιολόγους και άλλους (πλέον με την αρωγή του Internet αυξάνονται και πληθύνονται με... εκθετικούς ρυθμούς), που μας βομβαρδίζουν με όσες θεωρίες, αναλύσεις και... προβλέψεις τραβά η ψυχούλα μας.

(δυστυχώς δε θυμάμαι και πολλούς να παραδέχτηκαν την αστοχία τους και να άλλαξαν γνώμη όταν κάποια γεγονότα ή στοιχεία τους... διέψευσαν ;-))


Και λέω αυτή τη φορά να αγνοήσω εντελώς τις αναλύσεις τους (βαρυσήμαντες ή ρηχές, ενδελεχείς ή βιαστικές, έγκυρες ή πρόχειρες - δεν έχει και τόση σημασία) και να μην αγοράσω την... πραμάτεια τους (βιβλία, εκπομπές ή ό,τι άλλο).


Προτιμώ τη... γεμιστή γαλοπούλα :-)


Happy Thanksgiving!

(έστω και με... καθυστέρηση)

Anonymous said...

Γειά σου Locus Publicus !
Απήλαυσα γιά μιά ακόμα φορά το ωραίο post σου και με συγκινεί το γεγονός πως αν και ζείς μόνιμα στην Αμερική γράφεις σωστά και ολοκληρωμένα ελληνικά χωρίς να χρειάζεσαι σφήνες από αγγλικές προτάσεις και λέξεις! Συνέχισε έτσι!

Ωστόσο αυτή την φορά μπερδεύτηκα και χρειάστηκε να διαβάσω το κείμενο σου δύο φορές με διαφορετική κάθε φορά υπόθεση.

Ποιοί είναι τελικά οι τρομοκράτες?

Ακολουθώντας την ρήση του Ustinov , διαβάζω την ανάρτηση με την πρώτη υπόθεση : τρομοκράτες είναι οι φτωχοί, δηλαδή οι απελπισμένοι μουσουλμάνοι χωρίς αύριο, στρατολογημένοι από τις λογιών λογιών αλ καιντα που σκοτώνουν και σκοτώνονται ασυστόλως.
Αν είναι αυτοί , τότε γιατί να θέλουν να " Παρασύρουν την Αμερική σε ακόμα Μεγαλύτερο Πόλεμο" , με ακόμα μεγαλύτερες σφαγές αθώων κυρίως ομοθρήσκων τους , με εμπλοκή Ισραηλ και βομβαρδισμό Ιράν κλπ. Μπορεί η Δύση - ακόμα και οι ελληνικές τηλεοράσεις να αναφέρονται πολύ συχνά στο πόσοι αμερικανοί στρατιώτες σκοτώνονται αλλά η σφαγή των Ιρακινών και Αφγανών ξεπερνάει κάθε συγκριση.
Τι επιζητούν λοιπόν από την διαιώνιση αυτής της φρίκης ? Είναι τόσο αφελείς αν και απελπισμένοι που να επιθυμουν καταστροφή και άλλων χωρών τους ?Είναι όλοι τους τόσο αφελείς ώστε να μην τους νοιάζει γιατί θα γίνουν μάρτυρες ? Επιθυμούν μία συσπείρωση του μουσουλμανικου κόσμου και εν τέλει μία καταστροφή της Δύσης ? Μα το κόστος είναι τεράστιο ?

Υπόθεση δευτερη και δεύτερη ανάγνωση : οι πραγματικοί τρομοκράτες είναι οι πλούσιοι.
Εδώ έχουμε ένα προφανές κίνητρο - το απύθμενο κέρδος και θα υιοθετουσα την υπόθεση εύκολα- όμως γράφεις " Η Κυβέρνηση Μπους γιά να πετύχει τα σχέδια της επένδυσε στην τρομοκρατία και αυτό το Γνωρίζουν καλά οι Τρομοκράτες "δηλαδη είναι άλλη η κυβέρνηση Μπους και άλλη η πλούσια ελίτ-τρομοκράτες, που θέλει τον πόλεμο και υποθάλπτει την τρομοκρατία ?

Θέλω λοιπόν βοήθεια φίλε μου Locus γιά να καταλάβω την τοποθέτηση σου αλλά και γιά να καταλάβω γενικότερα την φρίκη που καραδοκεί καθημερινά στην ζωή μας είτε ανοίγουμε είτε όχι την τηλεόραση .

mtryfo said...

Αυτός ο κύκλος τρόμου που άνοιξε καλά κρατεί και δεν λέει να κλείσει...ας ελπίσουμε να μην "πέσει" στην παγίδα ο καινούργιος πρόεδρος, να κινείται νηφάλια και να ξανασκέφτεται πριν προχωρήσει...αρκετά υπέφερε τόσος κόσμος εξ αιτίας του απερχομένου...

Μεταξύ μας όμως καλέ μου φίλε, τα κανάλια -απανταχού ίσως, όχι μόνο στις ΗΠΑ- δεν χάνουν ευκαιρία να διαθέτουν τσάμπα πρόγραμμα και δη με τόσο αίμα... ποιός ξέρει πότε θα τους ξανατύχει, οπότε...πάρτε κόσμε... αίμα... πτώματα...τραυματίες... νάχετε!!!

Locus Publicus said...

Σωστή αναφορά φίλε Dormammu. Ετσι άρχισαν τα πράγματα. Είναι δύσκολο ίσως για πολλούς στην Ελλάδα να καταλάβουν το μέγεθος του φόβου που έχει καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια. Για τους έλληνες, τα νέα είναι απλά μια είδηση. Εδώ, τις τελευταίες μέρες, το θέμα έχει πάρει διαστάσεις Hollywood. Ηδη έπεσε και η ταξιδιωτική οδηγία να μην ταξιδεύουν Αμερικανοί στην Ινδία. Οι έλληνες θα θυμούνται βέβαια και την ανάλογη ταξιδιωτική οδηγία να μην ταξιδεύουν τουρίστες στην Ελλάδα, επί Ρήγκαν. Αν μπορούσα μονάχα να μεταφέρω στους φίλους μπλόγγερς πόσοι και πόσοι με έχουν ρωτήσει αν η Ελλάδα είναι ασφαλής χώρα...

Locus Publicus said...

Aγαπητέ μου Mickey τη γνώμη και την προσωπική μου εμπειρία και μόνον μεταφέρω σ' αυτό το μπλόγκ, με μόνο σκοπό μια πιθανή συζήτηση, και ουχί δογματισμό. Τους αναλυτές, τους διαβάζω όσο μπορώ, όλοι έχουν την αξία τους, ακόμα και ο κύριος Τσόμσκι. Για τα τελευταία γεγονότα, και γιά πολλές άλλες τρομοκρατικές ενέργειες (Μπαλί, Τουρκία, κλπ), νομίζω πως οι καλλίτερες γνώμες είναι εκείνες που εκφράζονται μέσα απο το πρίσμα της διαμάχης Δύσης -Ισλάμ. Αυτό τουλάχιστον το πρίσμα έχω επιλέξει προσωπικά για να κατανοήσω τα γεγονότα. Καθόλου δεν θα με ενοχλούσε άν έπεφτα έξω σε κάτι, ευχαρίστως θα έκανα τις διορθώσεις μου.

Στη διαμάχη αυτή Δύσης-Ισλάμ που εμείς (η Δύση) ξεκινήσαμε, συνεισφέρουμε αμφότεροι τον τρόμο, και το φόβο. Εμείς με τους βομβαρδισμούς μας, εκείνοι με τις βόμβες τους. Και στις δύο περιπτώσεις, αθώοι άνθρωποι πεθαίνουν.

Προτιμώ την ερμηνεία αυτή, γιατί πιστεύω πως βρισκόμαστε σε πόλεμο, τον οποίο εμείς μάλλον θέλουμε να τερματίσουμε αλλά οι αλλοι δεν θα μας αφήσουν. Η "γεμιστή γαλοπούλα", ήταν δώρο προς τον Ομπάμα, και υπενθύμιση πως ο πόλεμος δεν θα τελειώσει τόσο εύκολα. Οποιες και αν ήταν οι στρατηγικές βλέψεις των τρομοκρατών, το άμεσο αποτέλεσμα είναι ο φόβος. Και αυτό έχει νομίζω, ήδη επιτευχθεί.

Locus Publicus said...

Ευχαριστώ Eleftheria μου για τα καλά σου λόγια, ναί, έχω ξεχωρίσει απόλυτα και συνειδητά τις δύο γλώσσες που χρησιμοποιώ στην καθημερινότητά μου, τα ελληνικά και τα αγγλικά. Εχω απόλυτη καθαρότητα και στις δύο γλώσσες.

Εδώ στο ίντερνετ, μας δίνεται μια ευκαιρία να συνομιλήσουμε. Γράφει βέβαια ο καθένας ό,τι θέλει, και άν κάνουμε λάθος, κανείς δεν μας απολύει απο το μπλόγκ. Μέσα λοιπόν απο τη διαμάχη που έχει ξεκινήσει, και που πολλοί πολιτικοί και αναλυτές δεν παραδέχονται, τη διαμάχη Δύσης-Ισλάμ, υπάρχουν δυναμικές που τρομοκρατούν τον κόσμο. Ο πόλεμος, κατα μένα, είναι πρακτικά μια τρομοκρατία, και κατα την προσωπική μου εκτίμηση, ο τελευταίος πόλεμος με Ιράκ και Αφγανιστάν, είναι η απόλυτη τρομοκρατία. Εχουμε εκεί, σκοτώσει τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους, και δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα προσφύγων. Διαλύσαμε τη Μέση Ανατολή, και τώρα κάνουμε πως δεν κατανοούμε γιατί μερικοί φανατικοί τρομοκράτες της άλλης πλευράς, σκοτώνουν άδικα άμαχους. Αυτοί έχουν μόνον την τρομοκρατία, εμείς έχουμε τα όπλα.

Το είπες νομίζω σωστά. Οι τρομοκράτες της Ινδίας, επιζητούν μια συσπείρωση του Μουσουλμανικού κόσμου εναντίον της Δύσης. Επιθυμούν να διατηρήσουν την Αμερική στη παγίδα που έχει πέσει, και σιγά σιγά, να την καταρακώσουν στρατιωτικά. Δεν είναι νομίζω αφελείς. Αυτά που κάνουν είναι απολύτως συμβατά και με τις στρατηγικές ανακοινώσεις και επιδιώξεις της Αλ Κάιντα για το πως βλέπουν τον πόλεμο.

Το κόστος θα είναι βέβαια τεράστιο. Τώρα που η Αμερική αλλάζει πρόεδρο, και η ελίτ των νεοσυντηρητικών και κλίκα Μπούς έχει ήδη απομακρυνθεί, φοβούνται οι φανατικοί μουσουλμάνοι πως πιθανώς η Αμερική να σταματήσει τον πόλεμο. Ρίχνει λοιπόν το κουφέτο της τρομοκρατίας. Θα αρχίσουν τώρα οι ντόπιοι αναλυτές τα σενάρια (πόσο επικίνδυνο είναι το Πακιστάν, το Ιράν, τι θά γίνει άν φύγουμε, κλπ).΄

Να δούμε τι θά πράξει ο νέος πρόεδρος.

Locus Publicus said...

Το ιδεολογικό πλαίσιο της Αλ Κάιντα, το οποίο πολλοί τηλεοπτικοί αστέρες και πολιτικοί αγνούν και αρνούνται να διαβάσουν, βρίσκεται στα γραπτά του Αλ Ζουαχίρι. Ο ίδιος ο Μπίν Λάντεν, έχει δώσει απανωτές συνεντεύξεις Τύπου πάνω στό ίδιο θέμα. Παραθέτω ενα λίνκ, απο το πιο γνωστό βιβλίο του Ζουαχίρι. Αξίζει νομίζω ένα καλό διάβασμα. Αν μη τί άλλο, απαντά στο ερώτημα "Γιατί μας μισούν?" που τόσο κουραστικά και επίμονα ρωτάει συνεχώς ο δήθεν αγνός Αμερικανικός Τύπος.

Το βιβλίο λέγεται Knights Under the Prophet Banner, και μια έρευνα στο ίντερνετ, δίνει αρκετές πληροφορίες και αναλύσεις.

http://tawhed.110mb.com/books/Knights_Under_the_Prophet_Banner_english.pdf

Locus Publicus said...

Σ' αυτη την παγίδα Μαρία μου δεν πρέπει να πέσει ο Ομπάμα. Είναι μια παγίδα που τη θέλουν οι φανατικοί ισλαμιστές, και οι φανατικοί νεοσυντηρητικοί της αμερικανικής πλευράς. Αυτός ο πόλεμος δεν έχει ακόμα τελειώσει.

Οσο για την τρομοκρατία, υπάρχει άραγε κανείς μας που να πιστεύει πως δεν θα ξαναγίνει τρομοκρατικό χτύπημα εναντίον μας; Είναι θέμα χρονου. Και για να πάμε και στα δικά μας, τα ελληνικά, θα έλεγα πως και εμείς θα πρέπει να προσέχουμε. Μην ξεχνάμε, πως κατα τον πόλεμο της Βοσνίας, υποστηρίξαμε άμεσα ή έμμεσα, τη γενοκτονία των μουσουλμάνων. Μην ξεχνάμε πάντα το πώς οι φανατικοί μουσουλμάνοι βλέπουν τα πράγματα.

Λωτοφάγος said...

Θαυμάσιο το κείμενό σου, Λόκους, και πάνω απ'όλα νηφάλιο.
Η σφαγή στη Βομβάη με ανησυχεί πάρα πολύ. Μου θυμίζει τον εφιάλτη του 2002, όταν η ανθρωπότητα κρατούσε την αναπνοή της στη διαμάχη Ινδίας-Πακιστάν.
Μου θυμίζει επίσης την προειδοποίηση του Μπάιντεν για διεθνή κρίση που θα "δοκιμάσει" τον νέο πρόεδρο (έχω γράψει σχετικά στις 2.11.08). Χθες άκουσα ότι το νέο στρατιωτικό επιτελείο του Ομπάμα είναι... το παλιό του Μπους συν κάτι από Κλίντον!
Τυχαία ανακοινώνεται αμέσως μετά τη σφαγή ή ο Ομπάμα ξέχασε ήδη τις εξαγγελίες του περί απόσυρσης από το Ιράκ;
Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι προσωπάρχης του Λευκού Οίκου διορίστηκε με το καλημέρα σας ο κ.Emmanuel, υποστηριζόμενος από το εβραϊκό λόμπι!
Φοβάμαι ότι ήδη ο Ομπάμα είναι δεμένος πισθάγκωνα! Και λυπάμαι βαθιά...

Locus Publicus said...

Εχω και εγώ τις επιφυλάξεις μου για το άν ο Ομπάμα θα ξεμπερδέψει εύκολα με την ιστορία Ιράκ- Αφγανιστάν. Πάντως, απ' ό,τι φαίνεται, το έδαφος μάλλον προετοιμάζεται για ΄"κάτι" στο Πακιστάν. Ισως να είναι η κρίση που περιμένεις Λωτοφάγε.. Οπως αναφέρεις πάντως, το νέο στρατιωτικό επιτελείο έχει πολλά παλιά και αμφίροπα στοιχεία.

Unknown said...

Και εγώ πιστεύω ότι πρόκειται περί μελετημένης ενεργείας που είχε ως στόχο τουλάχιστον να εμποδίσει την συνέχιση της προσέγγισης Ινδίας-Πακιστάν, αν μη να προκαλέσει ανοικτή και θερμή ρήξη των χωρών αυτών.
Ποιός το έκανε;
"Qui prodest?" ("Τίνι ωφελεί;")

Anonymous said...

Locus, ξινή μας την βγάλανε την γαλοπούλα... ;)

Νομίζω πως οι φανατικοί ισλαμιστες, χάνουν έδαφος και καθώς αυτό συμβαίνει θα βλέπουμε όλο και χειρότερες επιθέσεις...μέχρι να το πάρουν απόφαση.
Από την μία εκλέγεται ο Μπαράκ- Χουσείν-Ομπάμα, όνομα που δυσκολέυει λίγο την προπαγάνδα τους, εκτός της φιλειρηνικής προσέγγισης της εξωτερικής πολιτικής του, από την άλλη ο καινούριος φιλοδυτικός Πακιστανός πρόεδρος και η Ινδία που αναπτύσεται, η Μομπάι τουλάχιστον με τα διαβολικά της Μπόλλυγουντ κλπ...

Το ίντερνετ και μόνο, αν και αργεί ακόμα, κάποτε θα εξουδετερώσει τον θρησκευτικό φανατισμό. Αυτό το γνωρίζουν...Εγώ περιμένω να δω πότε οι υποτιθέμενοι μη φανατισμένοι Θρησκευτικοί ηγέτες και άλλα δημόσια πρόσωπα ισλαμιστές, αυτοί που ζουν σε αναπτυγμένες χώρες, θα ξυπνήσουν καποια στιγμή και θα κάνουν κάτι γι'αυτή την κατάσταση... Υπάρχουν σίγουρα κάποιοι, που θα είχαν να έχουν απήχηση στον φτωχό λαό (που πιστέυει πως οι όλοι οι άπιστοι πρέπει να πεθάνουν)...και θα μπορούσαν να τους εισάγουν σιγά σιγά καινούριες ιδέες, του στίλ, μην αυτοκτονήτε διότι δεν είμαστε και 100% σίγουροι για τις 70 παρθένες...

Κατα τ'αλλα για την ευθύνη της δύσης στην διαλυμμένη μέση ανατολή συμφωνώ με όσα είπες...

Α, και γι'αυτό το "κάτι" στο Πακιστάν ο Ομπάμα είχε μιλήσει πριν ακόμα εκλεγεί από τους δημοκρατικούς...

Είδομεν!

Locus Publicus said...

Πολύ φοβάμαι αγαπητέ Χρίστο Βαρδάκα, πως το Πακιστάν καταρρέει, ειδικά μετά την τελευταία προσπάθεια Μπούτο. Πάντως στην προεκλογική εκστρατεία, έγιναν πολλές αναφορές για τυχόν επιθέσεις εναντίον του. Ελπίζω ο πόλεμος να μη κλιμακωθεί προς την περιοχή αυτή. Ηταν μεγάλο στρατηγικό λάθος της Δύσης (κατα τη γνώμη μου), να αφήσει Ινδία και Πακιστάν να αναπτύξουν ατομικά όπλα.

------------------------------
Στο χέρι του Ομπάμα βρίσκεται πλέον rallou η περαιτέρω εξέλιξη των πραγμάτων. Αυτόν προκαλούν, νομίζω. Ο ίδιος θα μπορούσε να γίνει αγαπητός στη Μέση Ανατολή, να λύσει το Παλαιστινιακό, και να αλλάξει τα πράγματα.

Η ευκολία πάντως των φανατικών μουσουλμάνων να βρίσκουν παιδιά έτοιμα να πεθάνουν, είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Και αυτό ακριβώς το στοιχείο καθιστά την τρομοκρατία ανίκητη.